Türkiye'nin Ulusal Kültürel Özellikleri ve Yenilikçilik Potansiyeli Arasındaki İlişki Açısından Bir Değerlendirme/An Avaluatıon On The Relatıonshıp Between Turkısh Natıonal Cultural Characterıstıcs And Its Innovatıon Potentıal

Öz Yenilikçiliğin ülkelerin ve şirketlerin rekabetçiliklerinde önemli rol oynaması son zamanlarda birçok araştırmanın yapılmasına büyük katkı sağlamıştır. Çalışmada temel olarak yenilikçilik ve kültür arasındaki ilişki açıklanmaktadır. Çalışma özellikle, Türkiye'nin kültürel özellikleri ile yenilikçilik arasındaki ilişkiyi ortaya koymaya çalışmaktadır. Çalışma daha çok konu ile ilgili farklı literatürlerin birleştirilmesi yoluyla derleme, analiz ve değerlendirme yoluyla oluşturulmuştur. Çalışma her ne kadar kültürel özellikler bakımından Türkiye'nin potansiyelinin düşük olduğunu gösterse de, Türkiye'de kendi dinamik ve şartları çerçevesinde yenilikçilik faaliyetlerine katılmakta ve geliştirmeye çalışmaktadır. Önemli olanda zaten sahip olduğumuz şartlar ve dinamikler içerisinde yenilikçiliğe giden yolların keşfedilmesi ve desteklenmesine çalışılmasıdır. Diğer taraftan da yeniliğe teşvik eden temel altyapı ve unsurların da oluşturulması ve geliştirilmesi gereklidir. Bu sayede Türkiye'de yenilikçilikten üzerine düşen payı alabilecektir. Anahtar Kelimeler: Kültür, Kültürel Değerler, Yenilikçilik, Türkiye. Abstract Some countries and companies performing better than others in term of innovation performance has led the researcher to look for the factors behind this phenomenon. This study explains the link between cultural characteristics and innovation. The study particularly investigates the link between Turkish cultural characteristics and innovation. The study is done through combining the various related literature, analyzing and evaluating. Although the study shows that Turkey has a low potential in term of the cultural characteristics, Turkey takes part in innovation activities and tries to develop them within its capacity and conditions. What is important is to discover the ways that leads to innovation and to support them. On the other hand, the infrastructure and other elements that promote and support innovation need to be developed. By doing so, Turkey will obtain its innovation share that it deserves. Keywords: Culture, Cultural Values, Innovation, Turkey.

Anahtar Kelimeler:

Kültür, Kültürel Değerler, Yenilikçilik, Türkiye

PDF

___

Akyos, M. (2008). Firma Düzeyinde Yenilikçilik (Yenilik) ve Bilgi Yönetimi, http://sistem.ie.metu.edu.tr/know_info1.htm (Erişim Tarihi: 25.02.2008)

Amar, B. (2009). “Where innovation creates value”.McKinsey Quarterly, Issue 2

Aygören, H. , Şenyürek, D., Ercil, A.,ve Kara, S. (2009). İnovasyon Yönetimi, İSO Yayın No: 2009/3 ISBN: 978-9944-60-413-0, İstanbul Sanayi Odası, İstanbul

Burgelman, R.A., & Maidique, M. A., Wheelwright, S. C. (1996). “Strategic management of Technology and Innovation”. Times Mirror Higher education Group Inc. U. S. A.

Czinkota, M. R., Ronkainen, I. A., & Moffett, M. H. (1996). International Business. The Dryden Press, Harcourt Brace Collee Publishers London.

Damanpour, F. & Schneider, M. (2006). “Phases of the adoption of innovation in organizations: Effects of environment, organization and top managers.” British Journal of Management, 17 (3), (215–36).

Desouza, K.C., Dombrowski, C., Awazu, Y., Baloh, P., Papagari S., Jha, S., & Ki, J. Y. (2009). “Crafting organizational innovation processes”, Innovation, management, policy & practice, 11 (1), 6-33.

DiStefano, J. J. & Maznevski , M. L., (2000). “Global Leaders Are Team Players: Developing Global Leaders Through Membership On Global Teams”. Human Resource Management, 39 (2 & 3), 195–208

Elçi, Ş., (2008). “İnovasyon: Neden ve Nasıl”, Strateji Bülteni, Sayı:7.

http://www.sgb.gov.tr/ar-e/Sreli%20Yaynlar/Strateji%20B%C3%BClteni/6 Strateji%20B%C3%BClteni%20Ocak-Mart%202008.pdf, (Erişim Tarihi: 21.05.2009).

