Politikayı Deneyimleyen Bir Toplumsal Hareket Olarak Gezi Direnişi

Gezi Direnişi, yirmi birinci yüzyılın başında gerçekleşen beklenmedik, şaşırtıcı ve özgün bir toplumsal mücadele olarak toplumsal hareketler tarihindeki yerini almış bulunuyor. Onun ne ifade ettiği ve nasıl tanımlanacağıysa siyasal iktidar tarafından olduğu kadar sosyal bilimciler ve bizzat eylemcilerin kendileri tarafından da tartışılmaktadır. Toplumsal hareketleri anlamlandırma ve tanımlama çabası onları salt talepleri ve somut etkileri üzerinden değerlendiren yaklaşımlara yol açar. Oysa Gezi Direnişi’nde kanıtlandığı gibi toplumsal hareketler, somut taleplerinin ötesinde mevcut eşitsizlikleri dönüştürücü bir potansiyele ve alternatif bir toplumsallık arayışına da sahiptir. Bu makalenin amacı, Gezi Direnişi’ni dile getirilen talepler ve somut etkilerin ötesinde, sahip olduğu dönüştürücü potansiyel ve özgün bir çoğulluk durumunun mümkün kıldığı politika deneyimi ekseninde değerlendirmektir.

Anahtar Kelimeler:

Gezi Direnişi, politika, toplumsal hareketler, hak talebi, çoğulluk

Politikayı Deneyimleyen Bir Toplumsal Hareket Olarak Gezi Direnişi

Gezi Resistance which occurred at the beginning of the twenty first century took place in the history of the social movements as an unexpected, surprising and authentic social struggle. Its significance and the way how to define it is still discussed by social scientists and activists themselves as well as the political power. The effort to interpret and define social movements causes approaches which evaluate them upon their pure claims and concrete effects. However, as it’s proved by Gezi Resistance, social movements have also a transforming potential against * İstanbul Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölümü Doktora Öğrencisi ve Beykent Üniversitesi Araştırma Görevlisi. E-mail: sevalunlu@hotmail.frexisting inequalities and a search for an alternative sociality beyond their concrete demands. The purpose of this article is to evaluate Gezi Resistance within the frame of its transforming potential and experience of politics enabled by a distinctive plurality case rather than the expressed claims and concrete effects.

Keywords:

Gezi Resistance, politics, social movements, right claims, plurality,

PDF

___

Anadolu Ajansı (2013) “Kimsenin Gerilimi arttırmaya Hakkı Yok” [çevrimiçi], 1 Haziran, http://www.aa.com.tr/tr/politika/188759--kimsenin-gerilimi-artirmaya-hakki-yok [Erişim 23.12.2013].
Arendt, H. (1990 [1963]) On Revolution, London: Penguin Books.
Arendt, H. (1998 [1958]) The Humain Condition, Chicago: The University of Chicago Press.
Arman, A. (2013) “Yaşasın Y Kuşağı” [çevrimiçi], Hürriyet, 09 Haziran, http://www.hurriyet.com.tr/ yazarlar/23465715.asp [Erişim, 28.11,2013]
BBC (2013) “Taksim Platformu’nun Taleplerini İçeren Tam Metin” [çevrimiçi], BBC Türkçe Servisi, 5 Haziran, http://www.bbc.co.uk/turkce/haberler/2013/06/130605_taksim_platformu_talepler.shtml [Erişim, 06.06.2013].
Beetham, D. (1994) “Liberal democracy and the limits of democratization”, David Held (der.), Prospects for Democracy içinde, Oxford: Polity Press.
Benlisoy, F. (2013) Gezi Direnişi: Türkiye’nin Enteresan Başlangıcı, İstanbul: Agora Kitaplığı.
Berktay, F. (2012) Dünyayı Bugünde Sevmek: Hannah Arendt’in Politika Anlayışı, İstanbul: Metis Yayınları.
Çetinkaya, Y. D. (2008) “Tarih ve Kuram Arasında Toplumsal Hareketler”, Y. Doğan Çetinkaya (der.),Toplumsal Hareketler: Tarih, Teori ve Deneyim içinde, İstanbul: İletişim Yayınları, 15-61.
Easton, D. (1965) A Systems Analysis of Political Life, New York: Wiley.
Gambetti, Z. (2009) “İktidarın Dönüşen Çehresi: Neoliberalizm, Şiddet ve Kurumsal Siyasetin Tasfiyesi”, İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 40: 145-166.
Inglehart, R. (1977) The Silent Revolution: Changing Values and Political Styles, Princeton, Princeton University Press.