Luce Irigaray, Julia Kristeva ve Hélène Cixous fallus merkezli batı düşüncesini yeni bir düşünsel yaratıcılık ve yazı pratiğiyle yapı söküme uğratarak, eril tahakkümü yerinden oynatmışlardır. Bu düşünürler, dişil yazının felsefi ve edebi metinlerde ikincil plana atılmasının altını oymak suretiyle yeni bir dişil eleştiri dinamiği geliştirmişlerdir. Bu araştırmada Jacques Derrida’nın izleri takip edilerek, Zeynep Kaçar’ın 2017’de yayınlanmış Kabuk adlı eserinin Hélène Cixous’un Medusa’nın Kahkası ve Çıkış adlı denemeleri üzerinden 1969 yılında yayınlanmış İçinde adlı romanının karşılaştırılmalı bir dişil yazı okuması yapılacaktır. Hélène Cixous eril yapı ve retorik hareket ile kuşatılmış tarihsel yazı algısını yapısöküme uğratarak bir dişil yazı pratiği geliştirir. Kendi düşüncesini, yasayı ve sembolik olanı ayrıştırarak, dişil yazı ve cinsel fark üzerine oturtur. Araştırmanın amacı, Zeynep Kaçar’ın Kabuk ve Hèlène Cixous’nun İçinde adlı eserlerinden yola çıkarak rüya/gerçek, beden/ruh, kadın/erkek, yazı/söz, ben/öteki, yaşam/ölüm karşıtlıkları üzerinden Jacques Derrida’nın deyimiyle “bir dilden fazlası” olarak konumlanan dişil yaratımın kaydını yine cinsel fark ve dişil yazı üzerinden bir yapı söküm okumasıyla incelemektir. Yapılmak istenen, içerinin dışarısına yani gerçeğin rüyasına ancak bir iç-yazı ile ulaşmayı beceren Hélène Cixous’un İçinde adlı özkurmaca eserini ve Kabuk dışına yani ruhtan bedene ancak bir iç-ses ile çıkmaya çalışan Zeynep Kaçar’ın kurmaca karakterlerini fallus merkezli bakış açısına sıkıştırılmış ölümü, erkeği, sözü ve ben’i; yaşam, kadın, yazı ve öteki ile besleyerek yapı söküm çabası olarak okumak ve Jacques Derrida’nın deyimiyle yayılan, sürekli değişen, dönüşen bir dişil yazının, estetiğin ve sesin çoğul bir dişil yaratımda izlerini sürmektir.

By deconstructing the phallogocentric occidental thinking with a new creativity and writing practice and the masculine domination, Luce Irigaray, Hélène Cixous and Julia Kristeva developed a new dynamic of feminine criticism. They criticised the negligence of feminine writing in philosophical and literary texts. In this study, The researcher intends to do a comparative lecture of feminine writing of Zeynep Kacar’s Kabuk and Hélène Cixous’ Inside based on the essays written by Cixous in 1975 entitled The Laugh of Medusa and Outways. By following the traces of Derrida’s Grammatology, Hélène Cixous develops feminine writing by deconstructing the perception of historical writing conquered by the masculine structure and rhetoric movement. By dissociating the law from the symbolic, she composes her ideas on feminine writing and sexual difference. The aim of this research is to investigate Kabuk and Inside on the dichotomies of body/soul, woman/man, life/death, and writing/speech, I/other as it is stated as more than one language by Derrida. Thus, the researcher aims to trace the feminine creativity, aesthetics that is transferred, changed and disseminated continuously in Derrida’s words. The aim is to read Cixous’ auto-fictive book which reaches the dream of reality and the outside of the inside via an interior-writing and Kaçar’s book which tries to arrive from the soul to body via an interior-voice and to deconstruct the phallus-centered death, man, speech and self by life, woman, writing and other.