İLKÖĞRETİM MATEMATİK ÖĞRETİM PROGRAMINDA SARMAL YAKLAŞIM YANSIMALARININ İNCELENMESİ

Öğretim programları, öğretimin yapılanmasında, öğrencilere hangi konunun ne zaman ve ne ölçüde verileceğini belirleyen yapılardır. Sarmal yaklaşım ise öğretim programlarının düzenlenmesinde sıklıkla yararlanılan bir içerik oluşturma yöntemidir. Bu çalışmanın amacı mevcut matematik dersi öğretim programında (1-8. sınıflar) sarmal yaklaşımın konumunu temel dinamiklerine göre ortaya çıkarmaktır. Bu amaçla sarmal yapıyı oluşturan dinamikler üzerinden belirlenen temalar yoluyla bir betimsel analiz gerçekleştirilmiştir. Çalışma kapsamında ilköğretim matematik öğretim programının gelişimsel sıralandığı sonucuna varılmıştır. Programın giriş bölümünde sarmal yaklaşıma doğrudan atıflara yer verilirken; öğrenme alanları ve kazanımlar açısından sarmal yaklaşım dinamiklerinden yararlanıldığı belirlenmiştir. Bununla birlikte ilkokul ve ortaokul matematik dersi program yapılanmalarının öğrenme alanlarındaki çeşitliğe bağlı olarak farklılıklar gösterdiği belirlenmiştir. Çalışmanın sonucunda ise mevcut programın sarmal yaklaşım kapsamında geliştirilebilir noktalarına yönelik tavsiyelerde bulunulmuştur.

A curriculum is the structure that determines which topics will be given to students, when they will be given and to what extent they will be offered in the preparation of teaching. The spiral approach is a content creation method that is frequently used in the preparation of curriculums. This study aims to reveal the position of the spiral approach in the current elementary school mathematics curriculum (Grades 1-8) according to its fundamental dynamics. With this purpose in mind, a descriptive analysis was carried out by using themes that depend on the dynamics of the spiral approach. As a result, it was shown that the elementary mathematics curriculum was sequencing developmentally. While the direct references to the spiral approach are included in the explanation section of the curriculum, it was indicated that its dynamics were used according to learning areas and objects. Moreover, it was found that there are differences in primary and middle school curriculum configurations depending on the diversity in learning areas. At the end of the study, suggestions were given about the improvable points of the current curriculum within the spiral approach.

___

  • Bransford, J. D., Brown, A. L. ve Cocking, R. R. (2000). How people learn: Brain, mind experience, and school. Washington, DC: National Academy Press.
  • Bruner, J. S. (1960). The process of education. Cambridge, MA: Harvard University Press
  • Bulut, K. (2019). 2006 ve 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 23(3).
  • Çalışkan Dedeoğlu, N. ve Alat, Z. (2012). Harmony between Turkish early childhood and primary mathematics education standards. Educational Sciences: Theory and Practice, 12(3), 2280–2285.
  • Creswell, J. W., ve Poth, C. N. (2016). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches. Sage publications.
  • Danışman, Ş. ve Karadağ, E. (2015). Öğrenme alanları ve kazanımlar bağlamında 2005 ve 2013 beşinci sınıf matematik öğretim programlarının karşılaştırılması. Türk Bilgisayar ve Matematik Eğitimi Dergisi, 6(3), 380-398.
  • Direkci, B. ve Yavuz, M. (2018). 1-8. Sınıflar Türkçe Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının Sarmal Programlama Yaklaşımı Açısından İncelenmesi. Electronic Turkish Studies, 13(27).
  • Erbilgin, E. (2014). Türkiye’nin ilkokul ve ortaokul matematik öğretim programlarının genel konu izleme haritası ile incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 39(174), 272-285
  • Ernest, P. (1996). The Negative Influence of" Progressive" Ideas on School Mathematics. Mathematics in School, 25(2), 6-7.
  • Ersoy, Y. (2006). İlköğretim matematik öğretim programındaki yenilikler: Amaç, içerik ve kazanımlar. İlköğretim Online, 5(1), 30-44
  • Fortus D. ve Krajcik J. (2012). Curriculum Coherence and Learning Progressions. Fraser B., Tobin K., McRobbie C. (Eds.) Second International Handbook of Science Education (ss.783-798). Dordrecht: Springer.
  • Fried, M. N. ve Amit, M. (2005). A spiral task as a model for in-service teacher education. Journal of Mathematics Teacher Education, 8(5), 419-436.
  • Güzel, İ., Karataş, İ. ve Çetinkaya, B. (2013). Ortaöğretim matematik öğretim programlarının karşılaştırılması: Türkiye, Almanya ve Kanada. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 1(3), 309-325.
  • Güzel, G. ve Şahın, H. (2019). A Qualitative Study for The Evaluation of The 1-4. Classes' Mathematics Curriculum Content in Terms of Spiral Program Approach. International Online Journal of Educational Sciences, 11(2), 188-200.
  • Harden. R.M. (1999). What is a spiral curriculum?, Medical Teacher, 21:2, 141-143.
  • İncikabı, L., Pektaş, M. ve Süle, C. (2016). Ortaöğretime geçiş sınavlarındaki matematik ve fen sorularının PISA problem çözme çerçevesine göre incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 17(2), 649-662.
  • Lloyd, G. M., Cai, J. ve Tarr, J. E. (2017). Research issues in curriculum studies: Evidence based insights and future directions. In J. Cai (Ed.), Compendium for research in mathematics education (pp. 824–852). Reston, VA: National Council of Teachers of Mathematics.
  • MEB. (2018). Matematik dersi öğretim programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Merriam, S. B. ve Grenier, R. S. (2019). Qualitative research in practice: Examples for discussion and analysis. CA: John Wiley & Sons.
  • Öztürk, A. ve Özmantar, M., F. (2016). İlkokul matematik programlarında strateji, yöntem ve teknikleri. Reform ve değişim bağlamında ilkokul matematik öğretim programları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık
  • Peker, M. ve Halat, E. (2008). İlköğretim I. kademe matematik programının eğitim durumları boyutunun öğretmen görüşleri doğrultusunda incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 209-225.
  • Schmidt, W., Houang, R. ve Cogan, L. (2002). A coherent curriculum. American Education, 26(10), 1-18
  • Schmidt, W. H., Wang, H. C. ve McKnight, C. C. (2005). Curriculum coherence: An examination of US mathematics and science content standards from an international perspective. Journal of Curriculum Studies, 37(5), 525-559.
  • Sezgin-Memnun, D. (2013). Türkiye’deki Cumhuriyet Dönemi ilköğretim matematik programlarına genel bir bakış. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 71 – 91
  • Snider, V. E. (2004). A comparison of spiral versus strand curriculum. Journal of Direct Instruction, 4(1), 29-39.
  • Uçuş Güldalı, Ş. ve Demirbaş, İ. (2017). Okul Öncesi Eğitim Programı ile İlkokul Hayat Bilgisi Öğretim Programının sarmallığının incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13 (3), 1084-1105.
  • Tay, B. ve Baş, M. (2016). 2009 ve 2015 yılı Hayat Bilgisi Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırılması. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2).
  • Valverde, G. A. ve Schmidt, W. H. (2000) Greater expectations: learning from other nations in the quest for ‘world-class standards’ in US school mathematics and science. Journal of Curriculum Studies, 32(5), 651–687.
  • Valverde, G. A., Bianchi, L. J., Wolfe, R. G., Schmidt, W. H. ve Houang, R. T. (2002) According to the Book: Using TIMSS To Investigate the Translation of Policy into Practice Through the World of Textbooks Dordrecht, The Netherlands: Kluwer
  • Yenilmez, K.ve Sölpük, N. (2014). Matematik Dersi Öğretim Programı İle İlgili Tezlerin İncelenmesi, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi 3 (2), 33-42
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Wang, Z., ve McDougall, D. (2019). Curriculum matters: What we teach and what students gain. International Journal of Science and Mathematics Education, 17(6), 1129-1149.
Milli Eğitim Dergisi-Cover
  • ISSN: 1302-5600
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1973
  • Yayıncı: Milli Eğitim Bakanlığı
Sayıdaki Diğer Makaleler

