Timuçin EVEREST, Ali SUNGUR, Hasan ÖZCAN

Gelibolu Namaztepe Bölgesindeki Farklı Fizyografyalar Üzerindeki Toprakların Bazı Fiziko-kimyasal Özellikleri ve Sınıflandırılması

Bu çalışma, Çanakkale ilinin Gelibolu ilçesinde Osmanlı İmparatorluğunun Rumeli bölgesine ilk çıkarma yaptığı Namaztepe mevkiinde aktif heyelan alanında yürütülmüştür. Çalışmada 1/25.000 ölçekli topoğrafik ve 1/100.000 ölçekli toprak haritası temel kartografik materyal olarak kullanılmıştır. Morfolojik değerlendirme sonucunda üç farklı fizyografya tanımlanmıştır. Bu fizyografyalarda üç profil açılmış, taksonomik tanımlama ve değerlendirmeler yapılmıştır. Arazi ve laboratuvar analizlerinin birlikte değerlendirilmesi sonucu üç seri: Dikilitaş serisi, Toprak Taksonomisine göre Typic Haplusterts, WRB’ye göre Haplic Verisols Calcaric-Hypereutric; Dereler serisi, Toprak Taksonomisine göre Vertic Ustifluvents, WRB’ye göre Mollic Fluvisols Calcaric-Hypereutric-Gleyic ve Namaztepe serisi, Toprak Taksonomisine göre Typic Haplusterts, WRB’ye göre Haplic Verisols Calcaric-Hypereutric olarak sınıflandırılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Etüt ve Haritalama, Toprak Taksonomisi, WRB, Sürdürülebilir Toprak Yönetimi, GIS

PDF

___

Aksoy E., 1995. Amanos Dağlarında Toprak Yapan Faktörler İle Toprak Genesisi Arasındaki İlişkinin Araştırılması, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi. Adana.
Aydınalp C., 2001. Marmara Havzasında Seçilen Örnek Büyük Toprak Grupları Profillerinin FAO/UNESCO (1990), FitzPatrick (1988) ve Toprak Taksonomisi (USDA Soil Taxonomy 1994) Sistemlerine göre Sınıflandırılması. Tarım Bilimleri Dergisi, 7 (4); 5-11.
Başayiğit L., Akça E., Şenol S., Kapur S., Dinç U., 2004. Konuklar Tarım İşletmesi Yaşlı Nehir Terasları Üzerinde Yer Alan Toprakların Fiziksel, Kimyasal, Mineralojik Özellikleri ve Oluşumu, S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 18 (33): 59 - 67.
Bolca M., Altınbaş Ü., Kurucu Y., 2003. Arazi Fizyoğrafyası İle Toprak Taksonomik Birimleri İlişkilerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma, Büyük Menderes Havzası Örneği. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 40(2):97-104, ISSN 1018-8851.
Dengiz O., Göl C., 2010. Fluviyal Yer Şekilleri Üzerinde Oluşmuş Farklı Toprak Dağılımların Belirlenmesi ve Sınıflaması. Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 24 (1): 19-27 ISSN:1309-0550.
Dinç, U., Şenol, S., 2001. Toprak Etüd ve Haritalama Ders Kitabı. Ç. U. Ziraat Fakültesi Toprak Bölümü. Adana.
Ekinci H., 1990. Türkiye Genel Toprak Haritasının Toprak Taksonomisine Göre Düzenlenebilme Olanaklarının Tekirdağ Bölgesi Örneğinde Araştırılması, Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi. Adana.
Everest, T., 2015. Truva Tarihi Milli Parkı arazilerinin detaylı toprak etüt ve haritalanması ile arazi değerlendirmesi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 203s.
Gee, G.W., Bauder, J.W., 1986. Particle-Size Analysis. Methods of Soil Analysis Part I, Physical and Mineralogical Methods ( Arnold Klute, Ed.), p383-411, SSSA Madison, Wisconsin USA.
Göl, C., Dengiz, O., 2007. Çankırı- Eldivan Karataşbağı deresi havza arazi kullanım-arazi örtüsündeki değişim ve toprak özellikleri. Journal of Faculty of Agriculture, OMU, 22(1), 86-97.
Grewelling, T., Peech, M., 1960. Chemical Soil Test. Cornell University Agr. Expt. Sta. Bull., 960.
Kılıç, S., Ağca, N., Yalçın, M., 2004. Soils of Amik plain (Turkey): Properties and classification. Journal of Agronomy, 3(4), 291-295.
MGM, 2019. Devlet Meteoroloji İşleri Müdürlüğü, Çanakkale Meteoroloji Müdürlüğü kayıtları. Erişim: http://www.mgm.gov.tr (11.12.2019).
Nelson, D., W., Sommers, L. 1982. Total carbon, organic carbon, and organic matter 1. Methods of soil analysis. Part 2. Chemical and microbiological properties, (methodsofsoilan2), 539-579.
Nelson, R., E., 1982. Carbonate and gypsum. Methods of soil analysis. Part 2. Chemical and microbiological properties, (methodsofsoilan2), 181-197.
Özcan H., Ekinci H., Yüksel H., Kavdır Y., Kaptan H. 2004. Dardanos Yerleşkesi Toprakları. ÇOMÜ, Ünv. Yay. No:39, ISBN No: 975-8100-42-4, Çanakkale.
Özsoy G., 2001. Uludağ Üniversitesi Kampüs Alanı Topraklarının Genesisi ve Sınıflandırılması, Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Bursa.
Richards L. A., 1954. Diagnosis and improvement of saline and alkali soils. U.S. Department of Agriculture Handbook, 60: 94.
Saner, S., 1985. Saros Körfezi dolayının çökelme istifleri ve tektonik yerleşimi, Kuzeydoğu Ege Denizi, Türkiye. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni C 28, 1 -10, Şubat 1985
Soil Survey Division Staff, 1993. Soil Survey Manual: United States Department of Agriculture Handbook 18, 437 p.
Tunçay T., Bayramin İ., 2010. Kırşehir-Çiçekdağı Tarım İşletmesi Topraklarının Detaylı Toprak Etüt ve Haritalanması. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 25(1): 53-60.
US Salinity Laboratory Staff, 1954. Diagnosis and improvement of saline and alkali soils. USDA Handbook 60, U.S. Government Printing Office, Washington, DC.
Uyanık, S., Ekinci, H., 2017. Geyikli yöresi (Çanakkale) Topraklarının bazı fizikokimyasal özellikleri, sınıflandırılması ve verimlilik durumunun incelenmesi. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 5(2), 87-96.
Yiğini Y., 2014. Bozcaada Topraklarının Detaylı Etüt ve Haritalanması ve Sınıflandırılması, Toprak-İklim-Coğrafi Konum (Terroir) Özelliklerine Göre Bağcılığa Yönelik Arazi Değerlendirmesi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Çanakkale.
Zeraatpisheh, M., Jafari, A., Bodaghabadi, M. B., Ayoubi, S., Taghizadeh-Mehrjardi, R., Toomanian, N., ... & Xu, M., 2020. Conventional and digital soil mapping in Iran: Past, present, and future. Catena, 188, 104424.