Adnan YÜKSEK, Bünyamin TURAN, Hayati GÜNEŞ, Filiz TURAN, Hatice SARIKAYA, Mustafa DOĞAN, Makbule ARAR

Yoğun Bakım Ünitesinde Yatan Hastalardan İzole edilen Etkenler ve Antibiyotik Direnç Paternleri

Amaç: 1 Mart 2012 – 1 Mart 2013 tarihleri arasında yoğun bakım ünitesi (YBÜ)’ndeki enfeksiyon ajanları ve bunların antibiyotik direnç paternlerini belirlemek. Materyal ve Metod: Namık Kemal Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi YBÜ’den gönderilen değişik klinik materyallerden izole edilen mikroorganizmalar retrospektif olarak incelendi. Bakterilerin identifikasyonu konvansiyonel ve/veya yarı otomatik yöntemlerle, antibiyotik duyarlılıkları da Klinik ve Laboratuar Standartları Enstitüsü (CLSI)’nün önerileri doğrultusunda Kirby-Bauer disk difüzyon yöntemiyle yapıldı. Bulgular: Çalışma boyunca YBÜ’de yatan 26 hastadan gönderilen 185 örnekten 59 mikroorganizma izole edildi. Bunlardan 41’i (% 69,5) Gram negatif, 10’u (% 16,9) Gram pozitif bakteri, 8’i de (% 13,5) mayalardan oluşuyordu. En sık izole edilen Gram negatif bakteriler Pseudomonas spp. (% 23,7), Escherichia coli (% 16,9), Klebsiella spp. (% 11,9) ve Acinetobacter spp. (% 10,2) idi. En etkili antibiyotikler; Acinetobacter spp.’ye karşı amikasin ve seftazidim, Pseudomonas spp.’ye karşı tobramisin ve netilmisin, Klebsiella spp. ve Escherichia coli’ye karşı da amikasin ve imipenem-meropenem idi. En sık izole edilen Gram pozitif bakteriler koagülaz negatif stafilokok (KNS) (% 13,5) ve Enterococcus spp. (% 3,4) idi. KNS’lerde metisilin direnci % 71,4 olarak belirlendi. Tüm KNS suşlarının vankomisin, teikoplanin ve linezolide duyarlı olduğu görüldü. Sonuç: YBÜ’lerde yatan hastalar, hastanedeki en hassas populasyonlardandır. Bu yüzden de bu bölgelerdeki enfeksiyonlar ciddi bir problemlerdir. YBÜ’lerde üremiş mikroorganizmalar ve bunların antibiyotik direnç paternlerinin bilinmesi; hem uygun ampirik tedaviye, hem de hastaları dirençli mikroorganizmalarla kontaminasyondan korumaya yardımcı olabilir.

Anahtar Kelimeler:

Antibiyotik duyarlılığı, antibiyotik direnci, Gram negatif bakteriler, Gram pozitif bakteriler, yoğun bakım ünitesi, yoğun bakım enfesiyonları

-

Aim To determine the causative agents of infections in intensive care unit (ICU) and their antibiotic resistance patterns between dates March 2012 – March 2013.Materials and Methods A retrospective study was carried out of microorganisms isolated from the different clinic materials in ICU of Namik Kemal University Research and Practice Hospital. Conventional and/or semiautomatic methods were used for identification of bacteria and antibiotic susceptibilities were determined by Kirby-Bauer disk diffusion method according to the Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) recommendations. Results A total of 59 microorganisms were isolated from 185 samples which sent from 26 patients in ICU during the study period. Fourty-one (69,5%) of microorganisms were Gram negative, 10 (16,9%) were Gram positive bacteria and 8 (13,5%) were yeasts. The most frequently isolated Gram negative bacteria were Pseudomonas spp. (23,7%), Escherichia coli (16,9%), Klebsiella spp. (11,9%) and Acinetobacter spp. (10,2%). The most effective antibiotics were; against Acinetobacter spp. amikacin and ceftazidim, against Pseudomonas spp. tobramycin and netilmicin, against Klebsiella spp. and Escherichia coli amikacin and imipenem-meropenem. The most frequently isolated Gram positive bacteria were coagulase negative staphylococcus (CNS) (13,5%), and Enterococcus spp. (3,4%). Meticillin resistance was detected in 71,4% of CNS. All CNS isolates were sensitive to vancomycin, teicoplanin and linezolid. ConclusionThe patients found in ICU are from the most susceptible populations in hospital. Therefore infections in these areas are major problems. Knowing identified microorganisms and their antibiotic resistance profiles in ICU’s may contribute to both the selection of the appropriate empirical treatments contamination of resistant strains

Keywords:

Antibiotic susceptibility antibiotic resistance, Gram negative bacteria, Gram positive bacteria, intensive care unit, intensive care infections, Acinetobacter,

