Araştırmanın amacı pedagojik formasyon programına kayıtlı olan öğrencilerde kardeş sayısının algılanan aile, arkadaş ve aile-arkadaş dışındaki özel bir kişiden algıladıkları sosyal desteği anlamlı bir şekilde yordayıp yordamadığını ve yordama düzeyini tespit etmektir. Veriler Türkiye’nin doğusunda bulunan bir üniversitenin pedagojik formasyon programına kayıtlı olan 189 kursiyerden elde edilmiştir. Kardeş sayısı ile ilgili veriler ise açık uçlu soru sorularak kursiyerlerden yazılı olarak alınmıştır. Algılanan sosyal destek ile ilgili verileri toplamak için Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği kullanılmıştır. Zimet ve arkadaşları (1990) tarafından geliştirilen ölçek Eker, Arkar ve Yaldız tarafından Türk diline uyarlanmış, uyarlanan ölçek aynı yazarlar tarafından 2001 yılında yeniden gözden geçirilmiştir. Araştırma sorularını cevaplamak için tek yönlü tekrarlı ölçümler için ANOVA ve adımsal regresyon analizi teknikleri kullanılmıştır. Sonuçlar kursiyerlerin en önemli sosyal destek kaynağının aile olduğunu, bunu arkadaş ve arkadaş dışındaki kişinin takip ettiği bulunmuştur. Ayrıca, kardeş sayısının aile ve arkadaş desteğinin anlamlı yordayıcıları olmadığını, ancak kardeş sayısının algılanan özel bir insan desteğinin negatif yordayıcısı olduğunu göstermiştir (R: .299, R2: .090 : βÖİ: -.299, p < .001). Kardeş sayısı arttıkça özel bir insandan algılanan sosyal desteğin azaldığı tespit edilmiştir. Kardeş sayısı özel bir insandan algılanan sosyal desteğin % 9’unu açıklamaktadır.