Küçük Menderes Grabeni'nin doğu kesiminde yer alan çalışma alanında, Menderes Masifi Ödemiş-Kiraz Asmasifi temeli oluşturur. Orta Miyosen (14,3±0,1 ile 14,7±0,1 My) yaşlı, kalk-alkali karakterdeki Başova andezitleri metamorfik kayaları keser. Andezit ve bazaltik andezitlerden oluşan bu volkanitlerin iz element dağılımları, benzer kaynaktan türediklerine işaret etmektedir. Orta Miyosen sonunda Kiraz havzasının oluşumu başlar. Genişlemen tektonik rejim ürünü olan bu havzada, alg ve ostrakodların yaşam koşullarına uygun, küçük göller oluşur. Başlangıçta açık denizle bağlantılı yüzey akıntılarının etkisinde kalan havzada, ileriki dönemlerde, açık deniz katılımı sona erer ve akarsu denetimli alüvyonal yelpaze çökelleri birikir. İçerdiği ostrakod fosilleri Orta Miyosen sonu-Geç Miyosen yaşını veren Suludere formasyonu ardalanmalı, yanal ve düşey geçişli, belirgin katmanlanmalı, gölsel ve flüviyal tortullardan oluşur. Metamorfik ve volkanik kayaları üstleyen Suludere formasyonu, Aydoğdu formasyonu tarafından açısal uyumsuz olarak üstlenir. Pliyo-Pleyistosen yaşlı Aydoğdu formasyonu, yüksek açılı normal fayların denetiminde gelişen alüvyonal yelpaze çökellerinden oluşur. Bu istif, dokusal olarak olgunlaşmamış, az pekleşmiş, birbirleriyle yanal-düşey geçişli veya keskin sınırları olan düzeylerden oluşur. En genç çöküntü alanlarını dolduran alüvyon geniş düzlükleri oluşturur. Genişlemeli tektonik rejime bağlı olarak oluşan faylar, havzanın evrimini ve tortul dolgunun geometrisini denetlemiştir. Birkaç kilometre izlenebilen bu faylar, Neojen yaşlı birimlerin farklı fasiyelerini ve genç birimleri yaşlı birimlerle yan yana getirmiştir. Günümüzde de diri olan yüksek açılı fay takımları, birlikte çalışarak, çalışma alanına güncel morfolojisini kazandırmaktadır.