COVİD-19 PANDEMİSİ SÜRECİNDE UYGULANAN İLKOKUL UZAKTAN EĞİTİM PROGRAMI (EBA TV) İLE İLGİLİ VELİ GÖRÜŞLERİ

Bu çalışmada, Covid-19 pandemi sürecinde bir süreliğine Türkiye’de aktif olarak uygulamaya geçirilen EBA TV ve Eğitim Bilişim Ağı (EBA) vasıtasıyla verilen evde uzaktan eğitim kapsamında ilkokul öğrenci velilerinin görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Anket, 2019-2020 eğitim-öğretim yılının bahar yarıyılında Karadeniz bölgesinin bir ilinde, çocukları devlet ilkokullarında öğrenimine devam etmekte olan 257 veliye uygulanmıştır. Velilerin konu ile ilgili görüşlerini belirlemek amaçlı nitel ve nicel araştırma desenlerinin beraber kullanıldığı karma yöntemden faydalanılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak, araştırmacı tarafından oluşturulan 30 tek yanıtlı çoktan seçmeli ve iki açık uçlu sorudan oluşan çevrimiçi bir web anket kullanılmıştır. Elde edilen nicel veriler betimsel istatistik ile nitel veriler ise içerik analiziyle değerlendirilmiştir. Toplanan verilerin analiz sonuçlarına göre; katılımcıların yarısına yakınının üniversite mezunu oldukları belirlenmiştir. Web ankete katılan veliler büyük oranda evde uzaktan eğitimin bu süreçteki en iyi çözüm olduğunu, derslerin içeriğini, süresini ve hızını uygun bulduklarını belirtmişlerdir. Katılımcı veliler derslerin verimli geçtiğini ve çocuklarının aktif dinleyici olduklarını ifade etmişlerdir. Veliler, çocuklarının endişe içinde olduklarını fakat sınıf öğretmenleriyle iletişim halinde olduklarını gerektiğinde de öğretmenlerinden yardım alabildiklerini belirtmişlerdir. Veliler bir günde iki dersin az olduğunu, ders esnasında çocukların çevresel faktörler sebebiyle dikkatlerinin dağıldığını, ödev verilmediği için derslerin tekrar edilmediğini, dersleri TV’den izleyebildiklerini fakat telefondan bağlantı sorunu yaşadıklarını vurgulamışlardır.

Anahtar Kelimeler:

Covid-19 pandemisi, ilkokul öğrencileri, veli, EBA, uzaktan eğitim

PDF

___

Adıyaman, Z. (2001). Uzaktan eğitim yoluyla yabancı dil öğretimi. The Turkish Online Journal of Educational Technology TOJET, 1(11), 92-97.
Akkaş, M. (2011). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin ders başarılarını etkileyen kişisel, sosyo-ekonomik ve okul kaynaklı faktörlerin incelenmesi (Konya ili Akşemseddin İO örneği), Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Konya.
Aktay, S., ve Keskin, T. (2016). EĞİTİM BİLİŞİM AĞI (EBA) İNCELEMESİ. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 2(3), 27-44.
Altiparmak, K., Kurt, İ. D. ve Kapidere, M. (2011). E-learning and open source code management systems in education. Akademik Bilisim’11 - XIII. Akademik Bilisim Konferansı Bildirileri, Inonu Universitesi, Malatya. Altunay E., Oral, G.,ve Yalçınkaya, M. (2014). Eğitim kurumlarında mobbing uygulamalarına ilişkin nitel bir araştırma. Sakarya University Journal of Education, 4(1), 62-80.
Aydın, H., (2015). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (8. Baskı), Eğitim Yayınevi, Konya.
Bakioğlu, A. ve Can, E. (2005). “Assesment of Internet Service in Distance Learning (A Need For Critical Thinking)”, ISATT 2005 Conference, Sydney, Australia.
Basham, P., Merrifield, J. and Hepburn, C. R. (2007). Home schooling: From the extreme to the mainstream. 2nd Edition. Studies in Education Policy, The Fraser Institute, Vancouver.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (11. Baskı), Pegem A Yayıncılık, Ankara.
Collom, E. (2005). The Ins and Outs of Homeschooling: The Determinants of Parental Motivations and Student Achievement. Education and Urban Society. 37, 307-335.
Cooper, B. S., & Sureau, J. (2007). The politics of homeschooling: New developments, new challenges. Educational policy, 21(1), 110-131.
Creswell, J.W. (2009). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. (3rd ed), Sage Publications, California.
Creswell, J.W. ve Plano Clark, V. L. (2014). Karma Yöntem Araştırmaları Tasarımı ve Yürütülmesi. (Çev. S.B. Demir ve Y. Dede, Ed.), Anı Yayıncılık, Ankara.
Crowson, R. L. (2000). The Home Schooling Movement: A Few Concluding Observations. Peabody Journal of Education, 75(1/2), 294-300.
Çiftçi, S., Taşkaya, S.M., Alemdar, M. (2013). Sınıf öğretmenlerinin fatih projesine ilişkin görüşleri, İlköğretim Online, 12(1), 227-240.
Eğitim Bilişim Ağı (2016). EBA Hakkında. http://www.eba.gov.tr/hakkimizda, 10.11.2016.
Fraenkel, J.R., Wallen, N.E. ve Hyun, H.H. (2012). How to Design and Evaluate Research in Education. (8th ed.), Mc Graw Hill, New York, NY.
Green, C.L. ve Hoover-Dempsey, K.V. (2007). Why Do Parents Homeschool? A Systematic Examination of Parental Involvement. Education and Urban Society, 39, 264-285.
Kaya, Z.(1996). Uzaktan Eğitimde Ders Kitapları. Ankara: G.Ü. Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Matbaası.
Miles, M. B., ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Sage, London.
Özgümüş, Ö. (2018). Bursa ilinde öğrenci-veli-öğretmenlerin eğitim bilişim ağının kullanım sıklığının belirlenmesi, Uludağ Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Bursa.
Ray, B. D. (2006). Research Facts on Homeschooling. General Facts and Trends. National Home Education Research Institute (NJ3). 10 Temmuz 2006.
Tüysüz, C., ve Çümen, V. (2016). EBA ders web sitesine ilişkin ortaokul öğrencilerinin görüşleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(27/3), 278-296.
Waggoner, C. (2005). A Hybrid Way of Learning: Taught at Home and Taught at School. Rural Educator, 26(3), 31-34.
ZELYURT, H. (2011). İlköğretim okullarında uygulanan proje ve performans görevlerinin etkililiğinin değerlendirilmesi (Malatya ili örneği), Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Elazığ.