Geleneksel Kent Dokusunun Korunması: Çankırı Örneği

Geleneksel dokular tarih boyunca birçok uygarlığa ev sahipliği yapan, kentlerin kültürlerini yansıtan ve kentin kimliğinin oluşmasında önemli bir role sahip olan yapılı çevrelerdir. Bir kentin geleneksel dokusu o kentin, tarihine, iklimine, topoğrafyasına, coğrafyasına, sosyolojik yapısına ve kültürel değerlerine bağlıdır. Osmanlı ve Cumhuriyet dönemlerine baktığımız zaman birçok geleneksel yerleşim alanları bu çerçevede tasarlanmıştır. Çalışma alanı olarak seçilen Çankırı kentinde Osmanlı mimarisini yansıtan geleneksel doku ve sivil mimarlık örneği yapılar bulunmaktadır. Bu yapıların bulunduğu kesim 09.06.1978 tarihinde kentsel sit alanı ilan edilmiştir. Çankırı evleri olarak bilenen bu evler 17. Ve 18. yy ’da ahşap ve kerpiçten inşa edilmiş 1-2 katlı yapılardır. Bu yapıların birçoğu günümüze kadar köklü bir bakım ve onarım yapılmadan gelmeyi başarmıştır. Ancak tarihi doku sağlıksız ve çöküntü bölgesi niteliği taşımaktadır. Kentsel sit alanlarının korunması, kültürel devamlılığın sağlanması ve yaşanılabilir mekânlar oluşturularak gelecek nesillere aktarılması önem arz etmektedir. Bu çalışmada Çankırı’daki geleneksel kent dokusunun ve sivil mimarlık örneklerinin gelecek nesillere aktarılması için korumaya yönelik önerilerde bulunulmuştur. Ayrıca Çankırı kentsel sit alanına ilişkin derinlemesine alan araştırılması, plan analizleri, haritalama ve literatür taraması yapılmıştır.

___

  • Birol, Gaye, “ Bir Kentin Kimliği Ve Kervansaray Oteli Üzerine Bir Değerlendirme”, Arkitekt Dergisi, Kasım- Aralık 2007, sayı 514, s. 46-54
  • Kurter, Nazan, “Çankırı Kentsel Sit Alanının Peyzaj Tasarımı Açısından Değerlendirilmesi ”, Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Mayıs 2007, Cilt 7, s. 54-70