SURİYELİ MÜLTECİ ÇOCUKLARDA FARKLILIKLARIN KABULÜ VE ÇOCUKLARIN SALDIRGANLIK DAVRANIŞLARINA YÖNELİK ÖNLEYİCİ REHBERLİK HİZMETLERİ

Suriye’deki iç savaş sonrası pek çok aile Türkiye’ye göç etmiş ve bu ailelerin çocukları Türkiye’de Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı okullarda eğitim görmeye başlamıştır. Suriyeli ailelerin çocuklarının Türk eğitim sistemine dâhil olmasıyla, bu çocukların okullara entegrasyonu önemli konulardan biri haline gelmiştir. Bu çalışmanın amacı Suriyeli mülteci çocukların okullardaki uyumuna yardımcı olmak için okullarda gerçekleştirilebilecek önleyici rehberlik çalışmalarını tanımlayarak okullarda görev yapan idarecilere, okul psikolojik danışmanlarına ve öğretmenlere yol haritası çizmektir. Bu bölümde ele alınan başlıklar, mülteci çocuklarda farklılıkların kabulü ile saldırganlığın önlenmesi ve azaltılması ile ilgili yapılabilecek çalışmalar yer almaktadır.

ACCEPTANCE OF DIFFERENCES IN SYRIAN REFUGEE CHILDREN AND PREVENTIVE GUIDANCE SERVICES FOR STUDENTS’ AGGRESSIVE BEHAVIOR

After the civil war in Syria, many families have migrated to Turkey and the families of these children began their education in schools affiliated to the Ministry of Education in Turkey. The integration of these children into schools has become one of the important issues as the children of Syrian families are included in the Turkish education system. The aim of this study is to draw a road map for school administrators, school psychological counselors and teachers who work at schools by defining preventive guidance work that can be carried out in schools to help Syrian refugee children to harmonize their schools. The topics in this section include acceptance of differences and prevention of aggression.

