Sosyal politikalar, Sanayi Devrimi'nin tetiklediği sosyal sorunlara bir yanıt olarak devletlerin faaliyet alanına yoğun olarak girmiş bulunmaktadır. Günümüzde ise bu politikalar, merkezi yönetim, yerel yönetim, sivil toplum kuruluşları ve piyasanın eliyle yürütülmektedir. Bu çok aktörlü yapı içerisinde yerel yönetimler ülkelerin idari yapısına göre değişmekle birlikte önemli bir role sahiptir. Böylece yerel yönetimlerin kentlerdeki yoksullar, engelliler ve yaşlılar gibi dezavantajlı grupların sorunlarının üstesinden gelmeye yönelik uygulamalarının daha da öne çıktığı görülmektedir. Bu yüzden bu çalışmada Türkiye’de sosyal politikada yerelleşmenin uygulamadaki karşılığı olarak adlandırılabilecek sosyal belediyecilik anlayışı ve bu anlayışın gelişimi incelenecek, eleştirel bir anlayışla mevcut durum temelinde ele alınarak temel sorunlar ve çözüm önerileri tartışmaya açılacaktır.