Ülkemizde tarım makineleri imalatı genellikle orta ve küçük ölçekli işletmeler tarafından gerçekleştirilmektedir. Otomasyonun genellikle olmadığı, seri üretim ya da bantlı üretim hatlarına nadiren rastlanan bu işletmelerde çalışan sayısı çoğunlukla KOBİ ortalaması düzeyindedir. Dolayısıyla az sayıda çalışan günlük çalışma süresi içinde birden fazla farklı görevi yerine getirmek zorunda kalmaktadır. Bu durum, söz konusu işletmelerdeki çalışanların gerek iş güvenliği gerekse ergonomik açıdan büyük ölçekli işletme çalışanlarına göre daha fazla tehlike ve risk ile karşılaşacakları anlamına gelmektedir. Bu çalışmada İzmir-Torbalı’da faaliyet gösteren özel sektöre ait tarım makineleri üreten bir işletmede iş akışının ergonomi ve iş güvenliği yönünden değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın ilk bölümünde işletme içinde gerçekleşen iş akışı incelenmiş, hangi noktalarda darboğazların oluştuğu belirlenmiştir. İkinci bölümde ise çalışanların çalışma sırasındaki duruşları RULA, REBA ve OWAS yöntemleri ile değerlendirilmiş, etkilenme değerlerinin büyüklüğü belirlenmeye çalışılmıştır. Elde edilen verilerin belirtilen yöntemler kullanılarak değerlendirilmesi sonucunda işletmedeki iş akışının ergonomi ve iş güvenliği ilkelerine uygun gerçekleştirilebilmesine yönelik bir plan ortaya konmuştur. Gözlemsel değerlendirmeler sonucunda elde edilen etkilenme değerleri analiz edilerek çalışma koşullarının ergonomik anlamda iyileştirilmesi için önerilerde bulunulmuştur

Manufacturing of agricultural machineries generally carried out by small and medium-sized enterprises in Turkey. Automation is not generally use, mass or belt production lines are very rare and the number of employees is mostly average level of SME in this sector. Thus, small numbers of workers forced to complete more than one task in their daily work routine. This means, workers are confronted more risks and hazards comparing with workers that work in large-scale enterprises. In this study, it was aim that to evaluate of work routine from the point of ergonomics and work safety in an agricultural machinery manufacturer located in İzmir-Torbalı. In the first part of study, work routine was investigated and troubles in different locations were determined. In the second part, postures of the workers were evaluated by using RULA, REBA and OWAS methods and exposure levels were determined. In this context a plan introduced to rearrange of work routine considering ergonomics and work safety principles. Analyzing exposure levels, it was offered some corrections to enhance working conditions.