KÜLTÜREL DEĞERLERE DUYARLI SINIF YÖNETİMİ ÖZ YETERLİK ÖLÇEĞİ'NİN TÜRKÇEYE UYARLAMA ÇALIŞMASI

Bu çalışmanın amacı, öğretmen ve öğretmen adaylarının kültürel değerlere duyarlı sınıf yönetimi öz yeterlik düzeylerini belirlemek için Siwatu, Putman, Starker-Glass ve Lewis, (2011) tarafından geliştirilen Kültürel Değerlere Duyarlı Sınıf Yönetimi Öz Yeterlik Ölçeği’ni (KDD-SY-ÖYÖ) Türkçeye uyarlamaktır. Çalışma grubu, farklı branşlardan 534 öğretmen ve çeşitli lisans programlarında öğrenim gören 294 öğretmen adayı olmak üzere toplam 828 kişiden oluşmaktadır. Uyarlama çalışmasının ilk aşamasında Türkçe dil geçerliliğine ilişkin uygulamalar yapılmıştır. Türkçe dil eşdeğerliği sağlandıktan sonra, kapsam geçerliliği ve görünüş geçerliliği için uzman görüşüne başvurulmuş, alınan dönütler doğrultusunda gerekli düzenlemeler yapılmıştır. Ölçeğin geçerlik çalışmaları kapsamında Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) yoluyla ölçeğin yapı geçerliliği analiz edilmiştir. Sonrasında “Kültürel Değerlere Duyarlı Eğitime Hazırbulunuşluk Ölçeği” ve “Kültürel Değerlere Duyarlı Öğretmen Ölçeği”yle ölçüt geçerliliği test edilmiştir. Güvenirlik çalışmaları kapsamında Cronbach Alpha iç tutarlılık katsayısı hesaplanmış. 94 olarak hesaplanmıştır. Elde edilen bulgular ışığında Türkçeye uyarlaması yapılan tek boyutlu 29 maddelik KDD-SY-ÖYÖ’nün geçerli ve güvenilir bir araç olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Kültür, Sınıf Yönetimi, Kültürel değerlere duyarlı eğitim, Öz-yeterlik

THE ADAPTION STUDY OF CULTURALLY RESPONSIVE CLASSROOM MANAGEMENT SELF-EFFICACY SCALE TO TURKISH

The aim of this study is to adapt Culturally Responsive Classroom Management Self- Efficacy Scale (CRCMSE), developed by Siwatu, Putman, Starker- Glass, and Lewis, (2011), to Turkish in order to determine the culturally responsive classroom management self efficacy levels of teachers and teacher candidates. The study group consists of 534 teachers from different branches and 294 teacher candidates studying in various undergraduate programs. In the first stage of the adaptation process, Turkish language validity requirements were checked. In the second, several revisions were made for the content and face validity based on field expert opinions. In the third, the construct validity of the scale was analyzed through Confirmatory Factor Analysis (CFA). Afterwards, criterion validity was tested with the “Culturally Responsive Education Readiness Scale” and “Culturally Responsive Teacher Scale”. For the reliability, the Cronbach Alpha internal consistency coefficient was calculated as .94. In the light of the findings obtained; it is concluded that one- dimensional 29-item KDD-SY-ÖYÖ, which is adapted to Turkish, is a valid and reliable scale.

Keywords:

