Konusu güzellik olan estetik bilimi, sanatsal etkinlik sürecinde önemli roller üstlenen estetik özne, estetik nesne ve alımlayıcı arasındaki ilişkiyi inceler. Özne; yapıtı üreten sanatçı, nesne; sanat eseri, alımlayıcı ise yapıtı izleyen, dinleyen, okuyan birey ya da başka bir ifadeyle ikinci estetik öznedir. Sanat olgusunu oluşturan bu öğeler arasındaki estetik ilişkilerde varlığını bulan sanat, sadece insana özgü bir yetidir. Yüzyıllardır yaşamla iç içe olmuş sanatsal etkinlikte; düşünce, amaç, duygu, deneyim, durum, mesaj, yaratıcı özne tarafından özümsenir. Bu olgular yetenek ve hayal gücü ile üretilen sanat eserinde ifade edilir ve alımlayıcı özneye iletilir. Yaratıcı bir tavır içinde öznenin nesneyi üretmesi ve alımlayıcı öznenin bu nesne karşısındaki estetik etkilenme düzeyi, bu iletişim sürecinin niteliğini ortaya koyar. Çünkü eserin evrenselliği, kalıcılığı ve sürekliliği yanında estetik değeri de söz konusudur. Öznenin nesneye karşı gösterdiği estetik tavır, nesnede bulunan, eserin sahip olduğu birtakım değerler tarafından belirlenir. Eserin estetik değeri; öznenin yaratıcılık düzeyi ve estetik bilgisini yapıta nasıl ve ne kadar yükleyebildiği, alımlayıcı öznenin ise yapıt karşısındaki gösterdiği estetik tavırda aranır. Alımlayıcı öznenin eser karşısındaki estetik tavrı aynı zamanda estetik yargısıdır. Bu etkilenme onun, kültür, bilgi, gelenek, coşku, hayat görüşü, yaşam anlayışı gibi kendisinde bulunan donanımlarına bağlıdır. Yaratıcı öznenin anlatma, ifade etme, biçimlendirme yetileri estetik bir tavır olduğu gibi, alımlayıcı öznenin nesneyi algılama düzeyi; haz ya da heyecan duyması, güzel, çirkin, hoş, dengeli, biçimsiz, içeriksiz bulması da estetik bir tavır, aynı zamanda estetik yargıdır. Estetik tavrını ortaya koyarak eseri üreten yaratıcı özne ile, estetik nesne karşısında estetik etkilenmeyi yaşayarak estetik yargısını ortaya koyan alımlayıcı öznenin, kültürü, bilgisi, eğitimi, gelenekleri, toplumsal alışkanlıkları sanatsal süreçte bir bütün olarak birbirleri ile doğrudan ilişkilidir. Bu araştırmanın amacı, sanattaki özne-nesne ilişkisini yaratıcılık bağlamında ele alarak tartışmak, insanlıkla yaşıt olan sanatın estetikle olan ilişkisini irdelemektir. 

Science of aesthetics, the main subject of which is beauty, studies the relation between aesthetic subject, aesthetic object and the receptor, which play significant roles in the process of artistic activities. The subject is the artist who creates; the object is the work of art; the receptor is the individual who watches, listens to, or reads the work; in other words, he is the second aesthetic subject. Art, which finds its existence in the aesthetic relations between these elements which constitute the phenomenon of art, is an ability only peculiar to human. Thoughts, aims emotions, experiences, situation, messages are all absorbed by the creative subject in artistic activities which have been intertwined with life for centuries These concepts are expressed in the work of art, which is a product of talent and imagination and are transferred to the receptor subject. The subject producing the object in a creative way and to what extent the receptor subject is affected by the object indicate the quality of this communicative process. Besides the universality, permanence and continuity, the aesthetic value of a work of art does matter. The aesthetic attitude by the subject towards the object is determined by a set of values inherent in the work. The aesthetic value of the work is determined by to what extent the subject is able to reflect his creativity and aesthetic level on that work and the aesthetic attitude presented by the receptor subject towards it. The aesthetic attitude of the receptor subject towards a work of art is also the aesthetic judgement. This ability to be impressed depends on his qualities such as culture, knowledge, tradition, enthusiasm, world view and sense of life. The ability of the creative subject to narrate, express and design is an aesthetic attitude; how the receptor subject does perceive the object, how much pleasure or excitement he feels, whether he finds it beautiful, ugly, pretty, balanced, formless or without content is also an aesthetic attitude as well as an aesthetic judgement. The respective culture, knowledge, education, traditions and social habits of the creative subject, who produces the work with his aesthetic attitude and the receptor subject, who expresses his aesthetic judgement towards the work are directly related to each other in the process of artistic creativity. This study seeks to discuss the subject-object relation in art within the context of creativity and to address the relation of aesthetics and art.