Renal B-mod ultrasonografi bulgularının diabetik nefropati evresi ile ilişkisi

Amaç: Çalışmamızda diabetik nefropati’nin farklı evrelerindeki hastalarda, B-mod Ultrasonografi (US) ile tespit edilen renal morfolojik özelliklerin kontrol grubu kullanılarak karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Kontrol grubu olarak 20 sağlıklı kişi alınmıştır. Çalışma grubu olarak ise tip-2 diabet tanısı olan 69 hasta alınmıştır. Heriki gruptaki hastalar böbreklerin boyutu; parenkim kalınlığı ve parenkim eko şiddeti yönünden B-mod US ile değerlendirilmiştir. Diabetik hastalar, 24 saatlik idrardaki albumin ekskresyon oranlarına (AEO) göre 3 gruba ayrılmıştır (Grup-1: AEO 300 mg/ gün); ve her grup için ortalama renal parenkim kalınlığı ve renal uzunluk hesaplanmıştır. SPSS programı kullanılarak, bu değerler için gruplar arası karşılaştırma yapılmıştır. Bulgular: Böbrek boyutlarına göre, çalışma grubu ile kontrol grubu arasındaki farklılık araştırıldığında, istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlenirken, ortalama parenkim kalınlığının kontrol grubu ile hasta grupları arasında istatistiksel olarak farklı olmadığı görülmüştür. Hasta grupları, kendi içinde kıyaslandığında yine istatistiksel olarak anlamlı farklılık izlenmemiştir. Kortikal hiperekojenite saptanma oranlarının,ortalama serum BUN ve kreatinin klerens değerlerinin ise nefropati evresiyle korelasyonu izlenmiştir. Sonuç: Diabetik hastalarda, ilerleyen nefropati ile birlikte ultrasonografik olarak parenkim kalınlıkları anlamlı olarak değişmezken, eko şiddetinde artma ve sağlıklı bireylere göre böbrek boyutlarında azalma gerçekleşmektedir.

Correlation of renal B-mode ultrasonographic findings with diabetic nephropathy stage

Aim: We aimed to investigate the renal morphological features detected by B-mode ultrasonography (US) in various clinical stages of diabetic nephropathy by means of a control group. Methods: As control group, 20 healthy person were selected. As study group, 69 patients with type-2 diabetes were included. All cases in both groups were evaluated with B-mode US in terms of renal length, parenchymal thickness and echogenicity. Diabetic patients were divided into 3 groups according to 24-hour urinary albumin excretion ratios (AER) (Group-1: AER<30 mg/ day; Group-2: AER 30-300 mg/ day; Group-3: AER >300 mg/ day); and mean renal parenchymal thickness and length were measured. By SPSS programme, mean values were compared between groups. Results: When mean renal length was compared between control and study groups, significant difference was noticed; but when mean renal parenchymal thickness was compared, no significant difference was demonstrated between two groups. When study groups were compared between each other,no statistically significant difference was seen. Cortical hyperechogenicity ratios; mean serum BUN and creatinine clearance rates, were correlated with nephropathy stage. Conclusion: With progression of nephropathy in diabetic patients,renal parenchymal thickness do not significantly differ; but hyperechogenicity and decrease in renal dimensions (control versus study group) occur.

