Preterm Bebeklerin Taburculuk Sonrası Evde Bakımında Hemşirenin Rolü

Son yıllardaki perinatal ve neonatal bakım alanındaki gelişmeler, prematüre bebeklerin yaşama oranlarını artırmış ve prematürelerin postneonatal dönemde yakın izlem ve destek tedavisini gündeme getirmiştir. Prematüre bebekler pek çok komplikasyona karşı savunmasız durumdadır. Prematüre bebeklere taburculuk sonrası evde bakım hizmeti sunulması ile prematüre ve ailesine günlük gereksinimlerine yönelik, ev ortamında, bütüncül bakım anlayışı ile teknik, psikolojik ve terapötik destek sunulması sağlanabilir. Prematüre bebeklerin hastaneden ayrıldıktan sonra yeniden hastaneye yatışlarının azaltılmasında, komplikasyon belirtilerinin erken dönemde tespit edilmesinde, prematürenin aile ortamının değerlendirilmesinde, ebeveynlerin evdeki prematüre bakımına yönelik kaygı durumlarının ve yeterliliklerinin değerlendirilmesinde, ebeveynlerin bakıma katılmalarının sağlanmasında, becerilerinin arttırılması ve cesaretlendirilmelerinde, ebeveynlerin eksik oldukları konularda eğitim alabilecekleri bir fırsat oluşturulmasında, prematüre ve ailesinin günlük hayata adaptasyonlarının sağlanmasında, sağlıklarının korunması ve geliştirilmesinde evde bakım uygulamaları oldukça değerlidir. Bu derleme, preterm bebeklerin taburculuk sonrası evde bakımında hemşirelerin rollerinin önemine dikkat çekmek amacıyla yazılmıştır.

___

  • 1. Anonim. 2008. World Health Organization. The Solid Facts: Home Care in Europe. http://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_file/0005/96467/E91884.pdf. (Erişim
  • Tarihi: 20.01.2017).
  • 2. Anonim. 2012. World Health Organization (WHO). Born too soon: The global action report on preterm birth. http://www.who.int/maternal_child_adolescent/documents/born_too_soon/en/ (Erişim tarihi: 18.01.2017).
  • 3. Anonim. 2013. World Health Organization (WHO). Preterm birth. http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs363/en/ (Erişim tarihi: 20.01.2017).
  • 4. Anonim. 2014. Yüksek riskli bebek izlem rehberi. http://thsk.saglik.gov.tr/eDosya/cocuk-ergen/yuksek_riskli-bebek-izlem-rehberi.pdf. (Erişim tarihi: 20.01.2017).
  • 5. Arslantaş H. 2009. Psikiyatrik hastalıklarda evde bakım ve hemşirelik sürecinin uygulanması. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12, 1-7.
  • 6. Baysoy N. 2011. Düşük doğum ağırlıklı preterm bebeklerin taburculuk sonrasında izlemi ve rehospitalizasyon sıklığının ve nedenlerinin araştırılması. Uzmanlık Tezi. T.C. Sağlık Bakanlığı İstanbul Kanuni Sulatan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Kliniği: İstanbul.
  • 7. Blencowe H, Cousens S, Chou D, et al. 2012. Chapter 2. 15 million preterm births: Priorities for action based on national, regional and global estimates. http://www.who.int/pmnch/media/news/2012/borntoosoon_chapter2.pdf. (Erişim tarihi: 17.01.2017).
  • 8. Brito A, Grant R, Overholt S, et al. 2008. The enhanced medical home: The pediatric standardof care for medically underserved children. Advences in Pediatrics. 55, 9-28.
  • 9. Büyükkayacı Duman N. 2009. Pospartum erken taburculuk sonrası evde bakım. TAF Preventive Medicine Bulletin, 8, 73-82.
  • 10. Can E, Bülbül A, Uslu S, 2010. Neonatal Yoksunluk Sendromu. Ş.E.E.A.H. Tıp Bülteni, 44, 124-126.
  • 11. Çelik K, Özer EA, Alkan S, et al. 2014. Yenidoğan yoğun bakım ünitesinden taburcu edilen prematüre bebeklerde ait solunum yolu enfeksiyonlarının sıklığı ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 57, 8-15.
  • 12. Çırlak A, Erdemir F. 2013. Yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde yatan bebeklerin ebeveynlerinin rahatlık düzeyi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 16, 73-81.
  • 13. Dağoğlu T, Ovalı F. 2007. Yüksek riskli yenidoğan. Neonatoloji. İstanbul: Nobel Tıp, 251-458.
  • 14. Erci B. 2010. Evde bakımda halk sağlığı hemşireliği. Erci B, ed. Halk Sağlığı Hemşireliği. Ankara: Göktuğ Yayıncılık, 53-63.
  • 15. Erdeve Ö, Atasay B, Arsan S, et al. 2008. Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatış deneyiminin aile ve prematüre bebek üzerine etkileri. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 51, 104-109.
  • 16. Gullino S, Kaiser A, Khan H, et al. 2016. New mothers' experiences of the urban environment with their preterm infants involve complex social, emotional and psychological processes. Acta Paediatr. 1, 1-18.
  • 17. Liu L, Johnson HL, Cousens S, et al. 2012. Global, regional, and national causes of child mortality: an updated systematic analysis systematic analysis for 2010 with time trends since 2000. Lancet. 9, 2151-61.
  • 18. Poggioli M, Minichilli F, Bononi T, et al. 2016. Effects of a home-based family-centred early habilitation program on neurobehavioural outcomes of very preterm born ınfants: A retrospective cohort study. Neural Plasticity, 1, 1-11.
  • 19. Ralser E, Muelle W, Haberland C, et al. 2011. Rehospitalization in the first 2 years of life in children born preterm. Acta Paediatrica. 101, 1-5.
  • 20. Ritchie SK. 2002. Primary care of the premature ınfant discharged from the neonatal ıntensive care unit. MCN Am J Matern Child Nurs, 27, 76-85.
  • 21. Sarıkaya Karabudak S, Ergün S. 2013. Yenidoğan Hastalıkları ve Hemşirelik Bakımı. Conk Z, Başbakkal Z, Yılmaz BH, Bolışık B, ed. Pediatri Hemşireliği. Ankara: Akademisyen Kitabevi, 101-160.
  • 22. Sassa HA, Gaiva MAM, Higarashi IH, et al. 2014. Nursing actions in homecare to extremely low birth weight infant. Acta Paul Enferm, 27, 492-98.
  • 23. Subaşı N, Öztek Z. 2006. Türkiye’de karşılanamayan bir gereksinim: evde bakım hizmeti. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni. 5, 19-32.
  • 24. Taş Arslan F, Turgut R. 2013. Prematüre bebek annelerinin evdeki bakım gereksinimleri ve bakım verme yeterliliklerini algılama durumları. DEUHYO ED, 6, 119-124.
  • 25. Vohr BR, Yatchmink YE, Burke RT, et al. 2012. Factors associated with rehospitalizations of very low birth weight infants: Impact of a transition home support and education program. Early Human Devolopment. 88, 455-60.
  • 26. Yılmaz M, Sametoğlu F, Akmeşe G, et al. 2010. Sağlık hizmetinin alternatif bir sunum şekli olarak evde hasta bakımı. İstanbul Tıp Dergisi, 11, 125-32.