Klasik Türk edebiyatında şairler düşüncelerini nesir (düz yazı) yolu ile duygularını ise nazm (şiir) yolu ile dile getirme yolunu tercih etmişlerdir. Bu sebeple klasik Türk şiiri kendi döneminde yaşayan birçok şairin duygularına tercüman olan en önemli vasıtalardan olmuştur. Şairler kendi dönemi ve öncesinde meydana gelmiş ve kaleme alınmış birçok eseri gözden geçirmişlerdir. Bu eserlerden bir tanesi de gazavât-nâme ve fetih-nâme ile aynı konuları ihtivâ eden zafer-nâmelerdir. Zafer-nâmelerde asl olan düşmanın yenilgisidir. Klasik Türk edebiyatında bu türün en güzel örnekleri Osmanlı Devleti’nin gelişme ve yükselmeye başladığı XV ve XVI. yüzyıllarda başlar. Edebiyatımızda bu nazım ve nesir türü örneklerinin azalmaya başlaması ve kesintiye uğraması ise Osmanlı akınlarının durması ve gaza geleneğinin ortadan kalkmasıyla eşzamanlı olmuştur. Çalışmamızın konusu; üzerinde daha önce herhangi bir akademik çalışma yapılmayan ve II. Süleyman dönemini konu eden zafer-nâme muhtevâlı bu eseri Latin harflerine çevirip incelemesini yapmaktır.