Yerel Yönetimlerin Sosyal İçerme Faaliyetlerinin Göçmenlerin Toplumsal Uyumuna Etkisi: İstanbul Örneği
Göç bir çok bilimsel disiplinin ilgi alanına giren çok boyutlu bir olgudur. Fakat çalışmadaki odağımızı göçün sosyal uyum boyutu oluşturmaktadır. Yaşadığımız yoğun göç dalgaları ve göç ülkesi olma sürecinde sosyal uyum, üzerinde durulması gereken oldukça önemli bir konudur. Kitlesel ve bireysel göçleri yoğun olarak yaşadığımız bu dönemde, toplumsal ve kültürel uyum zorunlu bir gündem maddesidir. Türkiye, bulunduğu konum itibariyle, geçmişten bugüne birçok göç hareketine ev sahipliği yapmıştır. Bir transit geçiş ülkesi olarak görülen ülke son yıllarda bir hedef ülke olma özelliğine de sahip olmuştur. Pek çok ülkeden göçmenler, ülkemize yeni bir hayat kurmak üzere gelmektedir.
Toplumsal uyum konusunda sosyal içerme politikaları oldukça önemli bir yerde durmaktadır. Yerel yönetimler, yerelde halk ile birebir teması olan kurumlar olarak konunun yakın muhatabıdır. Uzun vadede sonuçlarını daha net göreceğimiz sosyal uyum sürecine, yerinde müdahale edebilmek ve süreci yönetebilmek gerekmektedir. Sosyal uyum konusunda yapılmış pekçok çalışma göçmenler açısından konuyu ele almıştır. Bu çalışma ülkemizde en çok göçmenin yaşadığı şehir olan İstanbul’da, sosyal uyum alanında konunun ana aktörlerinden biri olan yerel yönetimlerin bakış açısını, yürüttükleri faaliyetleri ve konuya ilgilerini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Araştırma bulgularına göre yerel yönetimler açısından göçmenlerin en önemli sorunlarının, kayıt dışılık, temel eğitimden yoksunluk, dil yetersizliği, sağlık hizmetlerine erişim, barınma, istihdama erişim, sosyal dışlanma, kültürel farklılık ve kamu kurumları ile iletişim sorunu olduğu saptanmıştır. Yerel yönetimlerin göçmenlere yönelik olarak finansal kaynak ve yasal dayanak eksikliği nedeniyle birbirinden kopuk kısa vadeli projeler yürüttükleri, sosyal uyum ve içermeye yönelik çalışmaların yetersiz kaldığı anlaşılmaktadır.
Anahtar Kelimeler:
Yerel Yönetimler, İstanbul, Göçmen, Sosyal İçerme, Uyum, Toplumsal Kabul
THE EFFECT OF SOCIAL INCLUSION ACTIVITIES OF LOCAL GOVERNMENTS ON THE SOCIAL INTEGRATION OF MIGRANTS: THE CASE OF ISTANBUL
Migration is a multidimensional phenomenon that is of interest to many scientific disciplines. However, the focus of this study is on the social cohesion dimension of migration. Social cohesion is a very important issue that needs to be emphasized in the process of massive migration waves and becoming an immigration country. In this period when experience mass and individual migrations are experienced, social and cultural cohesion is a compulsory item on our agenda. Turkey, due to its location, has hosted many migration movements from past to present. Seen as a transit country, the country has also become a destination country in recent years. Immigrants from many countries come to our country to start a new life.
Social inclusion policies have a very important place in social cohesion. Local governments, as institutions that have one-to-one contact with the local people, are the relevant interlocutors for the issue. It is necessary to be able to intervene on the spot and manage the process of social cohesion, the results of which remain to be seen more clearly in the long term. Many studies on social cohesion have addressed the issue in terms of migrants. This study aims to reveal the perspective, activities and interests of local governments, one of the main actors of the subject in the field of social cohesion, in Istanbul, where the most immigrants live in our country. According to the research findings, it has been found the most important problems for local governments about migrants are being unregistered, lack of basic education, language barrier, access to health services, housing, access to employment, social exclusion, cultural difference and communication problems with public institutions. It is understood that local governments carry out disconnected short-term projects for migrants due to lack of financial resources and legal basis, and that efforts for social cohesion and inclusion are insufficient.