MATEMATİK ÖĞRETİMİNDE TASARIM BECERİ ATÖLYELERİ (TBA) ETKİNLİKLERİNİN GELİŞTİRİLMESİ: BİR MODEL ÖNERİSİ

Banu YÜCEL-TOY, Şeyma UÇAR

YAŞAM BECERİLERİ PSİKOEĞİTİM PROGRAMININ 11.SINIF ÖĞRENCİLERİNİN YAŞAM BECERİLERİNE VE PROBLEM DAVRANIŞLARINA ETKİSİ

Dilsad KUTSAL, Serap NAZLI

ÖĞRETMENLERİN STEM EĞİTİMİNE YÖNELİK FARKINDALIK, TUTUM VE SINIF İÇİ UYGULAMA ÖZYETERLİK ALGILARININ İNCELENMESİ

Fikriye YAMAN, Bayram AŞILIOĞLU

ÖĞRETMENLERİN YAŞADIKLARI ÇATIŞMALARIN ÇÖZÜMÜNDE OKUL MÜDÜRLERİNİN ARABULUCULUK DAVRANIŞLARI

Mehmet ÖZDOĞRU

ÖĞRETMENLERİN ÖĞRETMENLER ODASINA İLİŞKİN METAFORİK ALGILARI

Yusuf İNEL, Servet ÜZTEMUR, Ali GÖKALP, Abdullah ÜNAL

İLKOKUL ÖĞRENCİLERİNDE DUYGUSAL ZEKÂ İLE OKUL REDDİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Mehmet Selim ÇULLU, Osman SAMANCI

GİRİŞİMCİ ÖĞRETMEN DAVRANIŞLARI ÖLÇEĞİ: BİR ÖLÇEK UYARLAMA ÇALIŞMASI

Rıza AKKAYA, Münevver ÇETİN

BİRİNCİ VE İKİNCİ SINIFTA OKUMA BECERİLERİNİN GELİŞİMİ VE MATTHEW ETKİSİ: BOYLAMSAL BİR ÇALIŞMANIN SONUÇLARI

Cevriye ERGÜL, Zeynep BAHAP KUDRET, Gözde AKOĞLU, Meral Çilem ÖKCÜN AKÇAMUŞ, Burcu KILIÇ TÜLÜ, Ergül DEMİR

KORONAVİRÜS SALGINI DÖNEMİNDE CANLI DERSLER: VELİ GÖRÜŞLERİYLE İLGİLİ BİR İNCELEME

Güler KARAMAN, Süleyman Sadi SEFEROĞLU

ORTAOKUL SÖZLÜ ANLATIM ÖZ YETERLİK ALGI ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Selvi DEMİR, Muhsine BÖREKÇİ