KIRSAL TURİZMDE YENİLİK VE KIRSAL TURİZM İŞLETMECİLERİNİN BİREYSEL YENİLİKÇİLİK DÜZEYLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER (KATILIMCILARA VE İŞLETMELERE İLİŞKİN) AÇISINDAN İNCELENMESİ: KOCAELİ/KARTEPE ÖRNEĞİ

Araştırmada; Kocaeli ili Kartepe ilçesinde faaliyet gösteren kırsal turizm işletmecilerinin bireysel yenilikçilik düzeylerini belirlemek ve bu düzeylerin çeşitli değişkenler (katılımcılara ve işletmelere ilişkin) ile ilişkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemini; Kartepe ilçesinde faaliyet gösteren 65 adet kırsal turizm işletmesinin yöneticileri oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu ve 1977 yılında Hurt, Joseph ve Cook tarafından yılında geliştirilen, 2010 yılında Kılıçer ve Odabaşı tarafından Türkçe’ye uyarlanan Bireysel Yenilikçilik Ölçeği kullanılmış ve ölçeğin güvenirlik katsayısı 0.76 olarak hesaplanmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin analizinde SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 20.0 programı kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlar kaynaklar ışığında yorumlanmış ve çeşitli öneriler getirilmişti

INNOVATIVENESS IN RURAL TOURISM AND ANALYZING THE INDIVIDUAL INNOVATIVENESS LEVELS OF OPERATORS OPERATING IN RURAL TOURISM IN TERMS OF DIFFERENT VARIABLES (RELATED TO PARTICIPANTS AND BUSINESSES): AN EXAMPLE OF KOCAELI/KARTEPE REGION

In this study; It has been aimed to determine the demographical characteristics of rural tourism operators operating in the province of Kartepe, Kocaeli province, to reveal the relation of innovativeness scores with various variables. Research group of the survey consists of the operators of 65 rural tourism enterprises operating in the province of Kartepe. Personal Information Form and Individual Innovativeness Scale were developed by Hurt, Joseph and Cook in 1977 adapted to Turkish by Kılıçer and Odabaşı was used in 2010 with an attempt to examine the individual innovativeness levels of participants in the study in terms of various variables and the reliability coefficient scale was calculated as 0.76. The data obtained from the research was analyzed by the IBM SPSS 20.0. The results have been interpreted in consideration of the literature and different suggestions have been developed.

PDF

___

Anamaria, R. ve Maria-Cristina, I. (2013), “Consumers Perception on Innovation in the Tourism Value Chain”. The Annals of The University of Oradea, s. 815-824.
Beal, George M. ve Bohlen, Joe M. (1981), The Diffusion Process, Iowa State University of S---Science and Technology, Cooperative Extension Service, Special Report No:18, November, s. 111-121.
Bozkurt, Ö. ve Tascıoğlu, H. (2007), “Kobi’lerde İnovasyon Çalışmaları ve Örnekleri Üzerine Bir İnceleme”, Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, S. 11, s.1-12.
Esengün, K., Akça H. ve Sayılı, M. (2001), “Kırsal Alanların Kalkınmasında Kırsal Turizmin Rolü”, Standart Dergisi, s. 29-35.
Haneghan, M., Caslin B. ve Ryan M. (2016), Rural Tourism Rural Economy-Development Programme, https://www.teagasc.ie/media/website/publications/2016/Rural-Tourism-Booklet.pdf, (10.01.2017).
Hurt, H. T., Joseph, K., ve Cook, C. D. (1977), “Scales For The Measurement of Innovativeness”. Human Communication Research, 4, s.58-65.
Kılıçer, K., ve Odabaşı, H. F. (2010), “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği (BYÖ): Türkçeye Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, S. 38, s.150-164.
Morgül, Ş. M.(2007). Trakya Bölgesinde Kırsal Turizm Potansiyelinin Değerlendirilmesine İlişkin Analiz: Kırklareli Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
Nybakk, E. ve Hansen, E. (2008), “Entrepreneurial Attitude, Innovation and Performance Among Norwegian Nature-Based Tourism Enterprises”, Forest Policy and Economics, vol. 10, Issue 7-8, s. 473-479.
OECD (1994), Tourism Strategies and Rural Development, Organisation for Economic Co-Operation and Development, Paris, http://www.oecd.org/industry/tourism/2755218.pdf, s.1-94.
Oppermann M. (1996), “Rural Tourism in Southern Germany”, Annals of Tourism Research, vol. 23, Issue 1, s. 86-102.
Rogers, E. M. (1995), Diffusion of Innovations. Collier Macmillan Publisher, New York.
Sandvik, I. L., Duhan, D. F. ve Sandvik, K. (2014), “Innovativeness and Profitability an Empirical Investigation in The Norwegian Hotel Industry”, Cornell Hospitality Quarterly, vol. 55 (2), s. 165-185.
Sekaran, U. (2003). Research Methods for Business A Skill Bulding Approach. United Kingdom: John Wiley and Sons, Inc.
Şentürk, F. K., Durak M., Yılmaz, E., Kaban, T., Kök, N. ve Baş, A. (2016). “Dönüşümcü ve Etkileşimci Liderlik Tarzlarının Bireysel Yenilikçiliğe Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C.8, S.17, ss.173-198.
Tchetchik, A., Fleischer, A. ve Finkelshtain, I. (2008), “Differentiation and Synergies in Rural Tourism: Estimation and Simulation of the Israeli Market”, American Journal of Agricultural Economics, vol. 90, Issue 2, s. 553-570.
Ukav, İ. (2014), “Adıyaman İlinde Kırsal Turizm Potansiyeli ve Geliştirme Fırsatları”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, C.13, S. 51, s.15-33.
Vujicic, D. ve Jovicic A. (2013). “The Importance of Innovativeness and Knowledge Management for Development of Rural Tourism In Vojvodina”, Insitute of Agricultural Economics, Balkan Sientific Association of Agrarian Economists, 5-7 December Topola, Serbia. S.229-245.
Zehrer, A., Pechlaner, H. ve Reuter, C. (2013). “Innovativeness in Tourism: The Perception of Innovation Award Participants”. Journal of Tourism, C.14, S.1, s.11-29.