___

• AB Bakanlığı. (2013). Türkiye Tarafından Hazırlanan 2012 İlerleme Raporu: Yapılan Çalışmalar ve Kaydedilen İlerlemeler . Ankara : Fotomat Matbaacılık.
• Aktan, C. (1997). Yeni Sivil Toplum Sözleşmesi. Yeni Türkiye Dergisi , 130-149.
• Arat, Y. (1999). Türkiye’de Modernleşme Projesi ve Kadınlar. S. Bozdoğan içinde, Türkiye’de Modernleşme ve Ulusal Kimlik (s. 82-98). İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
• Aristo. (1990). Politika. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Aslan, S. (2010). Sivil Toplum ve Demokrasi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 357-374.
• Atabek, N. (2002). Kamuoyu, Medya ve Demokrasi. Kurgu Dergisi , 223-238.
• Avrupa Komisyonu. (2015). Komisyon Çalışma Dokümanı 2015 Yılı Türkiye Raporu. Brüksel : AB Genişleme Stratejisi.
• Aydın, M. (2000). Kurumlar Sosyolojisi. Ankara: Vadi Yayınları.
• Bağce, H. E. (2007). Siyaset ve Demokrasi Üzerine Eleştirel Bir Değerlendirme. Amme İdaresi Dergisi , 1-19.
• Bal, H. (2014). David Held’in Sınıflandırmasına Göre Demokrasinin Klasik Modelleri. The Journal of Academic Social Science Studie , 213-229.
• Baltacı, C., Eke, E., & Avcı, M. (2012). Türkiye-Avrupa Birliği İlişkilerinin Türk Anayasal Demokrasisi Üzerine Etkisi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi , 133-149.
• Beetham, D., & Boyle, K. (1998). Dmokrasinin Temelleri. Ankara: Liberte Yayınları.
• Bırch, A. (1993). Concepts and Theories of Modern Democracy. London: Routledge.
• Büyükkaragöz, S., & Kesici, Ş. (1998). Demokrasi ve İnsan Hakları Eğitimi. Ankara: Türk Demokrasi Vakfı Yayını.
• Cafoğlu, Z. (1997). Eğitim ve Demokratik Kimlik. Yeni Türkiye Dergisi, Türk Demokrasisi Özel Sayısı , 594-598.
• Collier, D., & Levitsk, S. (1997). Democracy with Adjectives: Conceptual Innovation in Comparative Research. Word Politics , 430-451.
• Çaha, Ö. A. (2007). Devletten Sivil Topluma. İstanbul: Plato Film Yayınları.
• Çapoğlu, G. (1994). Türkiye’de Siyasi Tıkanıklığı Aşmak İçin. Ankara: Stratejik Araştırmalar Vakfı .
• Dahl, R. (1993). Demokrasi ve Eleştirileri. Ankara: Türk Siyasi İlimler Derneği ve Türk Demokrasi Vakfı Yayınları.
• Duverger, M. (1974). Siyasal Partiler. İstanbul: Bilgi Yayınevi.
• Emini, F. (2006). Türkiye’de Demokratikleşme Sürecinin Düşünsel ve Tarihsel Temelleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi , 521-540.
• Erdoğan, M. (1997). Anayasal Demokrasi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Gezgin, S. (2006). Medya ve Demokrasi. 20. Alman-Türk Gazeteciler Semineri, (s. 165-176). Antalya.
• Ginsber, G. (1986). The Captive Public. New York: Basic Books.
• Gönenç, A. (2001). Sivil Toplum Düşünsel Temelleri ve Türkiye Perspektifi. İstanbul: Alt kitap.
• Gözler, K. (2001). Anayasa Hukukuna Giriş: Genel Esaslar ve Türk Anayasa Hukuku. Bursa: Ekin Kitabevi.
• Göztepe, E. (2010). Çoğunlukçı Demokrasi Anlayışına Karşı Çoğulcu Demokrasi Modelleri. Ankara: TBB Yayını.
• Gözübüyük, A. (2003). Anayasa Hukuku. Ankara: Turhan Kitabevi.
• Güneş, İ. (1985). Birinci Türkiye Büyük Millet Meclisinin Düşünsel Yapısı (1920-1923). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
• Heywood, A. (1997). Demokrasi. Liberal DÜşünce Dergisi , 108-121.
• Huntington, S. (1991). The Third Wave Democratization in The Late Twentieth Century. Norman: University of Oklahoma Press.
• Huntington, S. (1996). Üçüncü Dalga Yirminci Yüzyılın Sonlarında, Yetki Yayınları, Ankara.
• Hüner, M. (2013). Antik Yunan Demokrasisi - Modern Demokrasi Karşılaştırması. Hukuk ve Adalet Eleştirel Hukuk Dergisi , 162-183.
