Şölen KÜLAHÇI

TÜRK HUKUKU'NDA VE KKTC HUKUKU'NDA KÜÇÜKLERİN EVLAT EDİNİLMESİ

Evlat edinme, Türk Hukukunda MK m. 305 ve m. 320 arasında düzenlenmiştir. KKTC Hukukunda ise Çocukların Evlat Edinilmesi İle İlgili Konuları Düzenleyen Yasada (Fasıl 274) hüküm altına alınmıştır. Evlat edinme, Türk Hukukunda küçüklerin evlat edinilmesi ile kısıtlıların ve erginlerin evlat edinilmesi olarak iki şekilde düzenlenmiştir. KKTC Hukukunda ise sadece küçükler açısından düzenlenmiştir. Fasıl 274, İngiliz Döneminden beri hem Türkler hem de Rumlar tarafından uygulanan bir yasa olduğundan Güney Kıbrıs Rum Yönetimi mahkeme kararları da dikkate alınmaktadır. Evlat edinmenin esas itibariyle iki amacı olduğu kabul edilmektedir. Evlat edinme ilk olarak çocuk sahibi olmayan kişilerin çocuk sahibi olmasını sağlama ve soylarını devam ettirerek mirasçı bırakmalarına da olanak vermeyi amaçlamaktadır. Evlat edinme ayrıca, evlat edinilen çocukların aile ilişkisi içinde bakım ve yetiştirilmesini sağlanmasına da hizmet etmektedir. Evlat edinme ile evlat edinen ve evlatlık arasında mahkeme kararına dayanan yapay bir soybağı ilişkisi doğmaktadır. Bu durum, hem KKTC Hukukunda hem de Türk Hukukunda kabul edilmektedir. Böylece, Türk Hukukunda evlat edinmenin bir Aile Hukuku Sözleşmesi olduğuna dair görüşün de terk edildiği ortaya çıkmaktadır.

Child Adoption Comp rehension with Turkish Law and TRNC Law

In Turkish Law, adoption is regulated in articles between 305 - 320 of the Turkish Civil Code. On the other hand, in the TRNC Law, it is regulated in Chapter 274 of the Statute Regulating the Issues of Adoption of the Children. Under Turkish Law, adoption is handled in two separate context; one is the adoption of minors and the other one is the adoption of interdicted persons and the adults. However, under TRNC Law, adoption is only regulated in terms of adoption of the minors. Since the British period, Chapter 274 have been applied both by the Turks and the Greeks; thus, the Courts of the TRNC takes into account of the decisions of the Southern Cyprus Courts in this issue. It has been considered that adoption serves two main purposes. First, it is designed to provide children to the people who do not have child and also to maintain the right to give their family name and inheritance to the adopted child. Second, adoption ensures raising and caring the adopted children in a family environment. By the adoption, an unnatural lineage based on court decision is established between parent and the child. Both the Turkish Law and the TRNC Law accepts this statute. Tus, it appears that the definition of the adoption as a concept of contractual agreement in the Turkish Family law has been abondoned.

PDF

___

Akıntürk, Turgut / Karaman, Derya Ateş: Aile Hukuku, İstanbul, 2012.
Akipek, Jale / Akıntürk, Turgut / Karaman, Derya Ateş, Kişiler Hukuku, İstanbul, 2009.
Akyüz, Emine, Evlat Edinmeye İlişkin Uluslararası Sözleşmeler, Çağdaş Hukuk Sistemleri ve Türk Medeni Kanunu, Prof. Dr. Hamide Topçuoğluna Armağan, Ankara, 1995, s. 153 - 169.
Ansay, Tuğrul, Türk Hukukunda Evlatlık İlişkisinin Kurulması ve Bunun Sınır Ötesine Yansıması, Prof. Dr. Bilge Öztana Armağan, Ankara, 2008, s. 85-102.
Ataay, Aytekin, Eşinin Evlad Edinmesine Onamını Bildirmesi Gereken Öteki Eşin Ayırt Etme Gücünden (Temyiz Kudretinden) Yoksunluğu, İÜHFM, C. XXXVIII, S.1-4, Y. 1973, s. 439 - 443.
Aydos, Oğuz Sadık, Yeni Medeni Kanuna Göre Evlat Edinme, http://hukuk.gazi. edu.tr/posts/view/title/cilt-4,-sayi-1-2-(haziran-aralik-2000)-17401.
Baygın, Cem, Evlat Edinmenin Koşulları, DEÜHFD, C. VII, S.3-4, s. 591 650.
Belen, Herdem, Yeni Medeni Kanun Hükümleri Uyarınca Evlat Edinme, İstanbul, 2005
Demir, Mehmet, Bazı Ülke Yasaları İle Karşılaştırılmalı Olarak Evlat Edinmenin Yasal Koşulları, AÜHFD, C.52, S. 3, Y. 2003, s. 253 - 273.
Doğanay, İsmail, Evlat Edinme ve Bir Kimse Kardeşini Evlat Edinebilir mi?, Adalet Dergisi, Y. 39, S. 6, s. 713 - 740.
Aydoğdu, Murat, Çağdaş Hukuki Gelişmeler Işığında Evlat Edinme, Ankara, 2010.
Dural, Mustafa / Öğüz, Tufan / Gümüş, Alper, Türk Özel Hukuku Aile Hukuku C. III, İstanbul, 2011.
Öztan, Bilge, Aile Hukuku, Ankara, 2004.
Emilianides, Achilles, Welfare of the Child and Beliefs of the Parents, Cyprus, 2010.
Ercan, İsmail, Medeni Usul Hukuku, İstanbul, 2011.
Kaleli, Şakir, Evlat Edinmenin Koşulları, Yargıtay Dergisi, C. 5, S. 1, Y.1979, s. 65- 79.
Kaya, Cengiz, Türk Hukukunda Evlat Edinme, İstanbul, 2009.
Kılıçoğlu, Ahmet, Medeni Kanunumuzun Getirdiği Yenilikler, Ankara, 2003.
Kouloumou, Toula, Childerns Welfare and Everyday Life in Cyprus: A Family Af- fair With Intergenerational Implications, http://www.svt.ntnu.no.
Neocleous, Andreas, Introduction of Cyprus Law, Limassol, 2000.
OHalloran, Kerry, Te Politics of Adoption, 2009, Avusturalya.
Pekcanıtez, Hakan / Atalay, Oğuz/ Özekes, Muhammet, Medeni Usul Hukuku, Ankara, 2011.
Rhys, Ruth Gafney vd., Family Law, Great Britain, s. 2007.
Sampson, Martha Hayes, Enforcement of Family Law Judgements in the European Union, http://ec.europa.eu/civiljustice/publications/docs/family_rights/ cyprus_en.pdf,
Şıpka, Şükran, 4721 Sayılı Türk Medeni Kanunuun Evlat Edinmeye İlişkin Hükümlerin İncelenmesi, İHFM, C. LVII, S. 1-2, s. 301 - 321.