___

  • 1) Hostetter TH. Diabetic nephropathy. In: The kidney, 3rd ed, pages 1377-1402. Edited by LR Brenner and FC Rector Jr. WB Saunders, Philadelphia, 1986.
  • 2) Pinto JR AND Viberti G. The patient with diabetes mellitus. In: Oxford textbook of clinical nephrology. page 505. Edited by S. Cameron et al. Oxford University Press, Oxford, 1992.
  • 3) Maher JF. Diabetic nephropathy: early detection, prevention and management. Am Fam Phys 1992; 45: 1661-1668.
  • 4) Hostetter TH. Diabetic nephropathy. Diabetes Care 1992; 15: 1205-1215.
  • 5) Neiman HL. The Urinary system. In: Textbook of abdominal ultrasound, page 330. Edited by BB Goldberg. Williams and Wilkins, Baltimore 1993.
  • 6) Mogensen CE. Prediction of clinical diabetic nephropathy in IDDM patients: alternatives to microalbuminuria? Diabetes 1990; 39: 761-767.
  • 7) Mogensen CE, Damsgaard EM, Froland A, et al. Microalbuminuria in non-insulin dependent diabetes. Clin Nephrol 1992; 38: 528-538.
  • 8) Mauer SM. Diabetic nephropathy. In: Diseases of the kidney, 5th ed., p. 2153. Edited by RW Schrier and CW Gottschalk. Little Brown, Boston 1993.
  • 9) Mogensen CE and Christensen CK. Predicting diabetic nephropathy in insulin dependent patients. N Engl J Med 1984; 311: 89-93.
  • 10) Reddi AS and Camerini-Davalos RA. Diabetic nephropathy. An update. Ann Intern Med 1990; 150: 31-43.
  • 11) Brkljacic B, Mrzljak V, Drinkovic I, et al. Renal vascular resistance in diabetic nephropathy. Duplex doppler US evaluation. Radiology 1994; 192: 549-554.
  • 12) Viberti GC, Hill RD, Jarrett RJ, et al. Microalbuminuria as a predictor of clinical nephropathy in insulin dependent diabetes mellitus. Lancet 1982; 1: 1430-1432.
  • 13) Viberti GC, Pickup JC, Jarrett RJ, Keen H. Effect of control of blood glucose on urinary excretion of albumin and beta-2-microglobulin in insulin dependent diabetes. N Engl J Med 1979; 300: 638-641.
  • 14) Soldo D, Brkljacic B, Bozikov V, Drinkovic I, Hauser M. Comparison of conventional and duplex Doppler ultrasonographic findings. Acta Radiol 1997; 38: 296-302.
  • 15) Rosenfield AT and Siegel NJ. Renal parenchymal disease: Histopathologic-sonographic correlation. AJR 1981; 137: 793-798.
  • 16) Taniwaki H, Ishimura E, Kawagishi T, et al. Intrarenal hemodynamic changes after captopril test in patients with type 2 diabetes. Diabetes Care 2003; 26: 132-137.
  • 17) Sari A, Dinc H, Zibandeh A, et al. Value of resistive Index in patients with clinical diabetic nephropathy. Inves Radiol 1999; 34: 718-721.
  • 18) Platt J, Rubin JM, Ellis JH. Diabetic nephropathy: Evaluation with renal duplex doppler US. Radiology 1994; 190: 343-346.
  • 19) Ellin RJ. Reference intervals and laboratory values of clinical importance. In: Wyngaarden JB, Smith LH, Bennett JC, eds. Cecil Textbook of Medicine. Philadelphia: WB Saunders, 1992; 2370-2380.
  • 20) Breyer JA. Diabetic nephropathy in insulin dependent patients. Am J Kidney Dis 1992; 20: 533-547.
Marmara Medical Journal-Cover
  • ISSN: 1019-1941
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Başlangıç: 1988
  • Yayıncı: Marmara Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

Bir olgu nedeniyle gaucher hastalığının gözden geçirilmesi

Hasan MIĞIN, Atalay SÜRERDAMAR, Uğur ERSOY, Murat GÜCÜN, Seynur ILGAR, M. Fatih AKDOĞAN, Haluk ŞAVLI

MEMENİN ATİPİK KOLUMNAR HÜCRE HİPERPLAZİSİ, OLGU SUNUMU

Ahmet MİDİ, Handan KAYA, Bahadır GÜLLÜOĞLU

Doctors’ knowledge level and attitudes concerning avian influenza

Arzu UZUNER, Pemra Ünalan CÖBEK, Hande ALİBAŞ, İrem KILIÇ, Murat SARI, Elif KARAKOÇ, Akbar AKBAROV

Renal kolik, tanı ve tedavisi

Ahmet Yaser MÜSLÜMANOĞLU, Abdülkadir TEPELR

PREMATÜRE INFANTLARDA KEMİK DÖNGÜSÜNÜN BELİRTEÇLERİ

MURAT ÇAKIR, İLKE MUNGAN AKIN, Taner KARAKAŞ, Ayşenur ÖKTEN

MAST HÜCRELERİNİN ENFLAMASYONDAKİ ROLÜ: İNSAN VE DENEYSEL HAYVAN MODELLERİ ÜZERİNDE YAPILAN ÇALIŞMALARIN DEĞERLENDİRİLMESİ

Feriha ERCAN, Şule ÇETİNEL

KRİTİK HASTALIK POLİNÖROPATİSİ VE MİYOPATİSİ

Kayıhan ULUÇ, Barış İŞAK, Tülin Tanrıdağ TANRIDAĞ, Önder US

The efficacy of trospium chloride in overactive bladder

Cevdet KAYA, Abdullah İLKTAÇ, Mustafa GÜNEŞ, Metin ÖZTÜRK, Hüseyin KANBEROĞLU, Muhammet İhsan KARAMAN

AŞIRI AKTİF MESANE SENDROMU OLAN KADINLARDA TROSPIUM CHLORIDE TEDAVİSİNİN ETKİNLİĞİ

Cevdet KAYA, Abdullah İLKTAÇ, Mustafa GÜNEŞ, Metin ÖZTÜRK, Hüseyin KANBEROĞLU, Muhammet KARAMAN

Renal B-mod ultrasonografi bulgularının diabetik nefropati evresi ile ilişkisi

Özlem TÜRKSOY, Hüsnü TOKGÖZ, Eda ELVERİCİ, Şule DİLMAN, Enis YÜKSEL