Çağdaş Fotoğraf sanatının önemli temsilcilerinden Gregory Crewdson, işlerinin çoğunu film setlerine benzer sahnelerde oluşturmuştur. Sanatçının işlerinin “Sinematografik” olarak adlandırılması, onların sinema filmine benzer, dramatik bir atmosfere sahip aydınlatma biçiminden ve kompozisyonlarından ileri gelir. Bu atmosfer yapısı sanatçının kurgulanmış sahneler ile oluşturduğu fotoğraflarına anlatımcı bir tarz kazandırır. Crewdson’ın birçok işi, Alfred Hitchcock, David Lynch, Steven Spielberg ve Todd Haynes gibi sanatçıya ilham kaynağı olmuş yönetmenlerin, daha önce kendi filmlerinde yaptıklarına benzer biçimde, modern insanın endişelerini konu alır. Sanatçı, “arada kalmış” ve “dondurulmuş” anları tekrar yarattığı eserlerindeki yaratım sürecini “bir ruhu yakalamak” olarak tanımlar. Kendisi daima yakalanması zor, gösterişli ve gizemli olanın peşinden koşar. Sinematografik detaylar, yarattığı sahnelerin inandırıcılığını güçlendirmesi dolayısıyla önemlidir. Yaratılan sahneler gündelik hayattan alınmış olmasalar da, eserlerin sahip olduğu ışık ve renk, izleyeni kendi yarattığı gündelik gerçekliğe davet eder. Dramatik gücü yüksek olan bu sahneler, bizleri, kendilerinin gündelik hayattan yakalanmış fotoğraflar olduğuna ikna etmeye çalışmazlar. Kurgusal öğelere sahip bu görüntüler, gerçekliğe tanıklık etmezler. Anlatı kavramı fotoğraf alanında, onun ilk keşif yıllarından itibaren bir ifade biçimi olarak kullanılmıştır. Fakat “Postmodernizm” çerçevesi altında oldukça köklü bir değişime uğramıştır. Fotoğrafta kullanıldığı anlamıyla anlatı, köklerini klasik tablolardan alır. Fakat postmodernist dönemde, esin kaynağı için herhangi bir sınırlama yoktur. Postmodern sanatçı, farklı disiplinlerden ve farklı dönemlerden edindiği referansları, kendini en iyi biçimde ifade edebilmek için kullanabilir. Crewdson’ın kendi eserlerinde kullandığı gibi, özellikle yeni medya, televizyon, sinema ve video sanatından esin kaynaklarını bulabilir. Postmodern sanatçı, referans vermek istediği disiplinin iletişim kodlarını kullanırken, farklı bir biçimde hikaye yaratma peşinde olduğu kadar, aynı zamanda referans verdiği disiplinin sahip olduğu metod, mesaj ve kodlar aracılığı ile genel bir eleştiri yapmanın peşinde olmuştur

Gregory Crewdson is one of the most influential Contemporary Photography artist and his most work created in a film like stages. What makes this works called “Cinematographic” is because of their dramatic atmosphere of light and composition. This atmosphere brings narrative Hitchcock, David Lynch, Steven Spielberg and Todd Haynes done before, and already became inspiration of Crewdson’s work. He creates “in-between” and “frozen” moments, which he also describes the whole process as “catching a spirit”. He always tries to catch something elusive, beautiful and mysterious in the world. Cinematographic details important for strengthen the persuasiveness of the image. Even there is no scene which captured from real-life action, still the images have a light and color key to pitch the human eye to its own reality. This highly dramatized enlightened scenes not tries to convince us into believing that these are snatched from everyday life. Images that contains elements of fiction do not witness reality. Narration on photography has been a form of expression since the early years of its invention. But it has been deeply changed in the terms of “Postmodernism”. Narration on photography lies its roots to classical paintings. But in the Postmodernist era, there are no limitations for inspiration. The artist can make reference on different disciplines and different periods whatever she/he needed to express herself/himself. Especially inspirations come from new media, television, cinema, video etc., like Crewdson inspired for his work. And while they are using the communicational codes of the discipline which they want to make a reference to, they are not only try to create a new tone of telling a story but also make a criticizing through the methods, messages and codes of the discipline