KARŞILIKLAR, KOŞULLU BORÇLAR VE KOŞULLU VARLIKLARIN TMS 37 STANDARDI KAPSAMINDA İNCELENMESİ

Muhasebe bilgisinin özünde objektiflik ve doğruluk yer almakla birlikte, bu bilgiyi başlangıç noktaları farklıolan iki kaynak oluşturmaktadır. Bazı bilgiler objektif bir şekilde ve titizlikle mali yıl içinde yapılan işlemlerden ve kayıtlardan sağlanırken, bazı bilgiler işletmenin muhasebe politikasını yansıtan tahminler esas alınaraksadece yıl sonunda yapılan kayıtlara dayanır. İşletmenin benimsediği muhasebe politikası, işlemlerin nasıl muhasebeleştirileceğini, hangi değerleme ölçütlerinin kullanılacağını, hangi kalemlerin finansal tablolara alınacağını ve hangilerinin finansal tablolardan çıkarılacağını belirler. Bu bağlamda, pek çok işletmenin muhasebe yaklaşımında temel aldığı bir tutum “ihtiyatlılık”tır. Karşılıklar, koşullu borçlar ve koşullu varlıklar, tahminlere dayanılarak oluşturulan muhasebe bilgilerindendir.Muhasebede olasılıkları ve belirsizlikleri kaydetmenin tek bir yolu vardır. Bu da finansal tabloların hazırlanmasında ihtiyatlılık ilkesini esas alarak, söz konusu olasılılık ve belirsizlikleri gerçekleşmiş gibi göstermektir. TMS 37, karşılıkların, koşullu borçların ve koşullu varlıkların belirlenmesini ve ölçümünü kurallara bağlayaraksisteme oturtan bir standarttır. Bu çalışma, TMS 37’de yer alan karşılık, koşullu borç ve koşullu varlık kavramlarını ele alarak, standart kapsamında nasıl tanımlandıklarını ve nasıl muhasebeleştirileceklerini örnek olaylarlaanlatmaktadır

Anahtar Kelimeler:

TMS 37, Karşılıklar, Koşullu Borçlar, Koşullu Varlıklar

REVIEW OF PROVISIONS, CONTINGENT LIABILITIES, AND CONTINGENT ASSETS WITHIN THE SCOPE OF IAS 37

Despite the fact that objectivity and accuracy are placed in the core of the accounting information, two different sources with different starting points create the essence of this knowledge. Some of the accounting information is provided from the transactions and records that are kept during the financial year in an objective andmeticulous manner. However, some of the information is based on the estimations reflecting the entity’s acounting policy and is provided from the records that are kept only at the end of the year. The accounting policyadopted by the entity determines bookkeeping procedures, valuation criteria, items that will be placed in and removed from the financial statements. In this context, many entities adopt the attitude of “prudence” in their accounting approach.Provisions, contingent liabilities, and contingent assets are information that is created according to estimations.There is only one way to record the probabilities and uncertainties in accounting, which is to present them as ifthey took place, by preparing financial statements according to the principle of “prudence”. IAS 37 is a standart that codifies the identification and measurement of provisions, contingent liabilities andcontingent assets. In this study, by discussing provision, contingent liability and contingent asset concepts, their definitions in the scope of the Standart and recording procedures are examined with case studies

Keywords:

IAS 10, Provisions, Contingent Liabilities, Contingent Assets,

PDF

___

Antill, N. ve Lee, K. (2008). Company Valuation under IFRS. Great Britain: Athenaeum Press Limited.
Cairns, D. (1998). “How the new standards work”. World Accounting Report, Oct. 1998, 10-12.
Çetin, A. ve Öğüz A. (2010). “Karşılıklar, Koşullu Borçlar ve Koşullu Varlıkların İncelenmesi”. Marmara Üni- versitesi İİBF Dergisi, 29 (2), 407-430.
Demir, V. ve Bahadır, O. (2007). “Muhasebe Manipülasyonu – Yöntemler ve Teknikler”. Mali Çözüm, 84 (2007), 103-119.
Demir, V. ve Bahadır, O. (2011). KOBİ’lerde Finansal Raporlama. Ankara: TÜRMOB Yayınları.
Epstein, B. J. ve Mirza, A. A. (2003). Interpretation and Application of International Accounting Standards.
New Jersey: John Wiley & Sons, Inc. Gökçen, G., Akgül, B. A. ve Çakıcı, C. (2006). Türkiye Muhasebe Standartları Uygulamaları. İstanbul: Beta
Basım Yayım Dağıtım A.Ş. Lin, B. veYang, R. (2012). “Restructuring the Accounting Rules for Restructuring Charges”. The CPA Journal, March 2012, 38-41.
Mirza, A. A., Orrell, M. ve Holt, G. J. (2008). IFRS: Practical Implementation Guide and Workbook. New
Jersey: John Wiley & Sons, Inc. Örten, R., Kaval, H. ve Karapınar, A. (2012). Türkiye Muhasebe – Finansal Raporlama Standartları (TMS – TFRS). Ankara: Gazi Kitabevi Tic. Ltd. Şti.
Özerhan, Y. ve Yanık, S. (2012). IFRS / IAS ile Uyumlu TMS / TFRS. Ankara: TÜRMOB Yayınları.
Özkan, Ö ve Kocamış, T. (2011). “Karşılıklar Standardı ile Vergi Usul Kanunu ve Türk Ticaret Kanunu’na Göre
Karşılık Kavramının İncelenmesi ve Muhasebeleştirilmesi”. Mali Çözüm, 103 (2011), 191-214
TMS 37 Karşılıklar, Koşullu Borçlar ve Koşullu Varlıklar Standardı http://www.tmsk.org.tr/ Ulusan, H. (2004). “Koşullu Borç Zarar Karşılıklarının Ölçümü, Kayıtlanması ve Sunumu”. Mali Çözüm, 69 (2004), 200-219.
Yükçü, S. (1999). Kalite Maliyetlerinin Muhasebeleştirilmesi. İzmir: Anadolu Matbaacılık.