YEŞİL BÜTÇE UYGULAMALARI VE KKTC DEĞERLENDİRMESİ

Öz: İnsanların yaşamını sürdürebilmesi için gerekli olan kaynaklar çevre tarafından sağlanır. Bu süreçte oluşan etkileşim sonucu çevreye en büyük zarara, direkt veya dolaylı olarak ekonomik faaliyetler sebep olmaktadır. Günümüzde yaşanan çevre problemleriyle mücadele etmek ve olası zararları engellemek için önlemler almak ise devletin başlıca görevi olarak görülmektedir. Bu anlayış çerçevesinde kamusal gelir ve giderleri çevreye duyarlı bir şekilde gerçekleştirmek ve var olan problemleri giderebilmek için yeşil bütçeleme yaklaşımı kabul edilmiştir. Bu çalışmanın esas odağı KKTC’nin yeşil bütçeleme açısından ne durumda olduğunu saptamak ve çevre kirliliğine etkilerini incelemektir. Bu bağlamda çalışmamızda ilk olarak yeşil bütçeleme süreci ve çevre sorunları ile ilgili gerekli açıklamalar yapıldıktan sonra ekonomi ve çevre ilişkisi ile ilgili literatüre yer verilmiştir. Çalışmanın ilerleyen kısımlarında KKTC’nin mevcut çevre sorunları ve ekonomik durumuna yer verilmesinin ardından çevresel vergi ve sabit sermaye yatırımlarının kirlilik üzerindeki etkisini ölçmek için regresyon analizinden faydalanılmıştır. Yapılan analiz sonucunda çevresel vergi gelirlerinin hava kirliliği üzerinde anlamlı ve negatif etkisine ulaşılırken sabit sermaye yatırımlarının ise anlamlı ve pozitif bir etkisi olduğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

yeşil bütçeleme, çevre vergisi, hava kirliliği

PDF

___

Abdullah, S. ve Morley, B. (2014), “Environ¬mental Taxes asax”znd Economic Growth: Evidence From Panel Causality Tests,” Energy Economics, 42: 27-33.
Acemoğlu, D. (2009), Introduction To Modern Economic Growth. New Jersey: Princeton University Press.
Aslanidis, N. ve Iranzo, S. (2009), “Environment And Development: Is There a Kuznets Curve For CO2 Emissions?,” Applied Economics, 41(6): 803-810.
Bekmez, S. ve Nakıpoğlu, F. (2012), “Çevre Vergisi-Ekonomik Büyüme İkilemi,” Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(3): 641-658.
Biyan, Ö. ve Gök, M. (2014), “Çevre Politikaları Kapsamında Avrupa Birliği Ve Türkiye’de Çevre Vergilerinin Uygulanışı: Karşılaştırmalı Bir Analiz,” Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2): 281-310.
Brock, W.A. ve Taylor, M.S. (2004), “Economic Growth And The Environment: A Review Of Theory And Empirics,” NBER Working Paper Series, 10854.
Brock, W.A. ve Taylor, M.S. (2010), “The Green Solow Model,” Journal of Economic Growth, 15(2): 127-153.
Büyükuysal, M. Ç. ve Öz, İ. İ. (2016), “Çoklu Doğrusal Bağıntı Varlığında En Küçük Karelere Alternatif Yaklaşım: Ridge Regresyon,” Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(2): 100-114.
Çınar, S. (2011), “Gelir Ve CO2 Emisyonu İlişkisi: Panel Birim Kök Ve Eşbütünleşme İlişkisi,” Uludağ Üniversitesi İİBF Dergisi, 15(2): 71-83.
Deniz Haber (2013), Petrol Kirliliği KKTC’yi Ayağa Kaldırdı, https://www.denizhaber.com.tr/petrol-kirliligi-kktcyi-ayaga-kaldirdi-haber-49994.htm, Erişim Tarihi: 16 Temmuz 2018.
Dökmen, G. (2012). “Environmental Tax And Economic Growth: A Panel Var Analysis,” Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 40, 43-65.
Erataş, F. ve Uysal, D. (2014), “Çevresel Kuznets Eğrisi Yaklaşımının “Brict” Ülkeleri Kapsamında Değerlendirilmesi,” İktisat Fakültesi Mecmuası , 64(1):. 1-25.
Eriksson, C. (2013), Economic Growth and the Environment: An Introduction to the Theory. Oxford: Oxford University Press.
Esteve, V. ve Tamarit, C. (2012), “Threshold Cointegration and Nonlinear Adjustment Between CO2 And İncome: The Environmental Kuznets Curve in Spain,” 1857-2007, Energy Economics 34(6): 2148-2156.
Ewijk, C. V. ve Wijnbergen, S. V. (1995), “Can Abatement Overcome The Conflict Between Environmental And Economic Growth?,” De Economist, 143(2): 197-216.
Field, C.B. ve Field, M.K. (2016), Environmental Economics an Introduction, The McGraw−Hill Companies, Seventh Edition.
Galeotti, M. (2006), “Economic Growth and the Quality of the Environment: Taking Stock,” Environment, Development and Sustainability, 9: 427-454.