Türk Kamu Yönetim Sisteminde Dijital Dönüşüm

Eskiden bilgi ve haberleşme teknolojilerinin insanlara sunduğu imkânlar hayli sınırlıydı. Zamanla küresel evrim aracı olarak kullanılmaya başlayan bilgi-haberleşme teknolojileri sayesinde imkânlar artarak evrende vazgeçilmez bir öğe haline gelmiştir. Dijitalleşmenin yaygınlaşması sayesinde teknolojik gelişmelerde oldukça popülarite kazanmış ve internet hayatımızın önemli parçası halini almaya başlamıştır. Bilhassa 2000’li yılların ilk çeyreğinden itibaren endüstri toplumundan bilgi toplumuna doğru hızlı bir evrim meydana gelmiştir. Bilgi-haberleşme teknolojilerinin, kamu ve özel teşebbüs kuruluşları üzerinde önemli etkileri olmuştur. Muhakkak, bu tesirden Türk Kamu Yönetimi de nasibini almıştır. Teknolojinin etkisiyle beraber, vatandaşların kamudan aldığı hizmetten beklentilerini değiştirmiştir. Bu beklentilere cevap vermek amacıyla kamu tarafından hizmet taleplerinin daha hızlı ve ucuz bir biçimde karşılanması için bilgi-haberleşme teknolojilerinden faydalanılarak dijital uygulamalar geliştirilmiştir. Çalışma 2000’li yılların başından bugüne kadar, vatandaşlara etkili ve faydalı hizmet sunmak için dünyada hızla yürütülen dijital devlet ve dijital belediye uygulamalarının yanı sıra yerel katılımı artırma ve merkezî hükümetin bürokratik maliyetlerini ve yükünü hafifletme imkânları da sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Dijital Devir, İnternet, Kamu Yönetimi, Mahalli İdareler, E-Devlet, E-BELEDİYE

Digital Transformation In Turkish Public Administration System

In the past, the opportunities offered by information and communication technologies to people were very limited. Thanks to information and communication technologies that have started to be used as a tool of global evolution over time, opportunities have increased and become an indispensable element in the universe. Thanks to the popularization of digitalization, it has gained considerable popularity in technological developments. Since the first quarter of the 2000s, there has been a rapid evolution from industry society to Information Society. Information-communication technologies have had a significant impact on public and private enterprise organizations. Of course, the Turkish public administration has also received its share of this influence. With the influence of technology, it has changed the expectations of citizens from the service they receive from the public. In order to meet these expectations, digital applications have been developed by using information-communication technologies to meet service demands faster and cheaper by the public. From the beginning of the 2000s until today, digital government and digital municipal practices, which have been rapidly implemented around the world to provide effective and useful services to citizens, on the other hand, increase local participation and provide the opportunity to alleviate the bureaucratic costs and burden of the central government.

Keywords:

