COVID-19 SALGINI BAĞLAMINDA ÖĞRETMENLERİN ALGILADIKLARI “AŞIRI İLETİŞİM YÜKÜ” DÜZEYİ

Bu çalışmanın amacı, Covid-19 salgını sürecinde öğretmenlerin algıladıkları “aşırı iletişim yükü” düzeylerini belirlemektir. İlgili amaç doğrultusunda öncelikle orijinalinde “Aşırı İletişim Yükü Ölçeği” olarak adlandırılan ölçme aracı, Covid-19 salgını bağlamında öğretmenlerin görüşlerini ortaya çıkaracak biçimde Türkçeye uyarlanmıştır. Tekil tarama modelinin benimsendiği araştırmada, çevrimiçi olarak üç farklı çalışma grubundan veriler toplanmıştır. Birinci çalışma grubundan (n=150) toplanan veriler, ölçeğin açımlayıcı faktör analizi; ikinci çalışma grubundan (n=155) toplanan veriler, ölçeğin doğrulayıcı faktör analizi ve üçüncü çalışma grubundan (n=211) toplanan veriler ise ölçeğin betimsel istatistikleri için kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular şu şekilde sıralanabilir: Türkçeye “Covid-19 Salgını Bağlamında Öğretmenlerin Algıladıkları Aşırı İletişim Yükü Ölçeği” olarak uyarlanan ölçme aracı alanyazında istenen geçerlik ve güvenirlik ölçütlerini karşılayarak sekiz maddenin tek faktörde toplandığı bir yapı sergilemiştir. Araştırmaya katılan öğretmenlerin algıladıkları aşırı iletişim yükünün tüm maddelerde ve toplamda “ara sıra” düzeyinde olduğu tespit edilmiştir. Demografik değişkenler bağlamında yapılan karşılaştırmalarda cinsiyet, okul türü ve mesleki kıdem değişkenleri öğretmenlerin algıladıkları aşırı iletişim yükü düzeyinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık oluşturmamaktadır. Bu bulguların eğitim örgütlerinin iletişimini yönlendiren yöneticiler açısından önemli içerimler barındırdığı söylenilebilmektedir. Öte yandan, araştırma kapsamında uyarlanan ölçekten yararlanılarak öğretmenlerin algıladıkları aşırı iletişim yüküyle iş performansı, iş doyumu, psikolojik iyi oluş, mesleki tükenmişlik, okul etkililiği vb. değişkenler arasındaki ilişkileri irdeleyen çalışmalar yürütülebilir.

Anahtar Kelimeler:

Covid-19 Salgını, Öğretmen, İletişim, Aşırı İletişim Yükü

PDF

___

AHMED, S. T. (2017). Managing İnformation, Communication and Technologies in Schools: Overload as Mismanagement and Miscommunication. Rui Pedro Figueiredo Marques & Joao Carlos Lopes Batista (Ed.). Information and Communication Overload in the Digital Age (ss.72-92) içinde. IGI Global: Herhshey. doi: 10.4018/978-1-5225-2061-0.ch004
ALTUN EKİZ, M. A. (2020). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin karantina dönemindeki uzaktan eğitim ile ilgili görüşleri (nitel bir araştırma). Spor ve Rekreasyon Araştırmaları Dergisi, 2(Özel Sayı 1), 1-13.
BALCI, A. (2019). Açıklamalı Eğitim Yönetimi Terimleri Sözlüğü. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
BALCI, A. ve Tezel Şahin, F. (2018). Öğretmen-aile iletişiminde whatsapp uygulamasının kullanımı. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi,40(1), 1-22.
