Hattat-Şâir Abdülkadir Efendi'nin Arınâme'si

Osmanlı Dönemi'nin son devir hattatlarından olan Abdülkadir Efendi [Saynaç], aynı zamanda hikemî tarzda manzûmeler yazan bir şâirdir. Arınâme onun arı ve bal mihverinde yazdığı şiirlerini topladığı bir mecmuadır. Bu mecmuadaki şiirleri hutût-ı mütenevvia ile bizzat yazan Abdülkadir Efendi böylelikle hem göze hem kalbe hem de -düşünmeye sevkeden beyitleriyle- akla hitâp etmektedir. Arınâme'de dîvân edebiyâtının yanı sıra halk edebiyâtı formlarına da yer verilmiş, arûzla birlikte hece ölçüsü de kullanılmıştır. Balın şifâ olduğunu ifâde buyuran âyetten ve Hz. Peygamber'in konuyla ilgili hadîslerinden yola çıkılarak kaleme alınan bu mecmua birçok ahlâkî ve ictimâî mevzuya değinen son devir nasîhatnâmelerinin önemli örneklerindendir.

Calligrapher and Poet Abdulkadir Saynaç's "Arınâme"

Abdülkadir Saynaç who was one of the last period calligraphers in Ottoman State. He was also one of the most famous calligraphers. He collected his poems regarding bees and honey in his work called Arınâme. Abdülkadir Efendi addresses to reason with different styles motivating to think and good emotions. Arınâme has covered both the forms of folk literature and divan literature. It was written by using verses regarding the healing feature of honey and hadiths on honey. It was one of most important works covering advices mentioning a lot of social and moral matters.

___

  • Aclûnî, Ebü'l-Fidâ İsmâil b. Muhammed, Keşfü'l-hafâ (nşr. Muhammed Abdülazîz Hâlidî), I-II, Beyrut 1997.
  • el-Alûsî, Şihâbüddîn Mahmûd, Rûhu'l-Me'ânî fî tefsîri'l-Kur'âni'l-azîm ve's-seb'i'l-mesânî (thk. Ali Abdülbâki el-Atiyye), Beyrut 1415.
  • Buhârî, Câmiü's-Sahîh, I-XVIII, Beyrut 1432 (2011).
  • Burhânüddîn ez-Zernûcî, Ta'lîmü'l-müte'allim fî tarîki't-te'allüm, Beyrut 1987.
  • Dârimî, Sünen, I-II, Dımaşk 2007.
  • Ebû Nuaym, Hilyetü'l-evliyâ ve tabak?tü'l-asfiyâ, I-X, Kahire 1938.
  • İbn Ebî Şeybe, el-Musannef, I-XXVI, Beyrut 2006.
  • İbn Mâce, Sünen, I-IV, Riyad 1984.
  • İbnülemîn Mahmud Kemâl İnal, Son Hattatlar, İstanbul 1970.
  • İsmâîl Hakkı Bursevî, Tefsîrü Rûhi'l-Beyân, İstanbul 1389.
  • Karataş, Ahmet, "'Âlim'den 'Aydın'a Geçiş Sürecine Bir Örnek: 'Hattat' Abdülkadir Saynaç Efendi ve 'Yazı Ustası' Oğlu Sait Yada Bey, Marmara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, sy. 44 (İstanbul 2013), s. 123-181.
  • Nâbî, Hayriyye, İstanbul 1307.
  • en-Nîsâbûrî, Nizâmüddîn el-A'rec Hasan b. Muhammed Nizâmüddin, Garâibü'l-Kur'ân ve Reğâibü'l-Furk?n (thk. Zekeriyyâ Umeyrât), Beyrut 1416.
  • Onay, Ahmet Talât, Türk Halk Şiirlerinin Şekil ve Nev'i, Ankara 1996.
  • Süleymaniye Kütüphanesi, Süheyl Ünver Arşivi, Dosya Nr. 81.
  • Taşköprüzâde Ahmed Efendi, Mevzû'âtü'l-ulûm, I-II, İstanbul 1313.