PİYANO ÖĞRENCİLERİNİN DUYGUSAL DIŞAVURUM DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırma lisans düzeyinde mesleki piyano eğitimi alan öğrencilerin duygusal dışavurum düzeylerini cinsiyet, yaş ve okul türü değişkenleri açısından ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırmada, betimsel nitelikli tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2015-2016 eğitim- öğretim yılında Kayseri Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, Kocaeli Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sanat ve Tasarım Fakültesi ve Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuvarı müzik bölümlerinde ana dal piyano öğrencisi olarak öğrenim görmekte olan toplam 32 piyano öğrencisi oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ve “Berkeley Expressivity Scale” ölçeğinin Türkçe uyarlaması olan “Berkeley Duygusal Dışavurum Ölçeği” kullanılmıştır. Bu ölçek ve kişisel bilgi formundan elde edilen veriler Kruskal Wallis-H ve Mann Whitney U analiz teknikleri ile analiz edilmiştir. Piyano öğrencilerinin duygusal dışavurum düzeyleri cinsiyet değişkenine göre anlamlı farklılık göstermektedir (p<.05); yaş ve okul türü değişkenlerine göre ise anlamlı bir farklılık göstermemektedir (p>.05).

Anahtar Kelimeler:

Piyano eğitimi, duygusal dışavurum, piyano öğrencileri, müzik eğitimi

PDF

___

Akın, A. (2011). The validity and reliability of the Turkish version of the Berkeley Expressivity Scale. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 30, 27-33.
Baltaş, Z. (2013). Duygusal zeka: İnsanın dünyasını aydınlatan ve işine yansıyan ışık (6. basım). İstanbul: Remzi.
Baltaş, Z. ve Baltaş, A. (2007). Bedenin dili (39. basım). İstanbul: Remzi.
Büyükbayraktar, Ç. (2011). Üniversite öğrencilerinde mükemmeliyetçilik ve öfke ilişkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Castellano, G., Mortillaro, M., Camurri, A., Volpe, G., & Scherer, K. (2008). Automated analysis of body movement in emotionally expressive piano performances. Music Perception: An Interdisciplinary Journal, 26 (2), 103-119.
Çelik, E. (2013). Lise son sınıf öğrencilerinin yılmazlık özelliklerinin duygusal dışavurum açısından incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (2), 221-236.
Deniz, M. E. (2003). Üniversite öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 501-522.
Dökmen, Ü. (2015). Evrenle uyumlaşma sürecinde varolmak gelişmek uzlaşmak (18. Basım). İstanbul: Remzi.
Elliot, D. J. (2005). Musical understanding, musical works, and emotional expression: Implications for education. Educational Philosophy and Theory, 37 (1), 93-103.
Ercan, N. (2008). Piyano eğitiminde ilke ve yöntemler. Ankara: Sözkesen.
Foxcroft, C. J. (2014). Exploring the role of pianists’ emotional engagement with music in a solo performance (Yüksek lisans tezi, Pretoria Üniversitesi, Pretoria). Erişim adresi: http://hdl.handle.net/2263/43340
Fubini, E. (2006). Müzikte estetik (F. Genç, Çev.). Ankara: Dost.
G. Otacıoğlu, S. (2008). Müzik psikolojisi 1: Müzik psikolosinin ABC’si. Ankara: Öğreti.
Goleman, D. (2012). Duygusal zeka: EQ neden IQ’dan daha önemlidir? (B. S. Yüksel, Çev.) (35. Basım). İstanbul: Varlık.
Gross J. J. ve John, O. P. (2003). Individual differences in two emotion regulation processes: implications for affect, relationships, and well-Being. Journal of Personality and Social Psychology, 85 (2), 348–362.
Gross J. J. ve John, O. P. (1995). Facets of emotional expressivity: Three self-report factors and their correlates. Personality and Individual Differences, 19, 555-568.
Greenberg, L. S. (2015). Duygu odaklı terapi: Danışanlara duygu koçluğu yapmak (S. B. Çelik, Çev.). Ankara: Nobel.
Karaırmak, Ö. ve Siviş-Çetinkaya, R. (2011). Benlik saygısının ve denetim odağının psikolojik sağlamlık üzerine etkisi: Duyguların aracı rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (35), 30-43.
Karasar N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi (15. basım). Ankara: Nobel.
Kaya, Ç. (2013). Sosyal iyi olma ile duygusal dışavurum arasındaki ilişkilerin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Kring, A. M., Smith, D. A. ve Neale J. M. (1994). Individual differences in dispositional expressiveness: Development and validation of the emotional expressivity scale. Journal of Personality and Social Psychology, 66 (5), 934-949.
Küpana, M. N. (2015). Social emotional learning and music education. Journal of Art Education, 3, 75-88.
Levitin, D. J. (2015). Müziğin etkisindeki beyin: Bir saplantının bilimsel incelemesi. İstanbul: Pegasus.
Özmenteş, G. (2014). Mesleki müzik eğitimi alan öğrencilerin müzik özyeterlikleri, benlik saygıları ve bireysel özellikleri arasındaki ilişkiler. Eğitim ve Bilim, 39 (171), 138-152.
Pektaş, S. (2013). Güzel sanatlar ve spor lisesi müzik bölümü öğrencileri ile diğer lise öğrencilerinin duygusal zeka düzeylerinin karşılaştırılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
Pirgon, Y. (2014). Müzik bölümü öğrencilerinin empatik eğilim düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. UHMAD Uluslararası Hakemli Müzik Araştırmaları Dergisi, 1 (1), 1-7.
Solomon, R. C. (2016).Duygulara sadakat: Hislerimiz, gerçekte bize ne anlatıyor?(F. Çoban, Çev.). Ankara: Nika.
Swanwick, K. (1979). A basis for music education. Windsor: NFER.
Şahin, C. ve Tunçel, M. (2008). Sınıf öğretmenliği ve beden eğitimi öğretmenliğinde öğrenim gören öğrencilerin psikososyal uyum düzeylerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) 9 (2), 45-50.
Tunks, T. W. (1980). Applications of psychological positions on learning and development to musical behavior, in Handbook of music psychology, Kansas: NAfME.
Uluocak, S. (2016). Stress sources of conservatory students. International Online Journal of Educational Sciences, 8 (1), 216-228.