BALLARD, D. I. ve Seibold, D. R. (2006). The experience of time at work: Relationship to communication load, job satisfaction, and ınterdepartmental communication. Communication Studies, 57(3), 317-340. doi: 10.1080/10510970600845974
BARRETT, A. K., Ford, J. ve Zhu, Y. (2020). Sending and receiving safety and risk messages in hospitals: An exploration into organizational communication channels and providers’ communication overload. Health Communication. doi: 10.1080/10410236.2020.1788498
BATISTA, J. ve Marques, R. P. F. (2017). An Overview on Information and Communication Overload. Rui Pedro Figueiredo Marques & Joao Carlos Lopes Batista (Ed.). Information and Communication Overload in the Digital Age (ss.1-19) içinde. IGI Global: Herhshey. doi: 10.4018/978-1-5225-2061-0.ch001
BAWDEN, D., Holtham, C. ve Courtney, N. (1999). Perspectives on information overload. Aslib Proceedings, 51(8), 249-255. doi: 10.1108/EUM0000000006984
BEACOM, A. M. (2016). Communicating Organizational Knowledge in a Sociomaterial Network: The İnfluences of Communication Load, Legitimacy, and Credibility on Health Care Best-Practice Communication, University of Southern California, (Yayımlanmamış doktora tezi), the U.S.A.
BHAT, R., Singh V. K., Naik N., Kamath C. R., Mulimani, P. ve Kulkarni, N. (2020). COVID 2019 outbreak: The disappointment in Indian teachers. Asian J. Psychiatry. doi: 10.1016/j.ajp.2020.102047
BROWN, T. A. (2015). Confirmatory Factor Analysis for Applied Research. New York: The Guilford Press.
BURGESS, S. ve Sievertsen, H. H. (2020). Schools, skills, and learning: The impact of COVID-19 on education. VOX CEPR Policy Portal. Erişim: https://voxeu.org/article/impact-covid-19-education. (Erişim Tarihi: 17.07.2020)
BURSALIOĞLU, Z. (2010). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2017). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
CAN, A. (2017). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
CAN, E. (2020). Coronavirüs (Covid-19) pandemisi ve pedagojik yansımaları: Türkiye’de açık ve uzaktan eğitim uygulamaları. AUAd, 6(2), 11-53.
CAO, W., Fang Z., Hou, G., Han, M., Xu X, Dong. J., ve Zheng, J. (2020). The psychological impact of the COVID-19 epidemic on college students in China. Psychiatry Research, 287:112934. doi: 10.1016/j.psychres.2020.112934
CARLEVALE, E. A. (2010). Exploring the İnfluence of İnformation Overload on Middle Management Decision-Making in Organizations, University of Phoenix, (Yayımlanmamış doktora tezi), the U.S.A.
CHO, J. (2017). Communication Load. Craig R. Scott & Laurie Lewis (Ed.). The International Encyclopedia of Organizational Communication (ss.1-8) içinde. doi: 10.1002/9781118955567.wbieoc033
CHO, J., Lee, H. E. ve Kim, H. (2019). Effects of communication-oriented overload in mobile instant messaging on role stressors, burnout, and turnover intention in the workplace. International Journal of Communication, 13(2019), 1743-1763.
CHO, J., Ramgolam, D. I., Schaefer, K. M. ve Sandlin, A. N. (2011). The rate and delay in overload: An ınvestigation of communication overload and channel synchronicity on ıdentification and job satisfaction. Journal of Applied Communication Research, 39(1), 38-54. doi: 10.1080/00909882.2010.536847
CHUNG, C. J. ve Goldhaber, G. (1991, May). Measuring communication load: A three-dimensional instrument. Paper presented at the meeting of the International Communication Association, Chicago.
ÇAKIN, M. ve Akyavuz, E. K. (2020). Covid-19 süreci ve eğitime yansıması: Öğretmen görüşlerinin incelenmesi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 6(2), 165-186.
DANIEL, S. J. (2020). Education and the COVID-19 pandemic. Prospects, doi: 10.1007/s11125-020-09464-3
EPPLER, M. J. ve Mengis, J. (2004). The concept of information overload: A review of literature from organization science, accounting, marketing, MIS, and related disciplines. The Information Society, 5(20), 325-344. doi: 10.1080/01972240490507974
EREN, E. (2017). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
FERDIG, R. E., Baumgartner, E., Hartshorne, R., Kaplan-Rakowski, R. ve Mouza, C. (Eds.) (2020). Teaching, Technology, and Teacher Education during the COVID-19 Pandemic: Stories from the Field. Waynesville, NC, USA: Association for the Advancement of Computing in Education (AACE).
