Edebiyat, resim ve müzik gibi hayatın, dolayısıyla da tıbbın içindedir. Bu nedenle tıbbın edebiyat, edebiyatın da tıp üzerinde etkileri vardır. Edebiyat, hayatın doğasında bulunan karşıtlıklarla birlikte, insanlara hayatı gös- terir. Buna bağlı olarak, verilen eserlerde hayatın hastalıklar, hastalıkların da insanlar üzerindeki etkileri ve bu hastalıklarla başa çıkma yöntemleri hakkında çeşitli bilgilere rastlarız. Bir başka deyişle edebiyat, sosyal tıbbın ögesi gibi davranır, halkın hastalığa ve tıbba bakışını da yansıtır. Bildiride, I. Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı sırasında, memlekette verilen milli mücadele yıllarında yaşanan farklı hayatları anlatan iki eser ele alınmaktadır. Peyami Safa’nın 1923 yılında yayınlanan “Sözde Kızlar” eseri ve Salahaddin Enis’in 1924 yılında yayınlanan “Zaniyeler” eseri. Eserler, savaşlar sırasında ayakta ve hayatta kalmaya çalışan bir toplum ile yozlaşmaya başlayan bir toplum arasındaki farklılıkları göstermekte, bu yoz- laşmanın arkasında bıraktığı iki hastalığın (frengi ve bel soğukluğu) insanların hayatları üzerindeki etkilerini vermektedir

Literature, like art and music, is in medicine, therefore in life. Thus medicine has effects on literature as literature has on medicine. Literature shows life with the oppositions in it. Accordingly, literature has effects of life on diseases and of diseases on people and the methods of coping with diseases. In other words, literature reflects the views of people on diseases and medicine as a factor of social medicine. In this paper, two literary works are discussed through national struggle during the World War I and War of Independence: “Sözde Kızlar” of Peyami Safa in 1923 and “Zaniyeler” of Salahaddin Enis in 1924. These works show the difference between a society that tries to survive and a society that degenerates. Also show the effects of this degeneration that left two diseases (syphilis and gonorrhea) behind and of these diseases on life.