Belleğin ve duyguların merkezinde yer alan koku duyusu ne gerçek yaşamda ne de edebiyatta görme duyusu kadar konu edilmiştir. Ancak koku bireyin onu duyumsadığı anda bulunduğu ortamı tüm bileşenleri ile hafızasına kaydetmesini sağlayan en önemli anımsatıcı/ardan biridir. Kişinin öznel değerlendirmelerinden geçen kokular duygu dünyasını derinden etkilerken birer uyarıcı görevi görmektedir. Bu nedenle edebi eserler incelenirken yazarın ruh dünyasını keşfetmek için algılarını, duygularını ve düşüncelerini temellendirdiği duyularından biri olan kokuyu da değerlendirmek gerekir. Gabriel Garcia  Marquez  eserlerinde sıklıkla  yer verdiği barut, toprak, çiçek ve kan kokusu tasvirleri ile anlatımını bir üst seviyeye taşırken bir yandan da okuyucuyu kendi belleğinde dolaştırmaktadır. Bu çalışmanın amacı Garcia Marquez'in edebi eserlerine sosyolojik ve psikolojik açıdan yaklaşarak koku duyusuyla canlandırdığı imgelem dünyasını irdelemek ve gerçek dünya ile olan bağını ortaya koymaktır.

The sense of smell is mentioned as much as the sense of sight, neither in real life nor in literature. However the odour is one of the most important reminders, enabling the individual to save the environment with all the components into his memory once it is sensed. While the smells evaluated subjectively are affecting the individual's emotional world profoundly, they act as a stimulant. Therefore, when examining the literary works to explore the author's spiritual world, the sense of smell, which is one of his senses underpinning his perceptions, thoughts and feelings should also be assessed While Gabriel Garcia Marquez moves his expression to a higher level with the description of the smell of gunpowder, ground, flowers and blood appearing frequently in his works, he makes the reader wonder around his own mind. The aim of this study is to examine his world of imagination narrated with his portrayal of the smells by approaching his literary works sociologically and psychologically and to reveal its connection with the real world.