Digital Age, Internet, Public Administrations,

PDF

___

Acılar, A. (2012). Küçük Şehir Belediyelerinde Web Sitesi ve E-Belediye Kullanımı: Bilecik Belediyesi Örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (32), 125-142.
Akcagündüz, E. (2013). Türkiye’de E-Devlet Sistemine Farklı Bir Bakış: E-Devlet ve Tasarruf İlişkisi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 127-140.
Aksu, H. (2018). Dijitopya: Dijital Dönüşüm Yolculuk Rehberi, 2. Baskı. Ankara: Pusula Yayınları.
Balcı, A. (2003). E-Devlet: Kamu Yönetiminde Yeni Perspektifler, Fırsatlar ve Zorluklar, Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Babacanlı, H. (2013). Bilgi Teknolojileri ve İnternetin Bilinçli, Güvenli Kullanımı. Ankara :Telekomünikasyon İletişim Bakanlığı.
Belli, A. (2016). 6360 Sayılı Yasa ile Kapatılan Belde Belediyelerinin Hizmette Etkinlik, Verimlilik ve Temsil Sorunsalı Üzerine Bir Alan Araştırması: Önsen Belediyesi Örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1698-1373.
Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu (t.y.). https://internet.btk.gov.tr/istatistikler, Erişim Tarihi: 12.10.2020.
Bulut, Y. (2000). Büyükşehirlerde Katılımlı Yönetimin Hayata Geçirilmesinde Rol Oynayan Etmeler. Muğla Üniversitesi SBE Dergisi, 1, 1-17
Çarkçı, O. (2010). Türkiye’de E-Devlet Uygulamaları Üzerine Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 95-122.
Çoruh, M. (2009). Kent Bilişim Sistemi E-Belediye. XI. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri. Şanlıurfa: Harran Üniversitesi,.
Çapar, M. (2015). Dijital Belediyecilik, Blog, https://www.avd.com.tr/blog/349-dijital-belediyecilik, Erişim Tarihi: 12.10.2020.
Delibaş, K. (2010). Dünyada ve Türkiye’de E-Devlet Uygulamaları: Türkiye’de E-Demokrasi ve E-Katılım Potansiyellerinin Harekete Geçirilmesi. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 101-144.
Dijital Dönüşüm Ofisi (t.y.). https://cbddo.gov.tr, Erişim Tarihi: 12.10.2020.
Eren, V. (2011). Belediye Yöneticilerinin Yerel Yönetim Reformları Hakkındaki Algıları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 89-111.
Erdal, M. (2002). Elektronik Bilgi Çağında Kamu Yönetimi ve Bir Yerel Yönetim Uygulaması: İstanbul Büyükşehir Belediyesi. 1. Bilgi ve Ekonomi Kongresi içinde. İzmit: Kocaeli Üniversitesi.
Gül, H. (2018). Dijitalleşmenin Kamu Yönetimi ve Politikaları ile Bu Alanlardaki Araştırmalara Etkileri. Yasama Dergisi, 36, 5-26.
Henden, H. (2005). Yerel Yönetimlerin Hizmet Sunumlarındaki Değişim ve E-Belediyecilik. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 48-46.
İşler, B. (2005). Elektronik Devletin Boyutları ve Yarattığı Fırsatlar. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 35-56.
Karkın, N. (2011). Vilayet ve İl Özel İdare Web Sitelerinde E-Katılım Olgusu. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 55-80.
Kaya, A. (2017). Dijital Türkiye Projesi Kapsamında Kamu Hizmetlerinin Dönüşümü. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1-11.
Kaypak, Ş. (2009). Küreselleşme Sürecinde E-Dönüşüm ve Belediyelere Yansıması. Uluslararası Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi Bildiri Kitabı, 215-234.
Kaypak, Ş. (2010). E-Dönüşüm Sürecinde e-devlet Yapılanması ve Antakya Yansıması. Uluslararası Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi Bildirimler Kitabı. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
Keleş, R. (2006). Yerinden Yönetim ve Siyaset, 5. Baskı. İstanbul: Cem Yayınevi.
Murphy, S. (2018). Digital Transformation: A Municipal Game Changer. Amo Conferance.
Oğurlu, Y. (2010). İdare Hukukunda E-Devlet Dönüşümü ve Dijitalleşen Kamu Hizmeti. İstanbul: XII Levha Yayınları,.
Peker, K. (2015). Yerel Yönetimlerde E-Belediyecilik Uygulamaları ve Mobil Uygulamalara Verilen Önem: İstanbul Örneği. 1. Uluslararası Dijital Yaşam Ortamları (Digital Life Environment) Kongresi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi.
Pektaş, K. (2011). Belediye Hizmetlerinde Bilgi-İletişim Teknolojilerinin Kullanımı ve E-Belediye Uygulamalarındaki Son Gelişmeler: Bir Literatür Taraması. Sosyal Bilimler Dergisi, 65-88.
Şahin, A. (2007). Türkiye’de E-Belediye Uygulamaları ve Konya Örneği. Erciyes Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 29.
Şat, N. (2008). Demokrasi İçin Bir Araç: E-Belediye. Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Ulusoy, A. (2013). Trabzon Belediyesi Örneğinde E-Belediyecilik Uygulamaları: Trabzon. Türk İdaresi Dergisi, 269-284.
Tasam (2006). E-Belediyecilik Kılavuzu Yerel Yönetim Vatandaş Etkileşimi. İstanbul: Tasam Yayınları.
Toprak, Z. (2006). Yerel Yönetimler. 6.Basım, Ankara: Nobel Yayım Dağıtım.
Wearesocial.com (t.y.). https://wearesocial.com/digital-2020, Erişim Tarihi: 12.10.2020.
Yıldız, M. (1999). Yerel Yönetimde Yeni Bir Katılım Kanalı İnternet: ABD’de ve Türkiye’de Elektronik Kamu Bilgi Ağları. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 144-156.
Yıldırım, U. (2004). Bilgi Toplumu Sürecinde Yerel Yönetimlerde Eğitim-Bilişim Teknolojisinden Yararlanma: Türkiye’de E-Belediye Uygulamaları. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 49-60.
Yılmaz, V. (2019). Doğu Anadolu Bölgesinde E-Belediyecilik Hizmetlerinin Yerel Halk Tarafından Kullanım Düzeylerinin Değerlendirilmesi: Bitlis ve Muş Belediyeleri Örnekleri. Ankara: Beta Yayınevi.