COĞRAFYA ÖĞRETİMİNİN YEREL YÖNETİMLERDE KULLANIMI

Bu araştırma, yerel yönetimlerde coğrafya öğretiminin nasıl bir etkiye sahip olduğunu ve coğrafya mezunlarının buradaki statü ve etkilerinin ne derece olduğunu tespit etmeyi amaçlamıştır. Bu doğrultuda, araştırmanın çalışma grubunu 2015 yılı içinde görüşmeler sağlanan İstanbul’daki ilçe belediyeleri oluşturmaktadır.Araştırmada Niçin? Nasıl? Ne şekilde sorularına yanıt arandığı için nitel araştırma, desen olarak fenomenoloji kullanılmıştır. İlçe belediyelerinde coğrafyanın nasıl bir etkiye sahip olduğunu belirlemek için yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Belediyelerin ilgili birimlerindeki kişilerle yüz yüze görüşmeler yapılmıştır. Araştırmada coğrafya öğretiminin etkisini görmek için farklı kategoriler oluşturulmuştur.Açık uçlu sorularla bilgi toplanmaya çalışılmış, verilen cevaplar ayrı ayrı değerlendirilerek gönüllülük esasına dayalı olarak 10 farklı ilçe belediyesinin görüşleri dikkate alınmıştır. Alınan bilgilere göre bazı belediyelerde coğrafya mezunlarının çalıştığını ve buna bağlı olarak hizmet ve projelerin yapılmasında coğrafyacıların fikirlerinin dikkate alınabileceği düşünülmektedir. Fakat coğrafya mezunlarının istenildiği kadar yerel yönetimlerde çalışamadığı ve belediyelerde etkin olamadıkları görülmüştür. Bundaki en önemli faktör ise coğrafyacı diye bir kamu meslek tanımının ve kadrosunun olmamasıdır. Kamu hizmetine yapılan atamalar kadrolara göre geldiği için yerel yönetimlerde coğrafya mezunu uzmanlar iş bulamamaktadır. Bunun sonucunda coğrafya öğretimi belediye hizmet ve projelerinde yeteri kadar etki yapamamaktadır.Anahtar Kelimeler: Coğrafya, coğrafya öğretimi, yerel yönetim, proje

Anahtar Kelimeler:

Coğrafya, coğrafya öğretimi, yerel yönetim, proje

PDF

___

Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. & Yıldırım, E. (2005). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: SPSS Uygulamalı. Sakarya Kitabevi.
Demirci, A., Sekin, S. & Ünlü, M. (2002). Mesleki açıdan coğrafyanın önemi ve Türkiye'de kullanımı. Marmara Coğrafya Dergisi, 5, 185.
Demirci, A. & Karakuyu, M. (2004). Afet yönetiminde coğrafi bilgi teknolojilerinin rolü. Doğu Coğrafya Dergisi, 12, 67-100.
Demirci, A. & Kocaman, S. (2007). Türkiye’de coğrafya mezunlarının CBS ile ilgili alanlarda istihdam edilebilme durumlarının değerlendirilmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, 16.
Greene, R. W. (2001). Open Access, GIS in e-government. USA: ESRI Press.
Kapucu, N. (2003). Yeni yönetim yaklaşımları ve yerel yönetimler. A. Çukurçayır & Ayşe Tekel (Ed.), Yerel ve kentsel politikalar içinde. Çizgi Kitabevi.
Nurlu, E. (2000). Çevre yönetiminde coğrafi bilgi sistemi. Muğla Üniversitesi SBE Dergisi, 1(1), 147-153.
TÇV (2003). Türkiye’nin Çevre Sorunları. Yayın No: 163.
Turoğlu, H. (2000). Doğal ortam analizi ve düzenleme-planlama çalışmaları. Coğrafya Dergisi, 8, 201-212.
Uçar, D. (1998). Coğrafi bilgi sistemleri için ülke genelinde koordinasyon ve veri kalitesi sorunu. Harita ve Kadastro Mühendisliği Dergisi, 85.
Urhan, V.F. (2008). Türkiye’de yerel yönetimlerin yeniden yapılandırılması. Sayıştay Dergisi, 70.
Ülkenli, Z. (1997). Coğrafi bilgi sistemlerinin ülkemizde kullanımı üzerine. Sanal Gazete, 4.
Üstündağ. Ö. (2012). Kentsel Dönüşüm Tartışmaları Işığında Bingöl Şehrinin Fiziksel Planlaması. Anadolu Nobel Yayınevi.
Üstündağ, Ö. (2013). Kentsel dönüşüm çalışmalarında coğrafyacıların rolü nedir? Ne olmalıdır? Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23(2), 15-29.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık