Bu çalışmanın amacı Türkiye'de 25-64 yaş arası engelli erkeklerin işgücü durumları hakkında betimsel bir araştırma yapmaktır. İşgücüne katılımda doğabilecek karışıklıkları önlemek açısından odağımız sadece erkeklerdir. Çalışmada kullanılan veri Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) Türkiye Sağlık Araştırması 2012'dir. Engelli bireylerin işgücü durumları ile ilgili ayrıntılı bilgi sahibi olmanın Türkiye gibi genç nüfusa sahip bir ülkenin işgücü dinamiklerini anlamak açısından da faydalı olacağını düşünmekteyiz. Dikkat çekilmesi gereken bir diğer önemli nokta ise engelli birey tanımlamasıdır. Çalışmamızda üç farklı engellilik tanımlaması kullanmaktayız. Bunlardan ilki bireylerin günlük faaliyetlerini kısıtlayan ve uzun dönem devam eden durumlardır. Bu tanıma göre bireyleri, engeli olmayanlar, engeli olup kısıtı bulunmayanlar, engeli olup az miktarda kısıtı bulunanlar ve engeli olup önemli derecede kısıtı bulunanlar olmak üzere dört gruba ayırmaktayız. İkinci engellilik göstergemiz ise bireylerin teşhis edilen kronik hastalıklarının olup olmadığıdır. Son olarak da vücut kitle endeksini engellilik göstergesi olarak kullanmakta, bireyleri normalden hafif, normal, fazla kilolu ve obez olarak sınıflandırmaktayız. Çalışmamızda uyguladığımız betimsel istatistikler engellilik göstergeleri için birbirine çok yakın sonuçlar vermiştir. Engellilik seviyesi yaşla beraber artmakta, eğitimle beraber ise düşmektedir. Ek olarak engelli bireylerin işgücüne katılımları ve istihdamda olma olasılıkları ise düşmektedir. İstihdam bilgilerine baktığımızda ise engelli bireylerin daha yüksek oranlarda kendi adına ve geçici işlerde çalışan bireyler olduklarını görmekteyiz

This paper attempts to examine the influence of disability status on labor force participation of males aged between 25 and 64 according to socio-economic background. Our attention is only on males in order to avoid complications arising from gender differences in disability and labor force participation. The data is from Turkish Health Survey (THS) for the year 2012, prepared by Turkish Statistical Institute (TURKSTAT). We believe that revealing the differences in labor outcomes that can be attributed to disability status of individuals would be important to understand labor market dynamics of a developing and young populated country; Turkey. We use three different disability indicators. First we define disability as an impairment of long term health conditions that lasts more than six months which restricts individual in daily activities and categorize individuals as non-disabled, disabled with no limitations, disabled with some limitations and disabled with severe limitations by controlling work related disabilities. Second, we use diagnosed chronic illnesses as disability indicator. Third, we use body mass index (BMI) as disability pointer. We define individuals as below normal weight, normal, above normal weight and obese. The results are valid in almost every disability indicator. Level of disability increases with age and decreases with education. Additionally, labor force participation and probability of being employed decreases by disability. Employment information also reveals that higher share of disabled individuals work as self-employed and at temporary jobs