KADINLARDA ÇOCUKLUK DÖNEMİ MUTLULUK ANILARI İLE EBEVEYNLİK ROLLERİNE İLİŞKİN KENDİLİK ALGISI

Bu araştırmanın amacı, çocukluk dönemi mutluluk anılarının, kadınlarda ebeveynlik rollerine ilişkin kendilik algısına etkisini incelemektir. Araştırmada bağımsız değişken olarak eğitim düzeyi, sosyo-ekonomik durum, evlenme yaşı ve çocuk sayısı alınmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak; “Çocukluk Dönemi Mutluluk Anıları Ölçeği” ve “Ebeveynlik Rollerine İlişkin Kendilik Algısı Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada kadınların çocukluk dönemi mutluluk anılarının, ebeveynlik rollerine ilişkin kendilik algısını ne oranda açıklayabildiğine (yordadığına) bakılmıştır. Bununla birlikte, sosyoekonomik düzeye, eğitim seviyesi, evlenme yaşına ve çocuk sayıları değişkenleri açısından anlamlı olup olmadıkları hesaplanmıştır. Elde edilen bulgulara göre; kadınların çocukluk dönemi mutluluk/huzur anılarına yönelik algıları, ebeveynlik rolüne ilişkin kendilik algılarının %56’sını (r2=(0,75)2) açıklamaktadır. Kadınların çocukluk dönemi mutluluk/huzur anılarına yönelik algıları ile ebeveynlik rolüne ilişkin kendilik algılarının tüm alt boyutlarında .05 düzeyinde anlamlı bir ilişki vardır. Çocukluk Dönemi Mutluluk Anılarına ait bulgular ile sosyoekonomik düzeye, eğitim seviyesi, evlenme yaşına ve çocuk sayıları arasında da anlamlı düzeyde farklılık bulunmuştur.

EARLY MEMORIES OF WARMTH AND THE SELF-PERCEPTION OF PARENTAL ROLES WITHIN FEMALES

The aim of this study is that to understand relationship between the analysis of connection between early memories of warmth and the self perception of parental roles within females and education, social-econnomical level, the age of mariage, the number of child. In this study, to understand of childhood memories it would be used the scale of childhood memories and to understand of the parental roles, it would be used the scale of self-perception of parental roles within females.The analysis of the questions, childhood memories and self perception of parental roles are presented according to frequency distribution and percentage of distribution. End of the study, according to early memories of warmth, the self-percetion of parental roles due to social-economical, educational level, age of mariage and number of child, is found differences in a meaningfull level.

