Hasan AYDIN, Oğuzhan DEYNELİ, Dilek YAVUZ, Özlem TARÇIN, Sema AKALIN

TİP 2 DİYABETİK HASTALARDA KENDİ KENDİNE KAN GLUKOZ İZLEM SIKLIĞI GLİSEMİK KONTROLÜ ETKİLER Mİ?

Amaç: Kendi kendine kan şekeri ölçümü insülinle tedavi edilen tüm diyabetik hastalar için önerilmektedir. Her ne kadar tip 1 diyabetik hastalar için standart takip programları belirlenmiş ise de tip 2 diyabetik hastalar için standart bir kan glukoz takip programı yoktur. Bu çalışmanın amacı tip 2 diyabetik hastalarda kendi kendine kan glukoz ölçüm sıklığının glisemik kontrol üzerine olan etkilerini değerlendirmektir. Yöntem: Bu çalışmaya kendi kendine kan şekeri ölçümü yapan insülin kullanan tip 2 diyabetik 118 hasta dahil edilmiştir. Hastalar kan şekeri ölçüm sıklıklarına göre haftada bir (n=49), onbeş günde bir (n=33), ayda bir (n=14) ve hiç ölçüm yapmayan (n=22) olarak gruplara ayrılmıştır. Hastalara ölçüm tekniği konusunda eğitim verildikten sonra kan şekeri ölçümlerini yaparak insülin dozlarını ayarlamaları istenmiştir. Hiç kan şekeri ölçümü yapmayan hastalardan 3 aylık dönemlerde açlık ve tokluk kan şekeri ölçümleri istenmiştir. 3 aylık takip dönemi sonunda hastalar kan şekerleri ve A1c düzeylerindeki değişim açısından tekrar değerlendirilmiştir. Bulgular: Hastaların demografik özellikleri, kullanmakta oldukları insülin tipleri ve dozları açısından farklı olmadığı görülmüştür. Bazal A1c düzeyleri tüm grıuplarda benzer bulunmuştur. Kendi kendine kan şekeri ölçümü yapan hastaların komplikasyon oranları daha düşüktür. Haftada bir ve onbeş günde bir kendi kendine kan şekeri ölçümü yapan hastaların 3. ay sonunda A1c düzeylerinde anlamlı bir düzelme görülürken (p < 0,001 ve p=0,017) ayda bir ölçüm yapan ve hiç ölçüm yapmayan grupların A1c düzeylerinde değişim olmamıştır. Sonuç: İnsülin kullanan tip 2 diyabetik hastalarda kendi kendine kan glukoz ölçüm sıklığı arttıkça glisemik kontrol daha iyi sağlanabilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Kendi kendine kan şekeri ölçümü, Tip 2 diabetes mellitus

-

Keywords:

-,

PDF

___

1. American Diabetes Association Position Statement: Standarts of Medical Care in Diabetes. Diabetes Care 2004;27 (Suppl 1): S15-35
2. Harris MI. Frequency of blood glucose monitoring in relation to glycemic control in patients with type 2 diabetes. Diabetes Care 2001; 24:979-982.
3. Evans JMM, Newton RW, Ruta DA, MacDonald TM, Stevenson RJ, Morris AD. Frequency of blood glucose monitoring in relation to glycemic control: observational study with diabetes database. BMJ 1999; 319:83-86.
4. Schiel R, Müller UA, Rauchfub J, Sprott H, Müller R. Blood-glucose self-monitoring in insulin treated type 2 diabetes mellitus: a cross-sectional study with an intervention group. Diabetes Metab 1999; 25:334-340.
5. Murata GH, Shah JH, Hoffman RM, et al. Intensified blood glucose monitoring improves glycemic control in stable, insulin treated veterans with type 2 diabetes. The Diabetes Outcomes in Veterans Study. Diabetes Care 2003; 26:1759-1763.
6. Hoffman RM, Shah JH, Wendel CS, et al. Evaluating once- and twice-daily self-monitored blood glucose testing strategies for stable insulin-treated patients with type 2 diabetes: The Diabetes Outcomes in Veterans Study. Diabetes Care 2002; 25:1744-1748.
7. Harris MI. Health care and health status and outcomes for patients with type 2 diabetes. Diabetes Care 2000;23:754-758.
8. Stratton IM, Adler AI, Neil HA, et al. Association of glycemia with macrovascular and microvascular complications of type 2 diabetes (UKPDS 35): prospective observational study. BMJ 2000; 321:405- 412.
9. The Diabetes Control and Complication Trial Research Group: the effect of intensive treatment of diabetes on the development and progression of long-term complications in insulin-dependent diabetes mellitus. N Engl J Med 1993; 329:977-986.

ISSN: 1019-1941
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 1988
Yayıncı: Marmara Üniversitesi

Arşiv