Seçmen davranışı teorileri, bu teorilerin odak noktaları, sınırları, seçmen davranışlarını açıklama güçleri ve Almanya’daki Türk kökenli seçmenlere uygulanma olanakları bu araştırmanın amacıdır. Seçmen davranışını uzun süreli sosyalyapısal ve çevresel faktörlerin etkisine bağlayan sosyolojik teorinin aksine çatışmacı teori, seçmenlerin politik davranışını dört ana çatışma noktası ile açıklar: Merkez/Çevre, Devlet/Kilise, Tarım/Endüstri ve İşci/İşveren. Bu dört ana çatışma bireylerin seçmen davranışını da belirler. Buna karşılık sosyalpsikolojik teori seçmen davranışını açıklama da psikolojik değişkenleri, yani bir parti ile özdeşleşme, politik konular ve parti lideri ile adaylarının değerlendirilmesini kullanır. Bu durumda seçmen davranışı, uzun süreli etkiye sahip olan çevresel ve sosyal faktörlerin değil, uzun ve kısa vadeli etkenlerin kişisel karşılaştırılmasının bir sonucudur. Rasyonalist teoriye göre ise seçmen, kendi kişisel fayda ve zararlarını hesaplar, bu hesaplar üzerinden partileri karşılaştırır ve kendi çıkarına en uygun partiyi seçer. Bütün bu teorilerin kendilerine özgü odak noktaları, sorunsalları, hipotezleri, yöntemleri, birleştikleri ya da karşı oldukları noktaları vardır. Bundan dolayı siyaset sosyolojisinde seçmen davranışını açıklayan tek bir teori yoktur. Almanya’daki Türk kökenli seçmenlerin seçmen davranışını açıklama da tek tek bu teoriler yeterli değildir, çünkü göçmelik durumu parti tercihinde en önemli etken olarak ortaya çıkmaktadır. Onların politik davranışı, ancak bu teorilerin bir kombinasyonu ile daha akıcı açıklanabilir.