Evlat Edinmenin Miras Hukuku Açısından Sonuçları Üzerine İsviçre Hukukuyla Karşılaştırmalı De Lege Ferenda Bir Değerlendirme

Evlat edinme aralarında soybağı bulunmayan kişiler arasında yasal bir ebeveyn-çocuk ilişkisi oluşturmak için gerçekleştirilen ve kendine has sonuçları olan bir aile hukuku kurumudur. Bu kendine has sonuçlar, evlat edinme için yasakoyucunun uygulanmasını seçtiği sisteme göre değişkenlik göstermektedir. Türk Medeni Kanunu’nda, mehaz kanun İsviçre Medeni Kanunu’ndan farklı olarak tam evlat edinme sisteminin değil, sınırlı evlat edinme sisteminin benimsendiği görülmektedir. Bu sistem, evlatlığın biyolojik ailesiyle olan hukuki bağının koparılmaması anlamına gelir. Biyolojik aile ile evlatlık arasındaki bağın devam etmesi, birçok hukuki ve sosyal soruna yol açmakta olup miras hukuku alanında da çok önemli sonuçlar doğurmaktadır. Evlat edinmenin miras hukuku bakımından etkisi, evlatlık ve evlat edinen açısından farklılık gösterir. Çalışmamız kapsamında, sınırlı evlat edinme ve tam evlat edinme sistemlerinin evlatlık ve evlat edinen açısından miras hukuku bağlamında doğuracağı sonuçlar Türk Hukuku ile İsviçre Hukuku açısından karşılaştırmalı olarak incelenecektir.

Anahtar Kelimeler:

evlat edinme, sınırlı evlat edinme, tam evlat edinme, miras, evlatlığın mirasçılığı

PDF

___

Arat T, ‘Evlat Edinme Hukukundaki Gelişmelere Toplumsal-İşlevsel Açıdan Bakış’ (1977) Prof. Dr. Osman Berki’ye Armağan 105-178.
Arık F, ‘Evlat Edinme Bakımından Türk ve İsviçre Doktrin ve Tatbikatı Arasında Bir Mukayese’ (1959) 2(2) İstanbul Üniversitesi Mukayeseli Hukuk Araştırmaları Dergisi 35-53.
Akıntürk T ve Ateş D, Aile Hukuku (22. Bası, Beta 2020).
Aydoğdu M, Çağdaş Hukuki Gelişmeler Işığında Evlat Edinme (2. Bası, Adalet 2010).
Aydos O. S, ‘Yeni Medeni Kanuna Göre Evlat Edinme’ (2000) 4(1-2) Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 118-140.
Baş-Süzel E, ‘Biyolojik Ailenin Evlat Edinilene Mirasçı Olması Sorunu’, (2019) 14(179-180) Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 1463- 1488.
Baygın C, ‘Evlat Edinmenin Sonuçları’ (2003) 7 (3-4) AÜEHFD 627-650. (Baygın, Evlat Edinme)
Baygın C, Soybağı Hukuku (1. Baskı 12 Levha 2010). (Baygın, Soybağı)
Belen H, Yeni Medeni Kanun Hükümleri Uyarınca Evlat Edinme (Türk-İsviçre-Alman Karşılaştırmalı Hukuk Değerlemesiyle) (Beta 2005).
Besson S, ‘Das Grundrecht auf Kenntnis der eigenen Abstammung’ (2005) 1 (124) Zeitschtift für schweizerisches Recht: ZSR, 39-71.
Biderbost Y, CHK - Handkommentar zum Schweizer Privatrecht, Personen- und Familienrecht- Partnerschaftsgesetz, Art. 1-456 ZGB (3. Auflage, Schulthess Juristische Medien AG 2016).
Crevoisier C, Die Diskriminierung des Kindes aufgrund seines familienrechtlichen Status, (Stämpfli 2014).
Çağlayan-Aygün G, Karşılaştırmalı Hukuk Bakımından Evlat Edinme ve Sonuçları (2. Baskı, Yetkin 2021).
Çilenti-Konuralp A, ‘Evlat Edinmeye İlişkin Düzenlemelerin Küçüğün Menfaatine Etkisi Üzerine İsviçre Hukuku ile Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme’ (2022) 80(1) İstanbul Hukuk Mecmuası 41-80.
Dural M, Öğüz T ve Gümüş M.A, Türk Özel Hukuku Cilt III Aile Hukuku (15. Baskı Filiz 2020).
Fankhauser R and Buser M, OFK-Orell Füssli Kommentar, ZGB Kommentar Schweizerisches Zivilgesetzbuch, (4. Auflage, Orell Füssli Verlag AG 2021).
Hegnauer C, Berner Kommentar, Schweizerisches Zivilgesetzbuch, Das Familienrecht, 2. Abteilung, Die Verwandtschaft, 1. Teilband, Die Entstehung des Kinderverhältnisses, Art. 252-269c ZGB, (4. Auflage, Stämpfli Verlag AG 1984)
Kaçak N, Yeni İçtihatlarla Yeni Miras Hukuku (1. Baskı Seçkin 2006).
Kizir M, ‘Türk Hukukunda Evlat Edinme’ (2009) 17 (1) Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 151-184.
Kocayusufpaşaoğlu N, Miras Hukuku (2. Baskı, Filiz 1987)
Pfaffinger M, Geheime und offene Formen der Adoption- Wirkungen von Information und Kontakt auf das Gleichgewicht im Adoptionsdreieck (Schulthess Verlag 2007).
Ruhi A. C, Türk Hukukunda Evlat Edinme ve Evlat Edinme İle İlgili Yabancı Mahkeme Kararlarının Türkiye’de Tanınması (2. Baskı Seçkin 2003).
Serozan R, ‘Yeni Medeni Kanun’un Çocuklara (Soybağına ve Çocuk Haklarına) İlişkin Düzenlemesi’, Bilgi Toplumunda Hukuk, Ünal Tekinalp’e Armağan C. 2 (Beta 2003) 499-516.
Serozan R, Çocuk Hukuku (2. Basıdan Tıpkı Bası, Vedat 2017)
Serozan R ve Engin B. İ, Miras Hukuku ve Uygulama Çalışmaları (7. Baskı, Seçkin 2021).
Stettler M, Schweizerisches Privatrecht Band III/2: Das Kindesrecht (Helbing Lichtenhahn Verlag 1992).
Şıpka Ş ve Ergün E, ‘Türk ve İsviçre Hukukunda Evlat Edinme Kurumunun Miras Hukuku ile İlişkisi’ (2020) 5(1) Sosyal Bilimler Dergisi 23-44.
Tuor P and Picenoni V, Berner Kommentar zum Schweizerischen Zivilgesetzbuch, Band III, Das Erbrecht, 1. Abteilung (ZGB Art. 457-536) (2. Aufl. Stämpfli 1952).
Yakut E ve Çağlayan-Aygün G, ‘Osmanlı Hukukundan Günümüze Evlat Edinmenin Miras Hukukuna Dayalı Sonuçları’ (2018) 26(1) Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 11-46.
Yalman S, ‘Evlat Edinme ve Evlatlığın Miras Hakkı’ (1996) 5(1-2) Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 213-224.
Yılmaz Z, ‘Evlatlığın Yasal Mirasçılığı’ (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi 2019)