Kültürlerarası Yetkinlik Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması

Bu çalışmada, Chao (2014) tarafından geliştirilen Kültürlerarası Yetkinlik Ölçeğinin (KYÖ) Türkçeye uyarlama çalışmasının yapılması, geçerlilik ve güvenirliğinin incelenmesi amaçlanmıştır. Test- tekrar test güvenirliği için ölçek öncelikle vakıf ve devlet üniversitelerinde okumakta olan 74 öğrenciye pilot bir çalışma uygulanarak değerlendirilmiştir. Test-tekrar test güvenirlik katsayısı 0,916 bulunmuştur. İkincil olarak 382 öğrenciye uygulanarak güvenirlik katsayısı 0,906 bulunmuştur. Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) sonucunda elde edilen uyum indeksleri kabul edilebilir sınırlar arasında yer almaktadır. Böylelikle dilimize uyarlanan 30 maddelik 5 boyutlu yapı istatistiksel olarak geçerlilik ve güvenilirlik bakımından doğrulanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

ölçek uyarlama, Kültürlerarası yetkinlikler, Faktör analizi, Intercultural Competence

Adaptation of the Intercultural Competence Scale into Turkish

In this study, it was aimed to adapt the Intercultural Competence Scale (ICS) developed by Chao (2014) into Turkish and to examine its validity and reliability. For test-retest reliability, the scale was first evaluated by applying it to 74 students studying at foundation and state universities. The test-retest reliability coefficient was found to be 0.916. Secondarily, it was applied to 382 students and the reliability coefficient was found to be 0.906. The fit indices obtained as a result of Confirmatory Factor Analysis (CFA) are among acceptable fit indices. Thus, the 30-item 5-dimensional structure adapted to our language was statistically validated in terms of validity and reliability.

Keywords:

Intercultural Competence,

PDF

___

Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı, istatistik, araştırma deseni spss uygulamaları ve yorum (24.baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Byrne, B. M. (2011). Structural equation modeling with AMOS Basic concepts, applications, and programming. NY: Routledge.
Çapık, C. (2014). Geçerlik ve güvenirlik çalışmalarında doğrulayıcı faktör analizinin kullanımı. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 17(3), 196–205.
Chao, T.-C. (2014). The development and application of intercultural competence scale for university EFL learners. English Teaching and Learning, 38(4), 79–124.
Deardorff, D. K. (2015). A 21st Century Imperative: integrating intercultural competence in Tuning. Tuning Journal for Higher Education, 3(1), 137–147.
Goodwin, L. D. (1999). The role of factor analysis in the estimation of construct validity. Measurement in Physical Education and Exercise Science. Lawrence Erlbaum Associates Inc.
Hambleton, R. K., & Patsula, L. (1999). Increasing the validity of adapted tests: myths to be avoided and guidelines for ımproving test adaptation practices. Journal of Applied Testing Technology, 1(1), 1–13.
Kline, R. S. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. NY: Guilford Press.
Orçan, F. (2018). Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi: ilk hangisi kullanılmalı? Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 9(4), 413–421.
Özdamar, K. (2013). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi-1. Eskişehir: Nisan Kitapevi.
Sarı, E., & Özdil, T. (2021). Kültürlerarası yetkinliklerin çok uluslu şirketler için önemi ve kültürlerarası yetkin liderler, S. İpek & C. Kılıç (Ed.), Sosyal Bilimlerde Güncel Araştırmalar içinde (s.127–134). Bursa: Ekin Yayınevi.
Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2001). Using multivariate statistics. Allyn and Bacon.
Thompson, B. (2008). Foundations of behavioral statistics: An insight-based approach. NY: Guilford Press.
Yaşlıoğlu, M. (2017). Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlilik: keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 2017, 74–85.