PDF

___

Adıgüzel, Y. (2017). Göç ve göç sonrası Türkiye’ de mevcut durum. N.Karasu, E.Göv ve T.Bağrıaçık, Geçici koruma statüsündeki bireylere yönelik özel eğitim hizmetleri kılavuzu kitabı (ss. 22-26). Ankara.
Akıncı, B., Nergiz, A., & Gedik, E. (2015). Uyum süreci üzerine bir değerlendirme: Göç ve toplumsal kabul. Göç Araştırmaları Dergisi, 1(2), 58-83.
Alaniz, M. L., Cartmill, R. S., & Parker, R. N. (1998). Immigrants and violence: The importance of neighborhood context. Hispanic Journal of Behavioral Sciences, 20(2), 155-174.
Arslan, C., Hamarta, E., Arslan, E., ve Saygın, Y. (2010). Ergenlerde saldırganlık ve kişilerarası problem çözmenin incelenmesi. İlköğretim Online, 9(1), 379-388.
Aydın, C. (2017). Göçmenlerin karşılaştıkları ve neden oldukları bazı psikolojik sorunlar ve çözüm önerileri üzerine bir analiz. 2nd International Scientific Researches Congress on Humanities and Social Sciences, ss. 305-316.
Bandura, A. (1978). Social learning theory of aggression. Journal of Communication, 28(3), 12–29.
Bekiroğlu, O, ve Balcı, Ş. (2014). Kültürlerarası iletişim duyarlılığının izlerini aramak: “iletişim fakültesi öğrencileri örneğinde bir araştırma”. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi. 35, 429- 459
Berkowitz, L. (1993). Aggressiveness-Its causes, consequences and control. New York: McGraw-Hill.
Berry, J. W. (1997), “Lead Article Immigration, Acculturation and Adaptation”, Queen’s University, 46(1), 5-68.
Berry, J. W., Poortinga, Y. H., Breugelmans, S. M., Chasiotis, A., & Sam, D. L. (2015). Kültürlerarası psikoloji: Araştırma ve uygulamalar(çev. ed.: Leman Pınar Tosun). Ankara: Nobel.
Boutakidis, I., Guerra, N. G., & Soriano, F. (2006). Youth violence, immigration, and acculturation. In N. G. Guerra & E. P. Smith (Eds.), Preventing youth violence in a multicultural society (pp. 75–100). Washington, DC: American Psychological Association
Bronstein, I. ve Montgomery, P. (2011). Psychological distress in refugee children: systematic review. Clinical Child Family Psychology, 14, 44-56.
Bui, H. N. (2009). Parent–child conflicts, school troubles, and differences in delinquency across immigration generations. Crime & Delinquency, 55(3), 412-441.
Byram, M. (1997). Teaching and assessing intercultural communication competence. New York: Multilingual Matters. https://books.google.com.tr/books?id=0vfq8JJWhTsC&printsec=frontcover&hl=tr&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false
Card, N. A., & Little, T. D. (2006). Proactive and reactive aggression in childhood and adolescence: A meta-analysis of differential relations with psychosocial adjustment. International Journal of Behavioral Development, 30(5), 466–480.
Cenkseven Önder, F., Avcı, R. ve Çolakkadıoğlu, O. (2016). Validity and reliability of the reactive-proactive aggression questionnaire in Turkish adolescents. Educational Research and Reviews 11(20), 1931-1943.
Chen, G-M, ve Starosta. W. J. (2000). The Development and Validation of the Intercultural Sensitivity Scale. Annual Meeting of the National Communication Association, 8-12 November 2000. Seattle.
Crick, N. R., & Grotpeter, J. K. (1995). Relational aggression, gender, and social-psychological adjustment. Child Development, 66, 710–722. doi:10.2307/1131945
Crick, N. R., Werner, N. E., Casas, J. F., O’Brien, K. M., Nelson, D. A., Grotpeter, J. K., & Markon, K. (1999). Childhood aggression and gender: A new look at an old problem. In D. Bernstein (Ed.), The 45th Nebraska symposium on motivation: Gender and motivation (s. 75– 141). Lincoln, NE: Nebraska University Press.
Demirli Yıldız, A. (2018), Göç ve okul (kültürel farklılıklara saygı ve psikososyal destek), Erişim tarihi: 18 Mayıs 2018, pictes.meb.gov.tr
Dawson, B. A., & Williams, S. A. (2008). The impact of language status as an acculturative stressor on internalizing and externalizing behaviors among Latino/a children: A longitudinal analysis from school entry through third grade. Journal of Youth and Adolescence, 37(4), 399-411.
Emmons, C. L. (1993). School development in an inner city: An analysis of factors selected from Comer’s program using latent variable structural equations modeling. Doctoral Dissertation, The University of Connecticut, Storrs.
Eşsiz, S. Göç türleri, Erişim tarihi: 16 Mayıs 2018, www.academia.edu/9011600/GÖÇ_TÜRLERİ
Fazel, M., & Stein, A. (2002). The mental health of refugee children. Archives of disease in childhood, 87(5), 366-370.
Gómez-Fraguela, J. A., Sobral, J., Luengo, M. A., Romero, E., & Villar, P. (2009). El mito del inmigrante delincuente [The myth of immigrant offenders]. Boletín Criminológico, 112, 1–4.
Jaycox, L. H., Stein, B. D., Kataoka, S., Wong, M., Fink, A., & Escudero, P. (2002). Violence exposure, PTSD, and depressive symptoms among recent immigrant school children. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 41, 1104–1110.
Kağıtçıbaşı, Ç. (2012). Benlik, aile ve insan gelişimi: Kültürel psikoloji. Koç Üniversitesi.
Kağnıcı, D. Y. (2017). Suriyeli mülteci çocukların kültürel uyum sürecinde okul psikolojik danışmanlarına düşen rol ve sorumluluklar. İlköğretim Online, 16(4), 1768-1776
Karasu N., Göv E. ve Bağrıaçık T. (2017). Giriş. N. Karasu, E. Göv ve T. Bağrıaçık, Geçici koruma Geçici koruma statüsündeki bireylere yönelik özel eğitim hizmetleri kılavuzu kitabı (ss. 5-6). Ankara
Little, T. D., Jones, S. M., Henrich, C. C., & Hawley, P. H. (2003). Disentangling the ‘‘whys’’ from the ‘‘whats’’ of aggressive behavior. International Journal of Behavioral Development, 27, 122–133.
Mayberry, M. L., & Espelage, D. L. (2007). Associations among empathy, social competence, & reactive/proactive aggression subtypes. Journal of Youth and Adolescence, 36(6), 787.
Messinger, A. M., Nieri, T. A., Villar, P., & Luengo, M. A. (2012). Acculturation stress and bullying among immigrant youths in Spain. Journal of School Violence, 11(4), 306-322.
Öz, F. S., Bakalım, O., Baş, A. U., & Aysan, F. (2015). İzmir İline İç Göç Yoluyla Gelen Ailelerin Ekolojik Sistem Yaklaşımı Açısından İncelenmesi. Elementary Education Online, 14(1).
Rowland, K. D. & Davis, T. (2014). Counseling Immigrant Students in the Schools. Georgia School Counselors Association Journal, 21(1), n1.
Santrock, J. W. (2001). Educational psychology. New York: McGrae Hill Higher Education.
Schmitt-Rodermund, E., & Silbereisen, R. K. (2008). The prediction of delinquency among immigrant and non-immigrant youth: Unwrapping the package of culture. International Journal of Comparative Sociology, 49(2-3), 87-109.
Sezgin, A. A., ve Yolcu, T. (2016). Göç ile gelen uluslararası öğrencilerin sosyal uyum ve toplumsal kabul süreci. Humanitas: International Journal of Social Sciences, 4(7), 417-436. DOI: http:// dx.doi.org/10.20304/husbd.14985
Small, E., Kim, Y. K., & Mengo, C. (2017). Aggression behavior and substance use among immigrant children: Mediating effect of antisocial attitudes. Journal of ethnicity in substance abuse, 16(1), 3-22.
Spitzberg, B. H. ve Changnon, G. (2009). Conceptualizing intercultural competence. In D. K. Deardorf (Ed.), The SAGE handbook of intercultural competence (pp. 1-52). California: Sage
Steel, Z. ve Silove, D. (2000). The psychological cost of seeking and granity asylum. In A.
Stewart, J. (2014). The School Counsellor’s Role in Promoting Social Justice for Refugee and Immigrant Children/Le rôle du conseiller scolaire dans la promotion de la justice sociale pour les enfants réfugiés et immigrants. Canadian Journal of Counselling and Psychotherapy (Online), 48(3), 251.
Un High Commissioner for Refugees (UNHCR) (1994), Refugee Children: Guidelines on Protection and Care, 9 Haziran 2018 tarihinde http://www.refworld.org/docid/3ae6b3470. html adresinden erişilmiştir.
Uzun, M. ve Avcı, R. (2021). Investigation of the relationships between perceived marital conflict, parents’ irrational beliefs, anxiety and children’s automatic thoughts, problem solving skills, and children’s anxiety and aggression. Education and Science. Advance online publication. doi: 10.15390/EB.2021.9091, 1-22.
Wilde, J. (2002). Anger management in schools: Alternatives to student violence. USA, Boston: Scarecrow Press.
Yohani, S. (2013). Educational cultural brokers and the school adaptation of refugee children and families: Challenges and opportunities. Journal of International Migration and Integration, 14(1), 61-79.