Abdurrahman BABACAN

6924

DEVLET AİVİL TOPLUM İLİŞKİSİNİN YENİ FORMU VE REFAH DEVLETİ

Merkezileşme yerine daha dar bir faaliyet alanında işlev yürüten yerel yönetimler, bu alanlarda yaşayan bireylerin tercihlerini yansıtmak açısından daha kolay ve daha az maliyetli hizmetler sunmaktadır. Toplum ve yönetim arasındaki mesafe daha kısa olduğundan, yerel hükümet siyasi ve idari seviyede demokratik etkinlik açısından daha etkili sonuçlar üretmektedir. “Yerel yönetişim” olarak da ifade edilebilen bu yeni idari formda yerel yönetim anlayışı, merkezi yönetimle, özel sektörle ve diğer aktörlerle (kalkınma ajansları, STK’lar vb.) işbirliği yapmak suretiyle, özerklik ve verimlilik açısından daha fazla sorumluluk alan bir formda ifade bulmaktadır. Bu noktada insan ihtiyaç ve dezavantajlarına yönelirken, STK’ların yerel yönetimlerle işbirliği içerisinde, yerel eğitim, sosyal hizmet, sosyal dayanışmanın güçlendirilmesi ve insan haklarının korunması gibi temel işlevlere sahip olduğunu belirtmek gerekir. Refah politikasının çöküşünden sonra, hükümet ve sivil toplum arasındaki işbirliğinin önemi gittikçe artmaktadır. Bu bakımdan, hantallık, verimsizlik ve bürokratizm gibi merkezi hükümetlerin dezavantajlı koşullarına maruz kalmadan hizmet sunma temeline sahip olma anlamında, sivil toplumun önemi gittikçe artmaktadır. Bu bağlamda Sultanbeyli sınırları dâhilinde mülteciler için oluşturulmuş ve Sultanbeyli Belediyesi, Sultanbeyli Kaymakamlığı, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ve bazı önemli STK’ları proje ortakları olarak bir araya getiren önemli bir işbirliği mekanizması, buna iyi bir örnek teşkil etmektedir.

THE NEW FORM OF THE PUBLIC-CIVIL SOCIETY RELATIONS AND THE WELFARE STATE

As the field of activity becomes narrower inlocal governments, it is easier and less costlyto reflect the preferences of people. Since thedistance between society and administration iscloser, the local government formed qt politicaland administrative levels produces more effective results in terms of democratic efficiency.In this new administrative form, which can alsobe expressed as “local governance”, the localgovernment in an autonomous structure, assuming more responsibility to cooperate withthe central government, private sector and other actors (development agencies, NGOs, etc.)At this point, while focusing on the needs anddisadvantages, it is necessary to understandthat NGOs hold basic responsibilities in termsof cooperating with local governments in various forms such as local education, provisionof social services, empowerment of solidarityand protection of freedoms. After the collapseof welfare politics, the importance of cooperation between government and civil societyhas emerged. It is then necessary to talk aboutthe increasing importance of civil society as aprominent actor in the field of social welfare, inthe sense that having the basis for providingservices without being exposed to the conditions of bulkiness, inefficiency and red-tape.The cooperation mechanism, recently revealed in Sultanbeyli within the context of Syrian refugees, is a good example which bringsSultanbeyli Municipality, Sultanbeyli Governorship, the Ministry of Family and Social Policyand some important non-governmental organizations together as project partners.
PDF

