Eczaneler, Osmanlı Devleti döneminde ilaç hazırlanan ve müstahzar satan yerler olma dışında, doktorların, veteriner hekimlerin, hastalarını kabul ve muayene yerleri olarak kullandıkları mekanlardır. Bu misyonları nedeniyle de, veteriner hekimliği kliniklerinin ilk örnekleri arasında kabul edilebilirler. Çalışmada, veteriner hekimlerin eczanelerde hasta kabulüne dair örnekleri günışığına çıkarmak amaçlanmıştır. Çalışmada Vâsıta-i Servet ve Cerîde-i Baytarîyye ve Zirâiyye adlı dergilerde yer alan veteriner hekimlerin eczanelerde hasta kabul ettiklerine dair üç örnek incelenmiştir. Sonuç olarak, çalışma kapsamına ele alınan örneklerin, klinisyen veteriner hekimliğin 19uncu yüzyılın ikinci yarısında başladığını işaret eden çalışmaları destekler nitelikte olduğu anlaşılmaktadır. Öte yandan bu örneklerin veteriner hekim - eczacı ilişkilerinin ülkemizdeki tarihsel derinliğini sergileyen somut örnekler olduğu da ileri sürülebilir.

In the Ottoman State, pharmacies not only served as a place for the preparation and sales of pharmaceuticals, but also as the location of patient admission and medical examination by physicians and veterinarians. Owing to this mission, pharmacies are accepted as one of the first examples of veterinary clinics. This study was aimed at demonstrating examples of patient admission at pharmacies by veterinarians. In the present study, three articles published in the periodicals Vâsıta-i Servet (Means of Wealth) and Cerîde-i Baytarîyye Zirâiyye (Veterinary and Agriculture Paper) on patient admission by veterinarians at pharmacies, were investigated. In conclusion, the examples evaluated in this study were found to be in support of previous literature reports suggesting veterinary clinical practice to have emerged in the second half of the 19th century. Furthermore, these examples are also considered as embodiments of the historical depth of the veterinarian-pharmacist interaction in Turkish history.