PDF

___

Akın, A., Uysal, R. & Çitemel, N. (2013). Çocukluk dönemi mutluluk/huzur anıları ölçeğinin türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26.sayı, 71-80.
Aksakoğlu G. (2006). Sağlıkta araştırma ve çözümleme (2. Basım). Dokuz Eylül Üniversitesi Rektörlük Basımevi, İzmir; 84-99, 125-139.
Aziz, A. (2014). Araştırma yöntemleri-teknikleri ve iletişim. Ankara: Turhan Kitabevi.
Bal, H. (2014). Bilimsel araştırma yöntem ve teknikleri. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Yayınları.
Bolat, Y. (2013). Bir değer ölçme aracı: çok boyutlu sosyal değerler ölçeği. TurkishJournal of Education, 2 (4), 13- 27.
Bolat, Y. (2016). Sosyal değerleri ve değerler eğitimini anlamak. TheJournal of AcademicSocialScience, 4 (29), 322-348.
Bowlby, J. (1985). The role earlychildhoodexperience in cognitivedisturbance. In M.J. Mahoneyand A. Freeman (Eds.) CognitionandPsychotherapy. New York. Plenum, 181-202.
Carr, A. (2006). Thehandbook of childandadolescentclinicalpsychology: A contextualapproach. NY: Brunner- Routledge.
Cüceloğlu, D. (2008). İyi düşün doğru karar ver. İstanbul: Remzi Yayıncılık.
Çakmur, H. (2012). Araştırmalarda ölçme-güvenilirlik-geçerlilik. TAF PreventiveMedicineBulletin. 11(3). Bornova Devlet Hastanesi, İzmir.
Erdoğmuş, Ş., Koç, E. & Ayhan S. (2001). Türkiye’de yaygın kullanılan web portallarının kullanıcı hislerine dayanılarak kansei mühendisliği ile değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi.http://merttr.blogspot.com/2007/06/faktoranalizigecerlilikguvenilirlik.html (Erişim Tarihi: 09.03.2015).
Eryavuz, A. (2006). Çocuklukta algılanan ebeveyn kabul veya reddinin yetişkinlik dönemi yakın ilişkileri üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. İzmir.
Evirgen, N. (2010). Aile içi örüntülerin çocukların algıları açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
Gander M.J. &Gardiner H.W. (2001). Çocuk ve ergen gelişimi, İmge Kitabevi, Ankara.(Yayıma Hazırlayan: Prof. Dr. Bekir Onur).
Gluckman, P.D., Hanson, M. A. &Beedle, A.S. (2007). Early life eventsandtheirconsequencesforlaterdisease: a life historyandevolutionaryperspective. AmericanJournal Of Human Biology, (19) 1–19.
Güler, M. & Yetim, Ü. (2008). Ebeveyn rolüne ilişkin kendilik algısı ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 11(22), 34-43.
Güngörmüş, O. (2006). Baba-çocuk ilişkisi, Ana-Baba Okulu (Ed. Haluk Yavuzer), Remzi Kitabevi: İstanbul.
Hopkins, H.R. &Klein, H.A. (1993). Multidimensional self perception: link agestoparentalnurturance. TheJournal of GeneticPsychology, 154(4), 465-473.
Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma yöntemleri ve istatistik yöntemleri, Ankara: Bilim Yayınları.
Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi, Ankara: 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd.
Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Karslı, E. (2008). Kişilerarası tarz, kendilik algısı, öfke ve psikosomatik bozukluklar. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji (Uygulamalı / Klinik Psikoloji) Anabilim Dalı, Ankara.
Kutlu, L., Batmaz, M., Bozkurt, G., Gençtürk, N. & Gül, A. (2007). Annelere çocukluklarında uygulanan ceza yöntemleri ile çocuklarına uyguladıkları ceza yöntemleri arasındaki ilişki. Anadolu Psikiyatri Dergisi, (8) 22-29.
Öngider, N. (2013). Anne-baba ile okul öncesi çocuk arasındaki ilişki. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. (4) 420- 440.
Özdamar, K. (2015). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi (5. baskı). Eskişehir: Kaan Kitabevi, s. 345-500, 379-412.
Özsoy, S. (2012). A survey of Turkishpre-service scienceteachers’ attitudestowardtheenvironment. EurasianJournal of EducationalResearch, (46) 121-140.
Öztürk, M., & Giren, S. (2015). Annelerin ebeveynlik algıları ile çocuklarının problem davranışlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (2): 477-503.
Richter, A., Gilbert, P. &McEwan, K. (2009). Development of an earlymemories of warmthandsafenessscaleandıtsrelationshiptopsychopathology. PsychologyandPsychotherapy: Theory, ResearchandPractice, 82, 171-184.
Sarıca, E. (2013). Ebeveynlerin sosyal sorun çözme yönelimi ile çocukların benlik algısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı. Antalya.
Schaffer, H.R. (1996). Socialdevelopment. Oxford: Blackwell.
Sheffield, A., Waller, G., Emanuelli, F., Murray, J. & Meyer, C. (2005). Links between parentingandcore beliefs: preliminarypsychometricvalidation of theyoungparentingınventory. CognitiveTherapyandResearch, 29 (6), 787- 802.
Şahin, N. H. ve Özer, M. (2012). Young ebeveynlik ölçeği - anne formu (yebö-a) psikometrik özelliklerinin bir grup ergen üzerinde değerlendirilmesi. Türk Psikoloji Yazıları. 15 (30), 37-49.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde geçerlilik ve güvenilirlik. 1.Basım. Ankara: Seçkin Yayıncılık, s. 50-420.
Tabachnick, B.G. &Fidell, L.S. (2007). Using multivariatestatistics. Boston: Allynand Bacon.
Tezcan, G. (2015). Çocukluk döneminde sosyal kaygının gelişiminde ebeveyn kabul-red algısı: otomatik düşüncelerin aracı rolü. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Klinik Psikoloji Anabilim Dalı, Ankara.
Yavuzer, H. (2003). Okul Çağı Çocuğu. (1. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yavuzer, Y., Demir, Z. ve Çalışkan, M. (2012). Gelişim ve öğrenme. Eğitim Psikolojisi, Ankara.
Yörükoğlu, A. (1983). Çocuk ruh sağlığı,. (22. Baskı). İstanbul: Özgür Yayınları.