Liberalizm ve sosyalizm ile birlikte son iki yüzyılın siyasi düşünce tarihine ve pratiğine damgasını vuran bir siyasal ideoloji1 olarak muhafazakarlığın modernite ile koşut bir doğuş ve olgunlaşma evresi yaşaması muhafazakar fikriyatın temel yapısal özelliklerini belirleyici bir etmen olmuştur. Muhafazakar fikriyatın; hakikati gelenek-tarih-otorite-ailecemaat-millet ya da din gibi referans noktalarını aslileştirerek kurması süreci muhafazakar duruşun modernite ile kurduğu diyalogdan derin izler taşımaktadır. Muhafazakarlığın modernite ile kurduğu bu gerilimli diyalog Türk muhafazakar düşüncesinin anatomisine ilişkin yapılacak herhangi bir analiz için de en elverişli vasatı teşkil etmektedir. Bu noktadan hareketle Türk muhafazakarlığının Türk modernleşme süreci içerisindeki tekamülünde “kritik an”ın Cumhuriyet İnkılabı olduğunu tespit etmek gerekecektir.