Yapısökümün Çifte Buyruğu: Kimlik/Farklılık ve ‘Versus Krizi’

Bu makale, Derrida'nın "yapısöküm"ünü bir politik strateji olarak okumayı öneriyor. Bunu yaparken yapısökümün çağdaş kimlik ve tanınma mücadeleleri tartışmalarına müdahalesini ortaya çıkarmaya çalışıyor

forthepeople of theLevant: Report and recommendations submitted pursuant toresolution”

This article offers to read “deconstruction” as a political strategy. By doing so, it tries to reveal the effects of deconstruction to contemporary identity debate and struggle for recognition

___

  • Akşin, T. (1994). “Önsöz”, Göstergebilim ve Gramatoloji: Jacques Derrida ve Julia
  • Kristeva Arasında Söyleşi, İstanbul: Afa.
  • Aschroft, B.&Griffits, G.&Tiffin, H. (2007). Post-colonial Studies: The Key Concepts, Routledge.
  • Bataille, G. (1995). İç Deney, çev. Mukadder Yakupoğlu, İstanbul: Yapı Kredi. Best, S. &Kellner, D. (1998). Postmodern Teori: Eleştirel Soruşturmalar, çev. Mehmet Küçük, İstanbul: Ayrıntı.
  • Bewes, T. (2008). Şeyleşme: Geç Kapitalizmde Endişe, çev. Deniz Soysal, İstanbul: Metis.
  • Boyne, R. (2009). Foucault ve Derrida: Aklın Öteki Yüzü, çev. İsmail Yılmaz, Ankara: Bilgesu.
  • Caputo, J. D. (1997). Deconstruction in a Nutshell: A Conversation with Jacques Derrida, New York: Fordham University Press.
  • Derrida, J. (1987). Positions, translated by Alan Bass, London: The Athlone Press.
  • Derrida, J. (1994). Göstergebilim ve Gramatoloji: Jacques Derrida ve Julia Kristeva Arasında Söyleşi, çev. Tülin Akşin, İstanbul: Afa.
  • Derrida, J. (1998). “Yapıbozum ve Pragmatizm Üzerine Düşünceler”, Yapıbozum ve Pragmatizm, der. Chantal Mouffe, çev. Tuncay Birkan, İstanbul: Sarmal.
  • Derrida, J. (1999a). “Japon Bir Dosta Mektup”, çev. Medar Atıcı&Mehveş Omay, Toplumbilim, 10.
  • Derrida, J. (1999b). “Différance”, çev. Önay Sözer, Toplumbilim, 50.
  • Derrida, J. (1999c) “Yapıbozum, Etik, Politika, İnsan Hakları ve İstanbul Üzerine”, Söyleşiyi Yapan: Ferda Keskin, Cogito, 21.
  • Derrida, J. (2000). “Bir Önsöz İçin 52 Aforizma”, çev. Işık Ergüden, Cogito, 18.
  • Derrida, J. (vd.) (2004). Teoriden Sonra Hayat, çev. Ebru Kılıç, der. Michael Payne&John Schad, İstanbul: Agora.
  • Derrida, J. (2005). “Sınırlı Ekonomiden Genel Ekonomiye: Sakınımsız Bir Hegelcilik”, çev. Ragıp Ege, Geceyazısı, 7.
  • Derrida, J. (2006). Gün Doğmadan: Elisabeth Roudinesco ile Konuşma, çev. Kenan Sarıalioğlu, İstanbul: Dharma.
  • Dews, P. (2007). Logics of Disintegration: Post-structuralist Thought and the Claims of Critical Theory, Verso.
  • Direk, Z. (2004). “Derrida Düşüncesinin Fenomenolojideki Kaynakları”, Çağdaş Fransız Düşüncesi, der. Refik Güremen&Zeynep Direk, Ankara: Epos.
  • Direk, Z. (2005a). Başkalık Deneyimi, İstanbul: Yapı Kredi.
  • Direk, Z. (2005b) “Derrida’nın Ardından: Ölüm, Kültür ve Dil”, Toplum ve Bilim, 102.
  • Ege, R. (2005). “Jacques Derrida’nın Hegel’in ‘Aufhebung’ (Ortadan Kaldırma) Kavramını Soruşturması Üzerine”, Kaygı, 4.