Güleş, H.K. ve H. Bülbül (2004). Yenilikçilik, İşletmeler İçin Stratejik Rekabet Aracı, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.

Herbig, P. & Dunphy, S. (1998). “Culture and Innovation”, Cross Cultural Management 5 (4), 13–21.

Hodgetts, RM & Luthans, F. (1997). International Management. New York: The McGraw-Hill

Hofstede, G. (1980). Culture's consequences: International differences in work related values. Beverly Hills, Calif.: Sage

Hofstede, G. Innovation in organizations – The influence of national culture. http://www.itercad.org/Innovation%20and%20culture.pdf (Erişim Tarihi: 12.05.2009)

Jones, G.K. & Herbert, J. (2000). “National Culture and Innovation: Implications for Locating Global R&D Operations”, Management International Review. 40(1), 11-39.

Kaasa, A., & Vadi, M. (2008). How Does Culture Contribute To Innovation? Evidence From European Countries, University of Tartu, Faculty of Economics and Business Administration. http://www.mtk.ut.ee/orb.aw/class=file/action=preview/id=423461/febawb63.df (Erişim Tarihi: 19.01.2009)

Koçel, T. (2003). İşletme Yöneticiliği. 9. Bası, İstanbul: Beta.

Mehta, M. (2006). “Growth by design: How good design drives company growth”, Ivey Business Journal

Mendenhall, M., Punnett, B. J., & Ricks, D. (1995). Global Management. Blackwell Pub, Oxford, UK.

Mutlu, E. C. (1999). Uluslararası İşletmecilik. Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş. Cağaloğlu-İstanbul

OECD Raporu (2007). “Innovation And Growth Rationale For An Innovation Strategy” http://www.oecd.org/dataoecd/44/50/40908171.pdf (Erişim Tarihi: 05.03.2009).

Özgenç, A. (2006). Capital Degisi, http://www.capital.com.tr/haber.aspx?HBR_KOD=3789 (04.03.2009).

Parker, B. (1998). Globalization and Business Practice. Sage Pub. London

Porter, M. (1990). The competitive Avantage of Nations. HBR, March-April

Scholl, H. (2005). “Innovationas drivers of growth”. CBI Conference Synopsis Sharing Knowledge with the Business and Academic Communities, Carnegie Bosch Institute for Applied Studies in International Management.

Salaman , G., & Storey, J. (2002). “Manager's Teories about the process of innovation”. Journal of Management Studies, 39 (2), 147-165.

Sarros, J.C., Cooper, B.K, & Santora, J.C. (2008). “Building a Climate for Innovation Through Transformational Leadership and Organizational Culture”, Journal of Leadership & Organizational Studies, 15(2), 145-158.

Schwartz, S.H. (1994). “Cultural dimensions of values: towards an understanding of national differences”. In U. Kim, H.C. Trandis, C. Kagitcibasi, S. C. Choi, and G. Yoon. (Eds.),Individualism and Collectivism: Theoretical and Methodological issues, 85-119. Thousand Oaks, CA: Sage.

Shane, S. (1992). “Why do some societies invent more than others?” Journal of Business Venturing, 7, 29–46.

Shane, S. (1993). Cultural Influences on National Rates of Innovation. Journal of Business Venturing, 8(1), 59–73.

Shane, S., Venkataraman, S., & MacMillan, I. (1995). “Cultural differences in innovation championing strategies”, Journal of Management

Smith P.B., & Bond, M.H. (1998). Social psychology across the cultures. Prentice Hall Europe. Great Britain

Smith, P.B., & Dugan, S., and Trompenaars, F. (1996). “National culture and the values of organisational employees: A dimensional analysis across 43 nations”. Journal of Cross-Cultural Psychology, 27 (2), 231-264.

Tang, J. (2006). Competition and innovation behaviour, Research Policy, 35 (1), 68–82.

Trompenaars, F., & Hampden-Turner, C. (1997). Riding the waves of culture. Nicholas Brealey Publishing, London

Wang, Y., & Costello, P. (2009). An Investigation into innovations in SMEs: Evidence from the West Midlands, UK, Journal of Entrepreneurship, 18 (1), 65-93.

Westwood R., & Low, D. R. (2003). “The Multicultural Muse: Culture, Creativity and Innovation, International”, Journal of Cross Cultural Management, 3(2), 235–259.

Williams, L. K., & McGuire, S. J. J. (2005). “Effects of National Culture on Economic Creativity and Innovation Implementation”. The Institutions of Market Exchange. Conference Proceedings. Barcelona. International Society for the New Institutional Economics.