FIELD, A. (2009). Discovering Statistics Using SPSS. Los Angeles: Sage Publications.
GUNAWAN, G., Suranti, N. M. Y. ve Fathoroni, F. (2020). Variations of models and learning platforms for prospective teachers during the Covid-19 pandemic period. Indonesian Journal of Teacher Education, 1(2), 61-70.
HAIR Jr., J. F., Black, W. C., Babin, B. J. ve Anderson, R. E. (2014). Multivariate Data Analysis. Essex: Pearson.
HARPER, R. (2013). The texture of our business. Mobile Media & Communication, 1(1), 141-146. doi: 10.1177/2050157912460033
HOY, W. K. ve Miskel, C. G. (2012). Eğitim Yönetimi: Teori, Araştırma ve Uygulama (Çev. Ed.: S. Turan). Ankara: Nobel Yayıncılık.
HUCK, S. W. (2012). Reading Statistics and Research. Boston: Pearson Education.
KAHRAMAN, M. E. (2020). COVID-19 salgınının uygulamalı derslere etkisi ve bu derslerin uzaktan eğitimle yürütülmesi: Temel tasarım dersi örneği. Medeniyet Sanat Dergisi, 6(1), 44-56.
KARAGÖZ, Y. ve Kösterelioğlu, İ. (2008). İletişim becerileri değerlendirme ölçeğinin faktör analizi metodu ile geliştirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21, 81-98.
KARAGÖZ, Y. (2016). SPSS ve AMOS 23 Uygulamalı İstatistiksel Analizler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
KARAKUŞ, N., Ucuzsatar, N., Karacaoğlu, M. Ö., Esendemir, N. ve Bayraktar, D. (2020). Türkçe öğretmeni adaylarının uzaktan eğitime yönelik görüşleri. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 19, 220-241.
KARASAR, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
KARATEPE, F., Küçükgençay, N. ve Peker, B. (2020). Öğretmen adayları senkron uzaktan eğitime nasıl bakıyor? Bir anket çalışması. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 7(53), 1262-1274.
KESKİN, M. ve Özer Kaya, D. (2020). Covıd-19 sürecinde öğrencilerin web tabanlı uzaktan eğitime yönelik geri bildirimlerinin değerlendirilmesi. İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 5(2), 59-67.
KIRMIZIGÜL, H. G. (2020). COVID-19 salgını ve beraberinde getirdiği eğitim süreci. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(5), 283-289.
KİLMEN, S. (2015). Eğitim Araştırmaları İçin SPSS Uygulamalı İstatistik. Ankara: Edge Akademi.
KLINE, R. B. (2016). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. New York: The Guilford Press.
KOCABAŞ, İ. (2014). Örgütsel İletişim. (Ed.: S. Turan) Eğitim Yönetimi: Teori, Araştırma Uygulama içinde (189-224). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
KÖSTERELİOĞLU, M. A. ve Argon, T. (2010). Okul yöneticilerinin iletişim sürecindeki etkililiğine ilişkin öğretmen algıları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 1-17.
LUNENBURG, F. C. ve Ornstein A. C. (2013). Eğitim Yönetimi (Çev. Ed.: G. Arastaman). Ankara: Nobel Yayıncılık.
MEIER, R. L. (1963). Communications overload: Proposals from the study of a university library. Administrative Science Quarterly, 7(4), 521-544.
NARTGÜN, Ş. S. (2018). Sınıfta İletişim. (Edt.: Argon, T. ve Nartgün, Ş. S.) içinde Sınıf Yönetimi Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
O’REILLY, C. A. (1980). Individuals and information overload in organizations: Is more necessarily better? Academy of Management Journal, 23(4), 684-696.
ÖZDEMİR, G. (2017). İletişim ve Sosyal Medya (Ed.: S. Özdemir ve N. Cemaloğlu), Örgütsel Davranış ve Yönetimi içinde, 79-88. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
ÖZER, M. (2020a). Educational policy actions by the ministry of national education in the times of COVID-19. Kastamonu Education Journal, 28(3), 1124-1129. doi: 10.24106/kefdergi.722280
ÖZER, M. (2020b). The contribution of the strengthened capacity of vocational education and training system in Turkey to the fight against Covid-19. Yükseköğretim Dergisi, doi:10.2399/yod.20.726951
ÖZER, M. ve H. E. Suna (2020). COVID-19 Salgını ve Eğitim içinde Küresel Salgının Anatomisi İnsan ve Toplumun Geleceği (Ed.: M. Şeker, A. Özer ve C. Korkut). Türkiye Bilimler Akademisi.