  • Fraser, N. (1997). “From Redistribution to Recognition?”, Justice Interrupts: Critical Reflections on the ‘Post-socialist’ Condition, New York and London, Routledge.
  • Fraser, N. (2005). “Reframing Justice: In a Globalizing World”, New Left Review, 36, November-December.
  • Fraser, N. (2014). “Tanınmayı Yeniden Düşünmek”, Kimlik Politikaları: Tanınma, Özdeşlik ve Farklılık, ed.&çev. Fırat Mollaer, Ankara: Doğu Batı.
  • Fraser, Nancy&Axel Honneth (2003). Redistribution or Recognition? A PoliticalPhilosophical Exchange, London, New York, Verso.
  • Fraser, N.&Nicholson, L. (1994). “Felsefesiz Toplumsal Eleştiri: Feminizm ve Postmodernizm Arasında Bir Karşılaşma”, Modernite Versus Postmodernite, der.&çev. Mehmet Küçük, Ankara: Vadi.
  • Gasché, R. (1997). The Tain of the Mirror: Derrida and the Philosophy of Reflection, Harvard University Press.
  • Guha, R. (2006). Dünya-Tarihinin Sınırında Tarih, çev. Erkal Ünal, İstanbul: Metis.
  • Hall, S., “Who Needs ‘Identity’?”, The Question of Cultural Identity, ed. Stuart Hall&Paul du Gay, Sage.
  • Hegel (1977). Phenomenology of Spirit, trans. A. V. Miller, Oxford University Press.
  • Hegel (2005). Seçme Yazılar, der.&çev. Nejat Bozkurt, İstanbul: Say.
  • Isin, E. (2013). “We, the Non-Europeans: Derrida with Said”, Bora Isyar and Agnes
  • Czajka (eds.), Europe after Derrida, Edinburgh University Press.
  • Koçak, O. (1987). “Yokluğun Payı”, Defter, 6.
  • Kronick, J. G. (2001). “Hegel After Derrida”, Criticism, 43.1.
  • Lacan, J. (1994). Fallus’un Anlamı, çev. Saffet Murat Tura, İstanbul: Afa.
  • Laclau, E.&Mouffe, C. (1992). Hegemonya ve Sosyalist Strateji, çev. Ahmet Kardam&Doğan Şahiner, İstanbul: Birikim.
  • Lucy, N. (2003). Postmodern Edebiyat Kuramı, çev. Aslıhan Aksoy, İstanbul: Ayrıntı.
  • Lucy, N. (2004). A Derrida Dictionary, Oxford: Blackwell.
  • Megill, A. (1998). Aşırılığın Peygamberleri, çev. Tuncay Birkan, Ankara: Bilim ve Sanat.
  • Mollaer, F. (2018). Kimlik, Tanınma Mücadelesi, Şarkiyatçılık, İstanbul: Metis. (Yayınlanacak).
  • Moran, B. (1994). Edebiyat Kuramları ve Eleştiri, İstanbul: Cem.
  • Mortley, R. (2000). Fransız Düşünürleriyle Söyleşiler, çev. Baki Güçlü vd., Ankara: İmge.
  • Mouffe, C. (1994). “Radikal Demokrasi: Modern mi, Postmodern mi?”, Modernite Versus Postmodernite, der.&çev. Mehmet Küçük, Ankara: Vadi.
  • Mouffe, C. (2001). Demokratik Paradoks, çev. A. Cevdet Aşkın, Ankara: Epos.
  • Norris, C. (1988). Deconstruction: Theory and Practice, London and New York, Methuen.
  • Roney, P. (2005). “Sonlu Özgürlük, Sonlu Topluluk: Jean-Luc Nancy’nin Düşüncesine Bir Giriş”, Çağdaş Fransız Düşüncesi, der. Refik Güremen&Zeynep Direk, Ankara: Epos..
  • Said, E. (2004). Freud ve Avrupalı-Olmayan, çev. Erol Mutlu, İstanbul: Aram.
  • Spivak, G. (1997). “Translator’s Preface”, of Grammatology, The John Hopkins University Press.
  • Spivak, G. (2007). Köklerim Havada: Söyleşiler, çev. Osman Akınhay, İstanbul: Agora.
  • Türkyılmaz, Ç. (2008). “Hegel’de Gerçekleşme Kavramı”, Monokl-Cogito Uluslararası Hegel Kongresi.