Bağlam Temelli Öğrenme Yaklaşımına Uygun Etkinliklerin Öğrencilerin Fizik Konularını Anlamasına Ve Fizik Dersine Karşı Tutumuna Etkisi/ The Effects Of Hands On Activities Depend On Context-Based Learning Approach On Understanding Of Physics And Attitudes

Öz Bağlam Temelli Öğrenme Yaklaşımına göre geliştirilen yeni fizik müfredatı, öğrencilerin öğrenmesinde önemli bir rol oynayan öğretmenler için yeni materyallere gereksinim duymaktadır. Bu çalışmada, 2008-2009 öğretim yılı bahar döneminde 9. ve 10. sınıf fizik dersinde toplam 39 öğrenci tarafından basit malzemelerle, gerçek yaşamla çeşitli bağlamlar kurularak oluşturulan etkinliklerin, fizik derslerinde yine öğrenciler tarafından sunulmasının öğrencilerin ilgi ve bilgi seviyelerine etkisi araştırılmıştır. Bu çalışma eylem araştırmasına göre desenlenmiştir. Araştırma verileri, yarı-yapılandırılmış görüşme ve katılımcı gözlem yöntemi ile toplanmıştır. Elde edilen veriler betimsel olarak analiz edilmiştir. Bu çalışmanın sonucunda, basit araç-gereçlerle, gerçek yaşamla ilişki kurularak yapılan etkinliklerin fizik kavramlarını daha açık, anlaşılır, ilginç ve somut hale getirdiği görülmektedir. Bu çalışmada ayrıca kullanılan etkinliklerin yeni fizik müfredatında kullanılabilirliliği incelenmektedir. Anahtar Kelimeler: Fizik, Basit Araç Gereçler, Bağlam Temelli Öğrenme. Abstract New secondary physics curriculum depends on Context-based Learning approach requires new learning materials for teachers who play a key role in student learning. In this study, the effects of some hands on physics activities designed through various contexts with real life applications and also presented in physics courses during the spring semester in 2008-2009 academic years by 39 students in 9th and 10th on their levels of knowledge and interest were researched. Action research design was employed in this study. The data was collected by the participants within Grade 9 and 10 physics course with observational and semi-structured interview methods in this study. The collected data was analyzed by descriptive method. In result of this study, it is seen that using hands on activities with real life applications makes physics concepts able to concrete in mind, more clear, understandable and interesting. This study also researches the applicability of these kinds of physics activities in new physics curriculum. Key Words: Physics, Hands on Activities, Context Based Learning.

PDF

___

Akgün Ş. (2001). Fen Bilgisi Öğretimi. Giresun: Pegem Yayıncılık.

Artvinli, E. (2010). “Coğrafya Derslerini Yapılandırmak: Aksiyon (Eylem) Araştırmasına Dayalı Bir Ders Tasarımı”, Marmara Coğrafya Dergisi, 21, 184-218.

Ayvacı, H.Ş. (2010). “Fizik Öğretmenlerinin Bağlam Temelli Yaklaşım Hakkındaki Görüşleri”. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 42-51.

Boujaoude S. (2000). What Might Happen If "What might happen ifâ€¦?: Students Use the Futures Wheel to Analyze Science-Related Social Issues," The Science Teacher, 67 (4), pp 45-47.

Bredderman, T. (1983). “Effects of Activity-Based Elementary Science on Student Outcomes: A Quantitative Analysis”. Review of Educational Research, 53(4), 499-518.

Choi, H. J. & Johnson, S. D. (2005). “The Effect of Context-Based Video Instruction on Learning and Motivation in On-Line Courses”. The American Journal of Distance Education, 19(4), 215–227.

Coenders, F.G.M., Terlouw, C., Dijkstra, S. & Pieters, J.M. (2010). The Effects of the Design and Development of a Chemistry Curriculum Reform on Teachers' Professional Growth: A Case Study. Journal of Science Teacher Education, 21(5), 535-557.

Colburn, A. (2004). “Inquiring Scientists Want to Know”. Educational Leadership, 62 (1), 54-68.

Çallıca, H., Erol, M., Sezgin,G. ve Kavcar, N. (2000). “İlköğretim Kurumlarında Laboratuar Uygulamalarına İlişkin Bir Çalışma”. IV.Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi, 6-8 Bildirileri, 217-219.

