Yapılandırmacı Öğrenme-Öğretme Teorisi ile ilgili Deneysel Çalışmaların Bir Analizi
İnsanlık tarihi, günümüze doğru toplumsal, siyasi, felsefi, dini ve bilimsel anlamda sürekli bir değişimle karşılaşmış ve her değişim (arzu edilen/tehdit olarak algılanan) insanoğlunun belli refleksler geliştirmesine neden olmuştur. Bu bağlamda postmodern bir duruş olarak sergilenen egzstansiyalizm, mutlak bilgi ve varlık anlayışını, öncel değer ilkelerini, sanat anlayışını ve nihayet pedagojik anlayışları da yerinden sarsmıştır. Egzistansiyalizmin eğitim-öğretimdeki izdüşümü ise yapılandırmacılık kuramı olarak değerlendirilir. Bu çerçevede eğitim anlayışlarını ciddi anlamda sarsan, kendine özgü süreçleri olan yapılandırmacı anlayışın kuramsal bir kritiğinin yapılması bu çalışmanın temel amacıdır. Bu amaç doğrultusunda yapılandırmacı öğrenme teorisinin öğrencilerin öğrenmesi üzerinde etkisini analiz eden dört çalışma analiz edilmiş ve genel olarak teorinin öğren öğrenmesi üzerinde anlamlı bir etkisinin olduğu gözlenmiştir.
Anahtar Kelimeler:
Egzistansiyalizm, Yapılandırmacı Öğrenme Kuramı, Öğrenme, Öğretme.
An Analysis of Experimental Studies with Constructive Learning-Teaching Theory
Throughout human history, society has constantly undergone changes in social, political, philosophical, religious, and scientific contexts, and each change (perceived as desirable/threatening) has led to the development of certain reflexes in human beings. In this context, existentialism, which is exhibited as a postmodern stance, has shaken the understanding of absolute knowledge and existence, primary value principles, artistic understanding, and finally, pedagogical understandings. The projection of existentialism in education is evaluated as the constructivist theory. Within this framework, the main objective of this study is to provide a theoretical critique of the constructivist approach that seriously shakes educational understandings. In line with this aim, four studies analyzing the impact of the constructivist learning theory on students' learning have been analyzed, and it has been observed that the theory has a significant impact on students' learning.
Keywords:
Existentialism, Constructivist Learning Theory, Learning, Teaching,
___
- Airasian, P. W., & Walsh, M. E. (1997). Constructivist cautions. Phi Delta Kappan, 78(6), 444-449.
- Alkan, C., Deryakulu, D., & Şimşek, N. (1995). Eğitim teknolojisine giriş. Ankara: Önder Matbaacılık.
- Aydın, H. (2006). Eğitim sisteminde modern ve post-modern roller. Bilim ve Gelecek Dergisi, 33, 60-71.
- Behsat, S. (2011). Yapılandırmacı öğrenme eğitim psikolojisi (A. Kaya, Ed.). Ankara: Pegem Akademi.
- Cunningham, R. T., & Turgut, F. (1996) İlköğretim fen bilgisi öğretimi. Ankara: YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet öncesi Öğretmen Eğitimi.
- Erdem, E., & Demirel, Ö. (2002). Program geliştirmede yapılandırmacılık yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 81-87.
- Kızılabdullah, Y. (2008). Yapılandırmacılık yaklaşımının ilköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersinin amaçlarının gerçekleşmesine etkisi. AÜİFD, 2, 197-215.
- Klein, J. (2002). Social constructiv is mand environmental problems-epistemological challenges. Nordisk Samhälls geografisk Tidskrift, 33, 3-24.
- Lerman, S. (1996). Inter subjectivity in mathematics learning: A challenge to theradical constructivist paradigm. Journal for Research in Mathematics Education, 27(2), 133-150.
- Liu, C. H, & Matthews, R. (2005). Vygotsky’s philosophy: Constructivism is and its criticisms examined. International Education Journal, 6(3), 386-399.
- Perkins, D. (1999). The manyfaces of constructivism. Educational Leader Ship, 57(3), 6-11.
- Saban, A. (2014). Öğrenme öğretme süreci: Yeni teori ve yaklaşımlar. Ankara: Nobel Akademi.
- Şimşek, N. (2004). Yapılandırmacı öğrenme ve öğretime eleştirel bir yaklaşım. Eğitim Bilimleri ve Uygulama Dergisi, 3(5), 115-139.
- Toraman, Ç., & Demir, E. (2016). The effect of constructivism on attitudes to wards lessons: A meta-analysis study. Eurasian Journal of Educational Research, 62, 115-142.
- Yurdakul, B. (2005). Yapılandırmacılık, eğitimde yeni yönelimler (Ö. Demirel, Eds.) Ankara: Pegem Yayıncılık.
- Zengin, M. (2010). Yapılandırmacılık ve din eğitimi ilköğretim DKAB öğretim programlarının değerlendirilmesi ve öğretmen görüşleri açısından etkililiği (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2017
- Yayıncı: Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler
Dijital Pazarlama Teknolojilerinin PIV ve CODAS Yöntemleri ile Analizi
Murat Kemal KELEŞ, Duygu ALACA
Vesile ÖMÜRBEK, Özen AKÇAKANAT, Zehra KILINÇ
Türkiye'de 1960 Sonrası Uygulanan Sanayileşme Stratejilerinin Dış Ticaret Üzerine Etkileri
Kadın Çalışanlarda İş Stresinin ve İşe Yabancılaşmanın Umut ve İyimserlik ile Olan İlişkisi
Koray ÇETİNCELİ, Muhammet Hamdi MÜCEVHER
Reel Konut Fiyatlarında Balon Analizi: Türkiye Geneli, İstanbul, Ankara ve İzmir Uygulaması
Yapılandırmacı Öğrenme-Öğretme Teorisi ile ilgili Deneysel Çalışmaların Bir Analizi