___

  • AKAL, C. B. (1990). Sivil Toplumun Tanrısı. Afa Yay: İstanbul
  • AKBAL, İ. (2011). Doğa Hukukçularından Hegel’e Sivil Toplum Devlet İlişkileri: Sivil Toplumun Siyasal Anlamından Kurtuluşu. Muhafazakâr Düşünce. Sayı: 29-30. s. 39-63
  • AYKAÇ, B. (1999). Türkiye’de Kamu Yönetimin Küçültülmesi, Yerel Yönetimler ve Yerel Demokrasinin Amaçları. Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi. Cilt 1. Sayı 1. s. 1-12
  • BAYRAMOĞLU, S. (2002). Küreselleşmenin Yeni Siyasal İktidar Modeli: Yönetişim. Praksis. S.7. s. 85-115
  • Commission of the European Communities. (2001). European Governance: A White Paper. http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/site/en/com/2001/com2001_0428en01.pdf (25 March 2013)
  • Communities and Local Government. (2008). Strong and Prosperous Communities. http://www. communities.gov.uk/documents/localgovernment/pdf/153590.pdf (02.10.2008)
  • ÇİTCİ, O. (1996). Temsil, Katılma ve Yerel Demokrasi. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi. Cilt 5. Sayı 6. s. 5-14
  • DAVIES, S. (2003). Empiricism and History. Hampshire: Palgrave
  • ERDOĞAN, M. (2005). Sivil Toplum: Bir Kavramın Anatomisi. içinde 21. Yüzyılın Eşiğinde Türkiye’de Siyasal Hayat. Cilt 2 (Ed. Selahaddin Bakan, Adnan Küçük ve Ahmet Karadağ). İstanbul: Aktüel Yayınları
  • ERKEN, A. (2016). Negotiating Politics, Informal Networks and the Ford Foundation Projects in Turkey during the Cold War. International Journal of Turcologia. Vol. 11. Issue 21. pp. 5-22
  • FENGER, M., BEKKERS, V. (2007). The Governance Concept in Public Administration. in Governance and the Democratic Deficit: Assessing the Democratic Legitimacy of Governance Practices. Edited by Victor Bekkers. Hampshire: Ashgate
  • FUKUYAMA, F. (2001). Social Capital, Civil Society and Development. Third World Quarterly. Vol 22. No 1. pp. 7–20
  • GÜNEŞ, İ., TEKGÜL, Y. (2005). Sivil Toplum Kuruluşları ve Yerel Yönetimler. II. Ulusal Sivil Toplum Kuruluşları Kongresi Bildiriler Kitabı. Çanakkale. s. 325-344
  • HAYEK, F. (2011). The Constitution of Liberty. The University of Chicago Press
  • HILL, D. M. (1974). Democratic Theory and Local Government. London: Allen & Unwin.
  • HIRST, P.(2011). From Statism to Pluralism: Democracy, Civil Society and Global Politics. Routledge Interview with Mehmet Ali Kılıç. Vice President of the Association for Solidarity for Refugees and Asylees. 27 March 2018
  • KAHRAMAN, Z. T. (2000). Yönetim Stratejilerindeki Gelişmeler. Türk İdare Dergisi. Y:72. S:426. ss. 37-54
  • KAYIKÇI, S. (2007). Küreselleşmenin Kamu Yönetimi Paradigmasına Etkisi ve Türk Kamu Yönetimine Yansımaları. Mülkiye Dergisi. Cilt 31. Sayı 256. ss.165-184
  • KEANE, J. (1993). Sivil Toplum ve Devlet: Avrupa’da Yeni Yaklaşımlar. İstanbul: Ayrıntı Yayınları
  • KELEŞ, R. (2006). Yerinden Yönetim ve Siyaset. İstanbul: Cem Yayınevi
  • KORKUT, U. (2007). Participatory Policy-Making, Participatory Civil Society: A Key for Dissolving Elite Rule in New Democracies in the Era of Globalization. The Journal of New Paradigm Research. Vol. 63. Issue: 5-6. pp. 340-352
  • Local Government Association. (2008). Local Government Matters: Facts and Figures 2005- 2006. http://www.local.gov.uk/default.asp?sID=1088162663359 (13.11.2008)
  • MAGNUSSON, W. (1986). Bourgeois Theories of Local Government. Political Studies. vol. 34. No. 1. pp. 1-18
  • MARDİN, Ş. (1983). Sivil Toplum. Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi. Cilt 8. İstanbul: İletişim Yay.
  • MARSHALL, T. H. (1965). Class, Citizenship and Social Development. Anchor Books: Newyork
  • MUTLU, A. (2006). Yerel Yönetimler Ve Sivil Toplum Örgütleri Etkileşimi Bakımından Yeni Belediye Yasasının Değerlendirilmesi. Yerel Yönetim Ve Denetim. C. 11. S. 2. ss. 5-22
  • ÖNER, Ş. (2001). Sivil Toplum Kuruluşlarının Yerel Demokrasi ve Katılım Algılamaları. Çağdaş Yerel Yönetimler. C:10. S:2. ss. 51-68
  • PUSTU, Y. (2005). Yerel Yönetimler ve Demokrasi. Sayıştay Dergisi. Sayı 57
  • RICHARDS, P.G. (1983). Reformed Local Government System. London: Allen & Unwin
  • ROSANVALLON, P. (2000). The New Social Question: Rethinking the Welfare State. Princeton University Press
  • SARTORI, G. (1996). Demokrasi Teorisine Geri Dönüş. (Çev. Tuncer Mustafaoğlu ve Mehmet Turhan). Yetkin Yayınları: Ankara
  • TEKELİ, İ. (1993). Democracy in Local Administration and Development of Municipalities in Turkey. Amme İdaresi Dergisi. TODAİE. Cilt 2. Sayı 6. ss. 22-52
  • The Association for Solidarity for Refugees and Asylees Official Website. http://multeciler.org. tr/eng/ (28.03.2018)
  • UÇAR, A. (2004). Belediye Hizmetlerinin Etkinliği Açısından Hizmette Yerellik (Subsidiarite) İlkesi ile Yönetişim (Governance) Kavramı Üzerine Bir İnceleme. Celal Bayar Üni. Sosyal Bilimler Dergisi. C.2. S.1. ss. 97-107
  • WICKWAR, H. (1970). The Political Theory of Local Goverment. University of South Carolina Press
  • YILDIRIM, S. (1993). Yerel Yönetim ve Demokrasi: Kavramlar, Yaklaşımlar. T.C. Başbakanlık Toplu Konut İdaresi Başkanlığı
  • YILDIZ, Ö. (2004). Sivil Toplum, Demokrasi ve Çoğulculuk, Sivil Toplum. 2 (5). s. 85-92
Muhafazakar Düşünce Dergisi-Cover
  • ISSN: 1304-8864
  • Başlangıç: 2015
  • Yayıncı: Orient Yayıncılık Reklamcılık Bilgisayar Araştırma
Arşiv
Sayıdaki Diğer Makaleler

DEVLET AİVİL TOPLUM İLİŞKİSİNİN YENİ FORMU VE REFAH DEVLETİ

Abdurrahman BABACAN