Microteaching: Problems and promises
Mikroöğretim, öğretmen eğitimi konusunda en etkili araçlardan biri olarak görülmektedir. (1)' ye göre mikroöğretim öğretmen adaylarının öğretme becerileri konusunda eğitilmelerine yardımcı olan etkili bir tekniktir. Bundan başka, mikroöğretim deneyimleri öğretmen yetiştirme işleminde sağladıkları kazançlar bakımından, mikroöğretim içermeyen önceki eğitim programlarından daha etkilidir (2). Eğitim literatürü mikroöğretimin yararları üzerine yapılmış pek çok araştırma ile doludur. Bu literatürün pek azı, mikroöğretimi genel eğitim sistemi içerisinde ele alarak inceler. Bu araştırmanın amacı mikroöğretim dinamiklerini tüm eğitim sistemi içerisinde ele alarak incelemektir. Sistemler yaklaşımı a) öğretmen eğiticileri ve bunların öğrencileri mikroöğretimi nasıl ve hangi anlamda algıladıkları, b) mikroöğretimin doğası, kapsamı ve nasıl oluşturulduğu ve yayıldığı, c) mikroöğretim kavramı ve istenen çıktıların etkili bir şekilde gerçekleştirilmesine yönelik faktörler arasındaki ilişkiler, d) a, b, c ve d maddelerinde belirtilen konulan tam bir bütün halinde kaynaştırarak işletecek bilgisel ve yönetimsel yeterlilikler. Burada "iyi uygulamaları" tanımlamak ve belirlemek amacı ile kullanılan sistemler modeli, bilginin uygun zamanlarda akıp geçtiği kapılar dizisi gibidir. Bu kapılar, mikroöğretim uygulamalarına dayalı öğretmen eğitimini etkileyen on binlerce değişkenin ortasında yer alan sistematik düşünceye yardımcı olur.
Mikroöğretim: Sorunlar ve beklentiler
Microteaching has been cited as one of the more effective tools for teacher education. (1) contends that microteaching is an effective technique to help teachers-in-training learn teaching skills. Furthermore, microteaching experiences were found more effective in contributing to gains in teacher preparation than were previous preservice programs without microteaching (2). Education literature is filled with such testimonials about the benefits of microteaching. Little is known about the interrelationships of microteaching within the supra-system - what works and what doesn't work. It is the purpose of this article to study the dynamics of microteaching within the context of the total educational system. A systems approach will synthesize theory and research related to (a) how teacher educators and their students perceive and give meaning to microteaching, (b) the nature of microteaching content and how it is composed and transmitted, (c) the concept of microteaching and the relationships among factors promoting or hindering efficient and effective accomplishment of desired outcomes, and (d) the instructional and managerial competencies needed to merge the issues in items a through c into a fully functioning whole. The systems model used herein to identify and describe "good practices" acts as a series of gates that allow information to flow through at appropriate times. The gates facilitate systematic thinking in the midst of myriad of variables impacting the preparation of teachers through microteaching practice.
