Güneydoğu Anadolu Bölgesi Pamuk Ekiliş Alanlarında Bulunan Amaranthus Türlerinin, Yaygınlıklarının ve Yoğunluklarının Belirlenmesi

Bu çalışma, Güneydoğu Anadolu Bölgesi pamuk ekim alanlarında bulunan Amarantheceae familyasına ait Amaranthus türlerinin tespiti amacıyla 2008 yılında yürütülmüştür. Çalışmada; Güneydoğu Anadolu Bölgesi toplam pamuk ekim alanının (2.905.277 da) tamamının yer aldığı Adıyaman, Batman, Diyarbakır, Gaziantep, Mardin, Siirt, Şanlıurfa ve Şırnak illerinde 366 alanda sürvey yapılmıştır. Sürvey yapılan alanlar, pamuk ekim alanının en az %2’sini temsil edecek şekilde tesadüfi örnekleme yapılarak seçilmiştir. Örnekleme alanının büyüklüğüne göre 1/4 m2’lik çerçeve en az 16 kez atılmıştır. Çerçeveye giren yabancı otlar sayılmış, yabancı otların rastlanma sıklığı ve yoğunlukları belirlenmiştir. Yapılan sürvey çalışması sonucunda Amaranthus cinsine ait A. albus L., A. chlorostachys Willd.,  A. lividus L. ve A. retroflexus L.) olmak üzere 4 farklı yabancı ot türü tespit edilmiştir. Öncelikle Mayıs-Haziran aylarında yapılan birinci sürveylerde ve Ağustos-Eylül aylarında yapılan ikinci sürveylerde yoğunluk (bitki m-2) ve rastlanma sıklığı (%) sırasıyla A. albus 0,23-20,75 ve 0,59-32,10; A. chlorostachys 0,08-10,80 ve 0,35-27,80; A. lividus 0,02-2,9 ve 0,14-8,95; A. retroflexus 0,23-19,20 ve 1,01-47,45 olarak tespit edilmiştir. Yapılan sürveylerde en fazla  A. retroflexus’a rastlanılmıştır. Amaranthus spp.’nin ortalama yoğunluk (bitki m-2) ve rastlanma sıklığı (%) sırasıyla I. ve II. sürveylerde 0,14-13,41 ve 0,52-29,08 olarak bulunmuştur.

___

  • Barnett KA, Steckel LE, 2013. Giant ragweed (Ambrosia trifida) competition in cotton. Weed Science, 61(4): 543–548.
  • Bensch CN, Horak MJ, Peterson D, 2003. Interference of redroot pigweed (Amaranthus retroflexus), palmer amaranth (A. palmeri), and common waterhemp (A. rudis) in soybean. Weed Science, 51: 37–43.
  • Cordero-de-los-Santos MY, Osuna-Castro JA, Borodanenko A, Parades-Lopez O, 2005. Physicochemical and functional characterisation of amaranth (Amaranthus hypochondriacus) protein isolates obtained by isoelectric precipitation and micellisation. Food Science and Technology International, 11: 269–80.
  • Costea M, DeMason DA, 2001. Stem morphology and anatomy in Amaranthus L. (Amaranthaceae) - taxonomic significance. Journal of the Torrey Botanical Society, 128(3): 254–281.
  • Davis PH, (1965-1988). Flora of Turkey and Aegean Islands. Edinburg Universty Press, Edinburg, Vol: 1-9.
  • Eralp Ö, 2012. Pamukta son durum. Tarım Türk Dergisi, İzmir, 33: 52–54.
  • Güner A, Özhatay N, Ekim T, Baser KHC, 2000. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Edinburg University Press, Edinburg Vol: 11.
  • Holm LG, Plucknett DL, Pancho JV, Herberger JP, 1977. The world's worst weeds, distribution and biology. East-West Center University Press of Hawaii, 609 s., Honolulu.
  • Juan R, Pastor J, Alaiz M, Vioque J, 2007. Electrophoretic characterization of Amaranthus L. seed proteins and its systematic implication. Botanical Journal of the Linnean Society, 155: 57–63.
  • Odum EP, 1971. Fundamentals of ecology. W.B. Saunders Company, 574 s., Philadelphia, London, Toronto.
  • Özhatay N, Kültür Ş, 2006. Check-list of additional taxa to the supplement flora of Turkey. III. Turkish Journal of Botany, 30: 281–316.
  • Pohl D, Uygur FN, Sauerborn J, 1998. Effects of some environmental factors on weed species in cotton fields in Cukurova, Turkey. Türkiye Herboloji Dergisi, 1(1): 24–32.
  • Seçmen Ö, Gemici Y, Görk G, Bekat L, Leblebici E, 2004. Tohumlu bitkiler sistematiği. Ege Üniversitesi Fen Fakültesi, Kitaplar Serisi, No:116, İzmir.
  • Tozlu G, Çoruh İ, Gültekin L, 2010. Türkiye'de Amaranthus (Amaranthaceae) türlerine karşı biyolojik mücadelede böceklerin kullanımı. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 41(2): 169–176.
  • Uygur FN, Koch W ve Walter H, 1986. Çukurova Bölgesi Buğday - Pamuk Ekim Sistemindeki Önemli Yabancı Otların Tanımı. F.U.T. Müller-Bader Pres. Çukurova Üniversitesi 165s., Filder Stadt – Plattenhardt.