Keywords:
Local Governments, Istanbul, Migrant, Social Inclusion, Harmonization, Social Acceptance,
___
- Adıgüzel Y. (2019) Göç Sosyolojisi, 3. Baskı, Ankara: Nobel Yayıncılık
- Adıgüzel, Y. ve Tekgöz, N. (2019) Türkiye’deki Suriyeliler, Göç Yönetiminde Belediyelerin Rolü, İstanbul: UCLG-MEWA Yayınları
- Akıncı B., Nergiz A. ve Geyik E. (2015) “Uyum Süreci Üzerine Bir Değerlendirme: Göç ve Toplumsal Kabul”, Göç Araştırmaları Dergisi (Temmuz-Aralık 2015), 1 (2): 58-83 http://www.gam.gov.tr/files/sayi2-2.pdf
- Baştürk Ş. (2010) “Uyum”dan “Dışlanmaya: Yirmi Birinci Yüzyılda Göçmenler ve Sosyal Politika. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 0 (57): 515-548.
- Berry, J.W. (2013) “Kültürel Açıdan Çoğulcu Toplumlarda Bir Arada Yaşamak- Kültürlenme ve Çok Kültürlülüğü Anlamak ve Yönetmek”, İnsan Gelişimi, Aile ve Kültür, Derleyen: Berkman Aksu-Koç, İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları, S.275-286
- Buğra, A. (2008). Kapitalizm, Yoksulluk ve Sosyal Politika, İstanbul: İletişim Yayınları
- Erdoğan, M.M. (2020) Suriyeliler Barometresi-2020 Suriyelilerle Uyum İçinde Yaşamın Çerçevesi, Ankara: Eğiten Kitap Yayıncılık
- Erdoğan M.M. (2015) Türkiye'deki Suriyeliler: Toplumsal Kabul ve Uyum, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları
- Erdoğan, M.M. (2017) Kopuştan Uyuma Kent Mültecileri: Suriyeli Mülteciler ve Belediyelerin Süreç Yönetimi: İstanbul Örneği, İstanbul: Marmara Belediyeler Birliği Kültür Yayınları
- Koçak, O. ve Gündüz, R.D. (2016) Avrupa Birliği Göç Politikaları ve Göçmenlerin Sosyal Olarak İçerilmelerine Etkisi, Year 2016, Volume 6, Issue 12, 66-91. MIPEX (2020) Migrant Integration Policy Index
- Öcal, A.T. (2018) Avrupa Birliği’ne Katılım Müzakereleri Sürecinde Türkiye’de Sosyal İçerme Uygulamaları, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 6, Sayı: 80, Ekim 2018, s. 130-144
- Sapancalı, F. (2007) Avrupa Birliği'nde Sosyal İçerme Politikaları. Tisk Akademi Dergisi, 2(4): 56-108.
- Saygın, S. ve Hasta, D. (2018) Göç, Kültürleşme ve Uyum, Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry 2018; 10(3):312-333 doi: 10.18863/pgy.364115
- Seyyar, A. (2013) Küresel Sosyal Politikanın Araçları ve Aktörleri. İçinde Seyyar, A. ve Öz, C. S. (ed), Küreselleşen Dünyada Uluslararası Sosyal Politika, s.39-64. İstanbul: Sakarya Kitabevi
- Tartaroğlu, Ş. (2010) Sosyal Dışlanma: Küreselleşme Perspektifinden Bir Kavramsallaştırma Çabası, İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Konferansları, Sayı 42, 1-14.
- TMMOB Şehir Plancıları Odası (2017) Kent Mülteciliği ve Planlama Açısından Yerel Sorumluluklar Değerlendirme Raporu: Suriyeli Yeni Komşularımız İstanbul Örneği
- Wacquant, L. J. D. (1996) The Rise of Advanced Marginality: Notes on Its Nature and Implications, Acta Sociologica Vol. 39, No. 2 (1996), pp. 121-139
- Yanar, B. (2019) Yerel Yönetı̇mlerı̇n Surı̇yelı̇ Mültecı̇lere Yönelı̇k Polı̇tı̇kaları: İstanbul Örneğı̇, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Şehir ve Bölge Planlama Anabilim Dalı Bölge Planlama Programı.
- Yerlikaya, H. ve Koçancı, M. (2018) Bir Sosyal Politika Sabiti Olarak Sosyal İçerme: Avrupa Birliği’nin Sosyal İçerme Stratejileri Üzerine Bir İnceleme, Sosyal Politika ve Çalışma İlişkilerinde Güncel Sorunlar, Ed.: M. Kaan Namal, s.73-104, Ankara: Gazi Kitabevi
- Yıldırım, A. (1999) Nitel Araştırma Yöntemlerinin Temel Özellikleri ve Eğitim Araştırmalarındaki Yeri ve Önemi, Eğitim ve Bilim, Sayı 23
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008) Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, 6. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık
- Yin, R. K. (2009) Case Study Research: Design and Methods (4th ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications
- ISSN: 2149-4398
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2016
- Yayıncı: Uluslararası Mülteci Hakları Derneği
Sayıdaki Diğer Makaleler
Türk Sivil Toplum Kuruluşlarının Barış İnşa Çabalarına Desteği: Moro Barışı Örneği