MÜZİK EĞİTİMİNİN MODERN SOSYOLOJİ TEORİLERİ ÜZERİNDEN SOSYOLOJİK ANALİZİ

Bu çalışmada, müzik eğitimine sosyolojik açıdan bir bakış yöneltilmiş; böylece müzik eğitimi alanındaki eşitsizlikler ve adaletsizlikler, çeşitli sosyolojik teorilerden yola çıkarak ele alınmıştır. Müzik eğitimi alanında bir sosyolojik temel kurarken; işlevselci teori, çatışmacı teori ve sembolik etkileşimcilik ile beraber bürokratikleşmeye de yer verilmiştir. Bu teori ve yaklaşımlar, eğitim sosyolojisi ile birlikte ele alınmış, böylelikle müzik eğitimi alanı için sosyolojik bir değerlendirme alanı kurulmuştur. İşlevselci teori; müzik eğitiminin, toplumsal varlığın sürdürülmesine katkısı, yeniden üretim aracı olarak, egemen ideolojinin ve doğrunun meşrulaştırılması, onaylatılması ve sisteme uyum sağlanmasına katkı sunmaktır. Müzik eğitimi içindeki eşitliksiz ve adaletsiz durumların açığa çıkarılması ve eşitsizliklerin ve adaletsizliklerin geriletilmesi yönünde nelerin değiştirilebileceği, çatışmacı bakış açısı ile müzik eğitiminin incelenmesinde ele alınan konulardır. Sembolik etkileşimcilik müzik eğitimi alanı ile birlikte değerlendirildiğinde; müzik eğitiminde başarılı, başarısız etiketlemelerinin yapılması, çevreye ve içinde gelişilen aile yapısına dayalı eşitsizlikleri pekiştirdiği görülmektedir. Bürokratikleşme düşünüldüğünde ise ders içerikleri, ders notları, zümre toplantı tutanakları gibi yazılı kural ve kaidelerin bulunması, müzik dersinin herkes için zorunlu oluşuyla kişisellikten uzaklığı ve eğitimcilerin ve uygulayıcıların bir takım teknik vasıflara dayalı olarak istihdam edilmeleri müzik eğitimini bürokratik özelliklerin tümüne sahip kılmaktadır.

SOCIOLOGICAL ANALYSIS OF MUSIC EDUCATION FROM THE STANDPOINT OF MODERN SOCIOLOGY THEORIES

In this article, to develop a sociological perspective in music education, we first examined social and economic inequality and injustice through various sociological approaches. When establishing a sociological basis for music education, we have taken into consideration the functionalist theory, the conflict theory, symbolic interactions, and bureaucratization. These theories and approaches were used to evaluate education sociology, thus allowing us to make sociological assessments regarding music education. With functionalist theory; by contributing to the continued existence of music as a social entity, music education also contributes – as a tool of reproduction – to the legitimization and approval of the dominant ideology and system of values, and to their adaptation within the system. As such, when evaluating music education according to the conflict approach, we considered how cases of inequality and injustice in music education could be identified and resolved.  With regards to symbolic interactions, using labels such as successful or unsuccessful in music education further reinforces the inequalities that stem from the environment and the family in which children are raised. Bureaucratization, on the other hand, confers a rather bureaucratic characteristic to music education through the implementation of written rules and principles that shape course content, class notes and class meetings; the mandatory nature of music education for every student, which reduces the appeal of this class at a personal level; and the employment of music instructors based on a set of technical qualities, rather than a more comprehensive approach.

___

  • Arslantürk, Z. & Amman, T. (1999). Sosyoloji. İstanbul: MÜİFV Yayınları.Aydın, K. (2014). Yapısal işlevselci teori ve toplumsal tabakalaşma. Yalova Sosyal BilimlerDergisi, 5(8), 213-239.Akşit, B. (1985). Köy, kasaba ve kentlerde toplumsal değişme. Toplum, Siyaset ve Kültür Dönüşümleri Üzerine Araştırmalar. Ankara: Turhan Kitabevi.Baldwin, J. (1986). George Herbert Mead: A unifying theory for sociology. London: Sage Publications.Bozkurt, V. (2012). Değişen Dünya’da Sosyoloji. Bursa: Ekin Yayınevi.Cahoone, L. E. (2001). Modernliğin çıkmazı (çev. A.Demirhan-E.Çatalbaş). İstanbul: İnsan Yayınları.Coser, L. A. (2010). Sosyolojik Düşüncenin Ustaları (çev. H. Hülür-S.Toker-İ.Mazman). Ankara: DeKi Basım Yayım.Dinçer M. (2003). Eğitimin toplumsal değişme sürecindeki gücü. Ege Eğitim Dergisi, 3(1), 102-112.Giddens, A. (2009). Sosyoloji. İstanbul: Kırmızı Yayınları.Geuss, R. (2002) Eleştirel teori Habermas ve Frankfurt Okulu (çev: F. Keskin). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.Güngör,Ö. (2013). Sosyolojik bir teori olarak sembolik etkileşimciliğin ontolojik temeli ve din olgusu. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(1), 57-91.Harvey, D. (2006). Postmodernliğin durumu. kültürel değişimin kökenleri (Çev. S. Savran). İstanbul: Metis Yayınları. İçağasıoğlu Çoban A. & Buz S. (2008). Eleştirel teori: gelişimi, kabulleri ve sosyal hizmette kullanımı. Toplum ve Sosyal Hizmet, 19(1), 71-88.Kaya, M. (2012). Klasik sosyolojik perspektifte modernleşme tartışmaları. Birey ve Toplum, 2(4), 111-132. Ritzer, G. (1992). Sociological theory. New York: McGraw-Hill Publishing.Suğur, S. (2010). Sosyolojide temel yaklaşımlar. Sosyolojiye Giriş (Ed. N.Sungur). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Yayınları.Swingewood, A. (2010). Sosyolojik düşüncenin kısa tarihi (Çev. O. Akınbay). İstanbul: Agora Kitaplığı.Timur, T. (2008). Habermas’ı okumak. İstanbul: Yordam Yayınları.Turner, J.H. (1991). The structure of sociological theory. Belmond California: Wadsworth Publishing Company.