• Irvan, S. (1994-95). Demokratik Sistemde Medyanın Rolü. Birikim Dergisi , 76-83.
• John, R. (2006). Halkların Yasası. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (2015). Türkiye’de Aile Kültürü. Kadın Araştırmaları Dergisi , 49-57.
• Kaliber, A. (2002). Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce. İstanbul: İletiim Yayınları.
• Karadağ, A. (2006). Sürdürülebilir Demokrasi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi Bİlimler Dergisi, 75-101.
• Karpat, K. (1996). Türk Demokrasi Tarihi, Sosyal, Ekonomik, Kültürel Temeller. İstanbul: Afa Yayınları.
• Kışlalı, A. (1995). Siyasal Çatışma ve Uzlaşma. Ankara: İmge Kitabevi.
• Kızıltan, Y. (2006). I. Meşrutiyein İlanı ve İlk Osmanlı Meclis-i Mebusan’ı. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi , 251-272.
• Kongar, E. (2000). 21. Yüzyılda Türkiye. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Kozlu, C. (1995). Türkiye Müzesi İçin Misyon Arayışları ve Asya Modelleri. Ankara: Türkiye İş Bankası Yayınları.
• Kubicek, P. (2011). Political Conditionality and European Union’s Cultivation of Democracy in Turkey. Democratization , 910-931.
• Laski, H., & Strachey, J. (1962). Demokrasi Nedir?, Sosyalizm Nedir? İstanbul: Evren Yayınları.
• Marshall. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Nevins, A., & Commager, H. (2005). ABD Tarihi. Ankara: Doğubatı Yayınları.
• Ortaylı, İ., (2018). Türkiye’nin Yakın Tarihi. İzmir: Timaş Yayınları.
• Özbudun, E. (1975). Türkiye’de Sosyal Değişme ve Siyasal Katılma. Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
• Özbudun, E., Ergüder, Ü., Kalaycıoğlu, E., & Turan, İ. (1998). Perspectives on Democracy in Turkey. Ankara: Turkish Political Science Association.
• Öztekin, A. (2010). Siyaset Bilimine Giriş. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Parkinson, N. (1976). Siyasal Düşüncenin Evrimi. Ankara: Remzi Kitabevi.
• Sarıbay, A. (1997). Türkiye’de Demokrasi ve Sivil Toplum. Liberal Düşünce Dergisi , 32-43.
• Sartori, G. (1996). Demokrasi Teorisine Geri Dönüş. Ankara: Yetkin Yayınları.
• Schmidt, M. (2002). Demokrasi Kuramlarına Giriş. Ankara: Vadi Yayınları.
• Sözen, A. (2004). Türkiye’de Kopenhag Kriterleri Çerçevesinde Demokratikleşme ve Türk Dış Politikasına Yansımaları. İstanbul: Legal Yayıncılık.
• Sözeri, C. (2015). Türkiye’de Medya-İktidar İlişkileri Sorunlar ve Öneriler. İstanbul: İstanbul Enstitüsü.
• Stanley, B. (2006). Democracy, Encyclopedia of Philosophy. New York: Thomson Gale Corporation.
• Şahin, B. (2008). Liberal Demokrasinin Temelleri: GÜncel Demokrasi Tartışmaları. İstanbul: Orion Yayınları.
• Tanilli, S. (1996). Devlet ve Demokrasi. İstanbul: Çağdaş Yayınları.
• Teziç, E. (2006). Anayasa Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
• The Economist Intelligence Unit, (2018). Democracy Index 2018: Me too? Political participation, protest and democracy.
• Tunaya, T. (1982). Siyasal Kurumlar. Ankara: Ekin Yayınları.
• Tuncer, E. (1999), 18 Nisan 1999 Milletvekili Genel Seçimleri, Sayısal ve Siyasal Değerlendirme, TESAV Yayınları, Ankara.
• Türk Parlamento Tarihi. (1997). Meşrutiyete Geçiş Süteci I ve II. Meşrutiyet. Ankara: TBMM Vakfı Yayınları.
• Türkkan, E. (1996). Ekonomi ve Demokrasi. Ankara: Turhan Kitabevi.
• Uygun, O. (2003). Demokrasinin Tarihsel, Felsefi ve Ahlaki Boyutları. İstanbul: İnkılap Yayınları.
• Yayla, A. (2000). Liberal Bakışlar. Ankara: Liberte Yayınları.
• Yüzbaşıoğlu, N. (1996). Türkiye’de Uygulanan Seçim Sistemleri ve Bunlara İlişkin Anayasa Mahkemesi Kararlarına Göre Nasıl Bir Seçim Sistemi. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası , 103-150.