Yaratıcı Problem Çözme Sürecini Değerlendirme Ölçeği: Türkçe’ ye Uyarlama Çalışması

Eğitim sisteminden, yaratıcı ve analitik düşünebilen, çevresine geniş perspektiften bakabilen, grup çalışmalarında diğer bireylerle iletişim kurabilen ve yenilik yapabilen bireyler yetiştirmesi beklenir fakat geleneksel öğretim yöntem ve tekniklerinin yaratıcı düşünme becerilerini körelttiği de bilinmektedir. Bireylerin yaratıcı düşünme ve yaratıcı problem çözme becerilerinin geliştirilmesinde işbirlikli öğrenme ortamlarının rolünün oldukça önemli olduğu düşünülmektedir. Konu ile ilgili yapılan alanyazın taramasında Lavonen, Autio ve Meisalo’nun 2004 yılında yaptıkları çalışmada, ilkokul öğretmen adaylarının teknoloji eğitiminde yaratıcı problem çözme üzerindeki görüşleri ile ilgili bir durum çalışması yapılmıştır. Bu çalışma, Lavonen ve arkadaşları tarafından oluşturulan ölçeği Türkçe’ ye uyarlama çalışmasıdır.  Orijinal ölçek ilk olarak alanında uzman iki İngilizce öğretmeni tarafından Türkçe’ ye çevrilmiştir. Dil bilgisi açısından incelenmesi için de bir Türk Dili ve Edebiyatı öğretmeninden uzman görüşü istenmiştir. Türkçe’ ye çevrilen ölçek, alanında uzman olan 5 farklı İngilizce öğretmeni tarafından İngilizceye çevrilmiştir. Bu ölçek ile orijinal hali arasında anlam farklılığı olup olmadığı farklı bir İngilizce öğretmeni tarafından incelenmiştir. Türkçeye uyarlanan bu ölçeğin iç güvenirliğinin belirlenmesi amacı ile 2016-2017 eğitim-öğretim yılında, Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde yer alan 335 öğretmen adayına uygulanmıştır. Öğretmen adaylarının, okudukları döneme kadar ki süreçte işbirlikli öğrenme yöntemi ile öğrenim görmeleri göz önünde bulundurulmuştur. Ölçekte yer alan maddelerin iç güvenirlik kat sayısı (cronbach alpha) 0.90 olarak bulunmuştur.

Evaluation of Creative Problem Solving Process Scale: The Adaptation Study into Turkish

It is expected from the education system to raise individuals who can think creatively and analytically, look around from a wide perspective, communicate with other individuals and innovate in group work, but it is also known that traditional teaching methods and techniques dump down the creative thinking skills. It is thought that the role of collaborative learning environments is very important in the development of creative thinking and CPS skills of individuals. In the study of Lavonen, Autio and Meisalo in 2004, a case study on the opinions of elementary preservice teachers on creative problem solving in technology education was carried out. The aim of this study is to adapt in Turkish the scale created by Lavonen et al. The original scale was originally translated into Turkish by two English teachers who were experts in the field. An expert opinion from a Turkish Language and Literature teacher was also required for the examination in terms of language. The scale translated into Turkish  has been translated into English by 5 different English teachers who are experts in their fields. Whether there is a difference in meaning between this scale and the original state was examined by a different English teacher. In order to determine the internal reliability of this scale, which is adapted to the Turkish language, it is aimed to determine the internal reliability of the scale by taking into account the in the Ege University Faculty of Education 335 preservice in the academic year of 2016-2017. It has been taken into consideration that preservice teachers are to learn by cooperative learning method until now. The internal reliability coefficient (cronbach alpha) of the items in the scale was found to be 0.9.

___

  • Birişçi, S. & Karal, H. (2011). Öğretmen adaylarının bilgisayar destekli ortamda materyal tasarlarken işbirlikli çalışmalarının yaratıcı düşünme becerilerine etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 203-219.
  • Davaslıgil, Ü. (1989). Yaratıcılık ve oyun. Eğitim ve Bilim, 13(71).
  • Köse, E., Çelik Ercoçkun, N. ve Balcı, A. (2016). Okul Öncesi ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Yaratıcı Düşünme ve Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(40).
  • Isaksen, S. G. & Treffinger, D. J. (1985). Creative problem solving. The Basic Course. New York: Bearly Limited.
  • Lavonen, J., Autio, O. & Meisalo, V. (2004). Creative and Collaborative Problem Solving in Technology Education: A Case Study in Primary School Teacher Education. Journal of technology studies, 30(2), 107-115.
  • Lumsdaine, M. & Lumsdaine, E. (1995). Thinking preferences of engineering students: Implications for curriculum restructuring. Journal of Engineering Education, 84(2), 193-204.
  • Özkök, A. (2005). Disiplinlerarası yaklaşıma dayalı yaratıcı problem çözme öğretim programının yaratıcı problem çözme becerisine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 159-167.
  • Tezci, E. & Gürol, A. (2003). Oluşturmacı Öğretim Tasarımı ve Yaratıcılık (Constructivist Instructional Design And Creativity). The Turkish Online Journal Of Educational Technology (2)1.
  • Yıldırım, A. (2014). Okul Öncesinde Yaratıcı Problem Çözme Etkinliklerinin Yaratıcılığa Etkisi (5 Yaş Örneği). Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1307-6086
  • Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
  • Başlangıç: 2007
  • Yayıncı: Balıkesir Üniv. Necatibey Eğitim Fak.