Culture, classroom management, culturally responsive education, self-efficacy,

PDF

___

Aktekin, S. (2017). Sınıfında yabancı uyruklu öğrenci bulunan öğretmenler için el kitabı. Ankara: MEB Yayınları.
Atılgan, H., Kan, A., & Aydın, B. (2017). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Aydın, S., & Çelik, D. (2017). İlköğretim matematik öğretmeni adaylarının mesleği tercih için güdülenmeleri: Ölçek geçerlik ve güvenirlik çalışması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 783-803.
Benson, J., & Borman, G. D. (2010). Family, neighborhood, and school settings across seasons: When do socioeconomic context and racial composition matter for the reading achievement growth of young children?. Teachers College Record, 112(5), 1338-1390.
Cangelosi, J. S. (2013). Classroom management strategies: Gaining and maintaining students' cooperation. New Jersey: John Wiley & Sons.
Civelek, M. (2018). Essentials of Structural Equation Modeling. Lincoln: University of Nebraska Lincoln-Zea Books.
Çelik, E.H. & Yılmaz, V.(2013). LISREL 9.1 ile yapısal eşitlik modellemesi temel kavramlar, uygulamalar, programlama. Ankara: Anı Yayıncılık.
Çelikten, M. ve Teyfur, M. (2014). Yapılandırmacı yaklaşıma göre sınıf yönetimi. Ankara : Anı Yayıncılık.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
Erden, M. (2005). Sınıf yönetimi. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
Esin, M. N. (2014). Veri toplama yöntem ve araçları & veri toplama araçlarının güvenirlik ve geçerliği. S. Erdoğan, N. Nahcivan ve M. N. Esin (Ed.), Hemşirelikte araştırma: Süreç, uygulama ve kritik içinde (s.169–192). İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri.
Gay, G. (2010). Culturally responsive teaching: Theory, research, and practice (2nd ed.). New York: Teachers College Press.
Gündüz, Y., & Can, E. (2013). Öğrenci görüşlerine göre ilköğretim ve ortaöğretim öğretmenlerinin sınıf yönetim ilkelerine uyma düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 3(3), 419-446.
Hernandez-Sheets, R., & Gay, G. (1996). Student perceptions of disciplinary conflict in ethnically diverse classrooms. Nassp Bulletin, 80(580), 84-94.
Howard, T. C. (2010). Why race and culture matter in schools: Closing the achievement gap in America's classrooms. New York, NY: Teachers College Press.
Karagöz, Y. (2016). SPSS 23 ve AMOS 23 uygulamalı istatistiksel analizler. Nobel Akademik Yayıncılık.
Kaya, İ. ve Aydın, H. (2014). Çoğulculuk çokkültürlü ve çok dilli eğitim. Anı Yayıncılık.
Kotluk, N., ve Kocakaya, S. (2017). Teachers' culturally relevant teaching self-efficacy beliefs in Turkey: A scale development study. 2nd Eurasian Conference on Language and Social Sciences (ECLSS 2017), 29 September -October 1, 2017, Antalya, Turkey.
Meydan, C. H. & Şeşen, H. (2011). Yapısal eşitlik modellemesi AMOS uygulamaları. Ankara: Detay Yayın.
Nayır, F. (2019). Kültürel değerlere duyarlı öğretmen rolleri ölçeğinin geliştirilmesi. Turkish Studies, 14(6), 3273-3292.
Nunnally, B. H. & Bernstein, J.C. (1994). Psychometric theory. London, UK: McGraw-Hill.
Polat, İ. ve Kılıç, E. (2013). Türkiye’de çokkültürlü eğitim ve çokkültürlü eğitimde öğretmen yeterlilikleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 352-372.
Siwatu, K. O. (2007). Preservice teachers’ culturally responsive teaching self-efficacy and outcome expectancy beliefs. Teaching and Teacher Education, 23(7), 1086-1101.
Siwatu, K. O. (2011). Preservice teachers’ culturally responsive teaching self-efficacy-forming experiences: A mixed methods study. The Journal of Educational Research, 104(5), 360-369.
Siwatu, K. O., Putman, S. M., Starker-Glass, T. V., & Lewis, C. W. (2017). The culturally responsive classroom management self-efficacy scale: Development and initial validation. Urban Education, 52(7), 862-888.
Seçer, İ. (2015). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6) 49-74.
Taylor, S. V., & Sobel, D. M. (2011). Culturally responsive pedagogy: Teaching like our students' lives matter (Vol. 4). Bingley: Emerald Group Publishing.
Tschannen-Moran, M., & Hoy, A. W. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct. Teaching and teacher education, 17(7), 783-805.
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society: The development of higher psychological processes (14th ed.). Cambridge: Harvard University Press.
Wlodkowski, R. J. (2003). Accelerated learning in colleges and universities. New Directions for Adult and Continuing Education, 97, 5-16.
Woolfolk, A. E. (2013). Educational psychology. Boston: Allyn & Bacon.