Karşılıklı güven ilkesi; özgürlük, güvenlik ve adalet alanının köşe taşı olarak kabul edilmekte olan karşılıklı tanıma ilkesine temel oluşturur. Karşılıklı güven ilkesi, esasen, Avrupa Birliği (AB) üyesi devletlerin, diğer üye devletlerin özellikle AB hukukunun tanıdığı temel haklara uyduğunu addetmelerini gerektirir. O halde, karşılıklı güven ilkesi aslında bir karinedir. Peki, bu ilke mutlak bir karine midir (i), yoksa çürütülebilir bir karine midir (ii)? Avrupa Birliği Adalet Divanı içtihat hukuku, tarihsel gelişim sürecine bakıldığında birinci durumdan ikinci duruma doğru evirilmiş gözükmektedir. Bu çalışmanın amacı, karşılıklı tanıma ve dolayısıyla güven ilkesinin ilk kullanımı olan Avrupa Tutuklama Müzekkeresi örneği üzerinden, karşılıklı güven ilkesi ile ilgili bu dönüşümü, nedenleri ve sonuçları ile birlikte ortaya koymak, böylece bu dönüşümün tamamlanıp tamamlanmadığı başta olmak üzere, geleceğe dair de bazı çıkarımlar yapmaktır.

Principle of mutual trust forms the basis of principle of mutual recognition which has been recognised as the cornerstone of the area of freedom, security and justice. Essentially, the principle of mutual trust requires that any European Union (EU) Member State should assume that other Member States observe especially the fundamental rights recognized by EU law. Hence, the principle of mutual trust is indeed a presumption. Then, does this principle establish an absolute presumption (i), or a rebuttable presumption (ii)? Considering the historical development process, the case-law of the Court of Justice of the European Union seem to have evolved from the first condition to the second condition. Via the example of European Arrest Warrant which is the first use of principle of mutual recognition and hence mutual trust, this Article aims to present this evolution regarding the principle of mutual trust in conjunction with its reasons and consequences, and to draw some conclusions regarding the future, particularly about whether this evolution has been over or not.