PDF

___

Kiremitçi A, Durmaz G, Akgün Y ve ark. Anestezi
yoğun bakım ünitesinde çeşitli klinik örneklerden üretilen mikroorganizmalar ve antibiyotik direnç profilleri: 2003 yılı verileri. İnfeksiyon Derg. 2006;20(1):37-40.
Vincent JL, Rello J, Marshall J, et al. International study of the prevalence and outcomes of infection in intensive care units. JAMA. 2009;302(21):2323-9.
Sesli Çetin E, Kaya S, Pakbaş İ, Demirci M. Yoğun
bakım ünitelerinde yatan hastalardan izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları. İnönü Üniv Tıp Fak Derg. 2007;14(2):69-73.
Curcio DJ. Antibiotic prescription in intensive care units in 2011;43(3):203-11. Argent Microbiol.
Fridkin SK, Welbel SF, Weinstein RA. Magnitude and prevention of nosocomial infections in the intensive care unit. Infect Dis Clin North Am. 1997;11(2):479-96.
Küme G, Demirci M. Yoğun bakım ünitelerindeki
Yılmaz N, Köse Ş, Ağuş N ve ark. Yoğun bakım
ünitesinde yatan hastaların kan kültürlerinde üreyen mikroorganizmalar, nozokomiyal bakteriyemi etkenleri. ANKEM Derg. 2010;24(1):12-9. duyarlılıkları ve
Çetin ES, Aynalı A, Demirci S, Aşçı S, Arıdoğan BC.
Nöroloji yoğun bakım ünitesinde yatan hastalardan izole edilen hastane infeksiyonu etkenleri. Ankara Üniv Tıp Fak Mecm. 2009;62(1):13-7.
Lucet JC, Chevret S, Decre D, et al. Outbreak of multiply resistant Enterobacteriaceae in an intensive care unit: Epidemiology and risk factors for acquisition. Clin Infect Dis. 1996;22:430–6.
Williams VR, Callery S, Vearncombe M, Simor AE. The role of colonization pressure in nosocomial transmission of methicillin-resistant Staphylococcus aureus. Am J Infect Control. 2009;37(2):106-10.
Gagneja D, Goel N, Aggarwal R, Chaudhary U. Changing trend of antimicrobial resistance among gram-negative bacilli isolated from lower respiratory tract of ICU patients: A 5-year study. Indian J Crit Care Med. 2011;15(3):164-7.
Jarvis WR, Martone WJ. Predominant pathogens in J hospital 1992;29(Suppl A):19-24. Antimicrob Chemother.
Al Johani SM, Akhter J, Balkhy H, et al. Prevalence of antimicrobial resistance among gram-negative isolates in an adult intensive care unit at a tertiary care center in Saudi Arabia. Ann Saudi Med. 2010;30(5):364-9.
Göktaş U, Yaman G, Karahocagil MK ve ark. Anestezi
yoğun bakım ünitesinde hastane infeksiyonu etkenleri ve direnç profilinin değerlendirilmesi. Yoğun Bakım Derg. 2010;8(1):13-7.
Ertürk A, Çopur Çiçek A, Köksal E, Şentürk Köksal Z,
Özyurt S. Yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların çeşitli klinik mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları. ANKEM Derg. 2012;26(1):1-9. izole edilen
Çıkman A, Gündem NS, Karakeçili F, Korkmaz E,
Çıkman Ö. Yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların çeşitli klinik mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları. ANKEM Derg. 2012;26(3):131-6. izole edilen
Küçükbayrak A, Özdemir D, Şencan İ ve ark. AİBÜ
Düzce Tıp Fakültesi Hastanesi’nde yoğun bakım enfeksiyonları: 2003 yılı sonuçları. Düzce Tıp Fak Derg. 2004;3(1):15-9.
Dündar D, Sönmez Tamer G. Çeşitli klinik örneklerden
izole edilen Pseudomonas aeruginosa su şlarının antimikrobiyal direnci: Üç yıllık değerlendirme. ANKEM Derg. 2009;23(1):17-21.
Parlak M, Çıkman A, Bektaş A, Berktaş M. Escherichia
coli ve Klebsiella pneumoniae suşlarında genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz üretimi ve antibiyotiklere direnç: Beş yıllık izlem. Sakarya Tıp Derg. 2012;2(1):11-5.
Ulusoy S. Yoğun Bakım Ünitesinde Gram pozitif
mikroorganizma enfeksiyonları ve yaklaşım, Türkiye Med Klinikleri nonfermantatif gram-negatif bakterilerin antimikrobiyal duyarlılıkları ve alt solunum yolu enfeksiyonu ile ilişkili Sci. 2006;2(46):32-40.