PINAR, M. A. ve Dönel Akgül, G. (2020). The opinions of secondary school students about giving science courses with distance education during the Covid-19 pandemic. Journal of Current Researches on Social Sciences, 10(2), 461-486. doi: 10.26579/jocress.377
ROBBINS, S. P. ve Judge, T. A. (2012). Örgütsel Davranış (Çev. Ed.: İ. Erdem). Ankara: Nobel Yayıncılık.
SAĞLIK BAKANLIĞI (2020). Covid-19 (Sars-CoV-2 Enfeksiyonu) Rehberi. Erişim: https://covid19bilgi.saglik.gov.tr/depo/rehberler/COVID-19_Rehberi.pdf (Erişim Tarihi: 16.07.2020)
SARITAŞ, E. ve Barutçu, S. (2020). Öğretimde dijital dönüşüm ve öğrencilerin çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşluğu: Pandemi döneminde Pamukkale Üniversitesi öğrencileri üzerinde bir araştırma. İnternet Uygulamaları ve Yönetimi Dergisi, 11(1), 5-22.
SCHERMELLEH-ENGEL, K., Moosbrugger, H. ve Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness of fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
STEPHENS, K. K., Mandhana, D. M., Kim, J. J., Li, X., Glowacki, E. M. ve Cruz, I. (2017). Reconceptualizing communication overload and building a theoretical foundation. Communication Theory, 27(3), 269-289. doi: 10.1111/comt.12116
TABACHNICK, B. G. ve Fidell, L. S. (2013). Using Multivariate Statiscs. Boston: Pearson.
TALIDONG, K. J. B. ve Toquero, C. M. D. (2020). Philippine teachers’ practices to deal with anxiety amid COVID-19. Journal of Loss and Trauma. doi: 10.1080/15325024.2020.1759225
TAM, G. ve El-Azar, D. (2020). Three ways the coronavirus pandemic could reshape education. World Economic Forum. Erişim: https://www.weforum.org/agenda/2020/03/3-ways-coronavirus-is-reshaping-education-and-what-changes-might-be-here-to-stay/ (Erişim Tarihi: 15.07.2020)
OECD, The Organization for Economic Cooperation and Development (2020). A Framework to Guide an Education Response to the COVID-19 Pandemic of 2020. Paris: OECD Publishing.
ULLMAN, J. B. (2013). Structural Equation Modeling. In B. G. Tabachnick, & L. S. Fidell (Eds.), Using Multivariate Statistics (pp. 681-785). Boston: Pearson.
WHO, World Health Organization (2020). COVID 19-Timeline. Erişim: https://www.who.int/news-room/detail/27-04-2020-who-timeline---covid-19 (Erişim Tarihi: 15.07.2020)
WORTHINGTON, R. L. ve Whittaker, T. A. (2006). Scale development research: A content analysis and recommendations for best practices. The Counseling Psychologist, 34, 806-838.
YALMAN, D. (2019). İletişim ve İşbirliği. (Ed.: A. D. Öğretir Özçelik ve M. N. Tuğluk.), Eğitimde ve Endüstride 21. Yüzyıl Becerileri içinde (29-50). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
YAMAMOTO-TELLİ, G. ve Altun, D. (2020). Coronavirüs ve çevrimiçi (online) eğitimin önlenemeyen yükselişi. Üniversite Araştırmaları Dergisi,3(1),25-34. doi: 10.26701/uad.711110
YAŞLIOĞLU, M. M. (2017). Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlilik: Keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46(Özel Sayı), 74-85.
ZHANG, W., Wang, Y., Yang, L. ve Wang, C. (2020). Suspending classes without stopping learning: China’s education emergency management policy in the COVID-19 out-break. Journal Risk Financial Management Policy, 13(3), 55-61.