MANZÛME-İ NASÂİH ALÂ MEŞREBİ’T-TASAVVUF’TAN MİRACNÂME TÜRÜNE BİR YENİ ÖRNEK
Türk edebiyatı, İslam medeniyetinin tesiri ile oluşmuş ve dinî unsurları kendisine kaynak edinmiş bir yapıya sahiptir. Bu unsurlar arasında Kur’an-ı Kerim ve peygamber kıssaları da bulunur. Hz. Muhammed’in Mescid-i Haram’dan Mescid-i Aksa’ya götürülmesi oradan da Allah’ın huzuruna çıkarılması ve Cenab-ı Hak ile görüşüp Mekke’ye geri dönmesini konu edinen edebi türlere miracnâme adı verilir. Miracnâmeler pek çok Türk şairi tarafından işlenen İslamî Türk edebiyatı konuları arasındadır. Hemen hemen her yüzyılda bu türün örnekleri görülür. Gerek müstakil eserlerde gerekse divan ya da mesnevilerin içerisinde yer alan bu türün yeni bir örneği, Hakkânî’nin Manzûme-i Nasâih Alâ Meşrebi’t-Tasavvuf adlı mesnevisinde geçen bir bölümüdür. 95 beyitlik bu bölümde peygamberimizin miraca yükselişi ve bu esnada karşılaştığı kişi ya da durumlar anlatılır. Nesre çevirisini de yaptığımız beyitlerin gelenekle birleşen motifleri başlıklar halinde gösterilmiştir. Konunun özü olarak diğer mesnevilere benzese de üslup olarak farklılıklar içeren bu yeni miracnameyi edebiyat camiasına tanıtmayı amaçlıyoruz.
___
- Kur’ân-ı Kerîm Açıklamalı Meali (2006) 8. Baskı, Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yay.
- Akar, Metin (1987). Türk Edebiyatında Manzum Mirâc-nâmeler. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yay.
- Akdoğan, Yaşar (1989). “Mi’râc, Mi’râc-nâme ve Ahmedî’nin Bilinmeyen Mi’râc-nâmesi” Osmanlı Araştırmaları Dergisi, S:9, s.264-310.
- Akkuş, Metin (2007).Klasik Türk Şiirinin Anlam Dünyası Edebi Türler ve Tarzlar. Erzurum: Fenomen Yay.
- Canım, Rıdvan (2014). Divan Edebiyatında Türler. Ankara: Grafiker Yay.
- Devellioğlu, Ferit (2010). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat. Ankara: Aydın Kitabevi Yay.
- Hakkânî, Manzume-i Nasâih Ala Meşrebi’t-Tasavvuf, İnebey Kütüphanesi. No 16 Or 663. vr.137-1417
- Hakkânî, Manzume-i Nasâih Ala Meşrebi’t-Tasavvuf, Kıbrıs Milli Arşiv. No 81. vr.136-139
- Horovitz, J.,(1997) “Mirac” Milli Eğitim İslam Ansiklopedisi, c.8 , 344-347.
- Karaman, Fikret vd. (2009). Dinî Kavramlar Sözlüğü. İstanbul: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları
- Levend, Agâh Sırrı (2015).Divan Edebiyatı Kelimeler ve Remziler Mazmunlar ve Mefhumlar. İstanbul: Dergah Yay.
- Levend, Agâh Sırrı(1971). “İslâmî Edebiyatın Esasları ve Kaynakları”, TDAY- Belleten 1971:159-194
- Pala, İskender (1986). “Mirac” Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi, C. 6, İstanbul: Dergah Yay.
- Parmaksızoğlu, İsmet (1964). Kıbrıs Sultan İkinci Mahmud Kütüphanesi, Ankara: Türk Kütüphaneciler Derneği Yay.
- Uzun, Mustafa (2005). “Miraciyye”. Dia, c.30, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yay. 135-140
- Şener ve Yıldız (2003).Türk İslam Edebiyatı. İstanbul: Rağbet Yay.
- Yavuz, Salih Sabri (2005). “Mirac” . Dia, c.30, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yay. 132-135.
- Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
- Başlangıç: 2015
- Yayıncı: Bahir SELÇUK
Sayıdaki Diğer Makaleler
OSMANLI İMPARATORLUĞU'NDA YABANCILARIN TÜRKÇE ÖĞRENME DENEYİMLERİ: BİR MEKTUBUN PEŞİNDE (1882)
YAHYA AKENGİN’İN ROMANLARINDA TEMA
SÜREYYA BERFE VE ŞİİRİ ÜZERİNE İLK AKADEMİK KİTAP: “HAYAT İLE ŞİİR” SÜREYYA BERFE’NİN ŞİİR DÜNYASI
MANZÛME-İ NASÂİH ALÂ MEŞREBİ’T-TASAVVUF’TAN MİRACNÂME TÜRÜNE BİR YENİ ÖRNEK