Çepni, S., Akdeniz, A. R. ve Ayas, A. (1994). “Fen Bilimleri Eğitiminde Laboratuarın Yeri ve Önemi III”. Çağdaş Eğitim Dergisi, 206, 24-28.

Demircioğlu, H. (2008). Sınıf Öğretmeni Adaylarına Yönelik Maddenin Halleri Konusu ile İlgili Bağlam Temelli Materyal Geliştirilmesi ve Etkililiğinin Araştırılması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.

Güven, İ., Öztuna, A. ve Gürdal, A. (2002). “İlköğretim Bölümü Öğrencilerinin Fen Bilgisi Laboratuvar Uygulamaları Hakkındaki Görüşleri”. Uluslararası Katılımlı 2000'li Yıllarda 1. Öğrenme ve Öğretme Sempozyumu. İstanbul.

Hardal, Ö. ve Eryılmaz, A. (2004). “Basit Araçlarla Yaparak Öğrenme Yöntemine Göre Geliştirilen Elektrik Devreleri İle İlgili Etkinlikler”. Eğitimde İyi Örnekler Konferansı, 17 Ocak 2004, Sabancı Üniversitesi, İstanbul.

Kaptan F. (1999). Fen Bilgisi Öğretimi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.

Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.

MEB (2007). Ortaöğretim Fizik Dersi 9. Sınıf Öğretim Programı, Ankara.

Patton, M. Q. (1990). Qualitative Evaluation and Research Methods (2nd ed.). Newbury Park, CA: Sage Publications, Inc.

Ramsden, J. M. (1997). “How Does a Context-Based Approach Influence Understanding of Key Chemical Ideas at 16+?”. International Journal of Science Education, 19(6), 697-710.

Roth, W.,M. & Lawless, D. (2002). “Science, Culture and Emergence”. Science Education, 86(3), 368-385.

Ruby, A. M. (2001). “Hands-On Science and Student Achievement”. Dissertation Abstracts International, 61(10), 3946A

Satterthwait, D. (2010). “Why Are 'Hands-On' Science Activities So Effective For Student Learning?”. Teaching Science, 56, (2), 7-10.

Shymansky, J. A., Hedges, L. V., & Woodworth, G. (1990). “A Reassessment of The Effects of Inquiry-Based Science Curricula of The 60's on Student Performance”. Journal of Research on Science Teaching, 27, 127-144.

Shymansky, J. A., Kyle, W. C., & Alport, J. M. (1983). “The Effects of New Science Curricula on Student Performance”. Journal of Research in Science Teaching, 20(5), 387-404.

Sözbilir, M., Sadi, S., Kutu, H. ve Yıldırım, A., (2007). “Kimya Eğitiminde İçeriğe/Bağlama Dayalı (Context-Based) Öğretim Yaklaşımı ve Dünyadaki Uygulamaları”. I. Ulusal Kimya Eğitimi Kongresi, 20-22 Haziran, s. 108.

Tekbıyık, A. ve Akdeniz, A.R. (2010). “Bağlam Temelli ve Geleneksel Fizik Problemlerinin Karşılaştırılması Üzerine Bir İnceleme”. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (NEF-EFMED), 4(1), 123-140

Turpin, T. J. (2000). “A Study of The Effects of an Integrated, Activity-Based Science Curriculum on Student Achievement, Science Process Skills, and Science Attitudes”. Dissertation Abstracts International, 61(11), 4329A.

Uluçınar,Ş., A. Cansaran, A., ve Karaca, A., (2004). “Fen Bilimleri Laboratuar Uygulamalarının Değerlendirilmesi”. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(4), 465-475.

Uzal, G., Erdem, A., Önen, F. ve Gürdal, A. (2010). “Basit Araç-gereçlerle Yapılan Fen Deneyleri Konusunda Öğretmen Görüşleri ve Gerçekleştirilen Hizmet İçi Eğitimin Değerlendirilmesi”. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 4(1), 64-84.

Uzuner, Y. (2005). “Özel Eğitimden Örneklerle Eylem Araştırmaları”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 6 (2), 1-12

Vonderwell, S., Sparrow, K. & Zachariah, S. (2005). “Using Handheld Computers and Probeware In Inquiry-Based Science Education”. Journal of the Research Center for educational Technology (RCET), 1 (2), 1-11.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.